Non-akoestische instrumenten bewegen zich op III iets meer naar de voorgrond dan in het eerdere werk van Flowers for a Lonely Soul. Dit is enkel aan te moedigen, want de combinatie tussen akoestische instrumenten en drumcomputers, synthesizers en stemvervormers komt subliem tot uiting. De jarenlange ervaring van het duo blijkt overduidelijk als het op de instrumentale balans aankomt, en ook geluidstechnisch is III van een goede kwaliteit.
‘When George Walked Out’ is een goed voorbeeld van de instrumentale en geluidstechnische kwaliteit van het album: als een ware muzikale dans versterken, verzwakken, contrasteren en enerveren een piano en een elektrische gitaar elkaar. ‘Miss Always Right’ geeft weer hoe het duo op interessante wijze digitale geluidseffecten en samples toepast, en zo een danserig discosfeertje weet te tekenen.
Maar zoals gezegd weet III nooit te verbazen. Geen nummer springt er echt uit, en bij velen zal het album zich niet al te stevig in het geheugen kunnen vestigen. Aan de ene kant valt er van een carrière-afsluiter als dit album te verwachten dat er niet al te veel geëxperimenteerd zal worden, maar vooral gewoon geperfectioneerd: dit doet het album zonder enige twijfel wel. Aan de andere kant is innovatie cruciaal om luisterverveling tegen te gaan, en daar stelt III simpelweg in teleur.
.jpg)
Blind Ego - LiquidWanneer gitaristen even buiten hun band treden om een soloalbum op te nemen,...
Deleyaman - The Lover, The Stars & The Citadel Het duo Deleyaman wordt gevormd door Aret Madilian en Beatrice Valantin. Ze...