De plaat is opgenomen in Amerika. Joanna Shaw Taylor laat horen de blues perfect te beheersen. Ze gaat daarbij afwisselend te werk, zonder dat de plaat chaotisch wordt. Deze dame heeft een lage stem die over de blues een dreigend laagje legt. Dit gaat goed samen met het stevige ‘I’m In Chains’. Het nummer had zo van de hand van Joe Bonamassa kunnen zijn. De gitaar wordt hardhandig gespeeld. De dames van de achtergrondzang zorgen voor een funky twist. Eerder bewijst de zangeres zichzelf als een soulzangeres op ‘No Reason To Stay’. Het wordt hier duidelijk hoe zuiver de stem van Shaw Taylor kan klinken. Het ritme ligt wat meer in de richting van de pop. Ze zoekt de soul nog een stapje verder op met ‘My Heart’s Got A Mind Of Its Own’. Dankzij de uitgebreide blazerssectie beweegt Taylor zich van de soul van Beth Hart naar het geluid van Etta James.
Dit wordt aan het einde onderbroken door een voortreffelijke gitaarsolo. Iets dat de muzikante op bijna elk nummer doet. Wie enkel naar het gitaarwerk luistert verwacht een ruige bluesman als Walter Trout, Joe Bonamassa of Kenny Wayne Shepherd. Het ene moment jankt het instrument agressief om later een kalm emotioneel hoogtepunt te creëren. Het is dan ook geen wonder dat eerder genoemde heren al fan zijn van Joanne Shaw Taylor. In Nederland is dit (nog) niet het geval. Het zal ongetwijfeld niet lang duren voordat deze Britse ook hier populair wordt in het blues circuit. Wild biedt er in ieder geval genoeg grond voor.
.jpg)
Duster Lust - Duster LustHet zal voor het Duitse Düster Lust niet gaan meevallen om maar een beetje...
.jpg)
First E - Zeitgeist Trippop noemen ze het. Een viertal uit de Zaanstreek maakt muziek doordrenkt...