Bijna vier jaar later is er een nieuw livealbum met het Antwerpse The Colorist, een orkest dat naast klassieke instrumenten ook van zelfgemaakte instrumenten gebruik maakt. Het orkest nodigde Emiliana Torrini uit voor een concertreeks, dat zo goed beviel dat de opnames van de songs op The Colorist & Emiliana Torrini moesten verschijnen. De samenwerking leverde naast het werk van Torrini tevens nieuw materiaal op. Doordat het grootste gedeelte van het album uit origineel werk van Torrini bestaat, rijst de vraag wat de toegevoegde waarde van The Colorist is.
Wat vooral opvalt op het album, is dat bewerkingen van The Colorist er voor zorgen dat alles een stuk natuurlijker, organischer en warmer klinkt. Waar de productie in handen is van Torrini`s vaste partner in crime Dan Carey, is dit voornamelijk de hand van The Colorist. Een goed voorbeeld hiervan is het dromerige ‘Nightfall’ dat door het gebruik van marimba, strijkers en clarinet beter binnen komt dan het ietwat kunstmatige origineel. Maar ook als het origineel al heel “echt” klinkt slaagt The Colorist er in om de een liedje nog even wat extra`s te geven. Luister maar naar de mooie ingetogen afsluiter ‘Bleeder’.
Het is voornamelijk het werk van Fisherman`s Woman en Tookah waar de invloed van het orkest het sterkst klinkt. In het eerste geval omdat dat materiaal wat ouder is, hoogtepunt ‘Today Has Been OK’ klinkt bijvoorbeeld een stuk frisser en avontuurlijker, zonder aan schoonheid in te boeten. In het tweede geval omdat Torrini op Tookah de triphop en elektronische kant op gaat en je op ‘Blood Red’, ‘Caterpillar’ en ‘Speed Of Dark’ in de nieuwe versie een veel warmer en uitgebalanceerd geluid hoort, zonder dat de speelsheid is verdwenen.
Niet elke bewerking pakt goed uit. Zo komt de bewerking van ‘Gun’, afkomstig van Me And Armini, wel in de buurt van de spanning van het origineel, het mist alleen dat rauwe gitaargeluid. Hoewel de begeleiding een stuk voller is wordt het nooit rauw. Natuurlijk mag ‘Jungle Drum’ niet ontbreken, maar hoewel het allemaal net iets organischer klinkt, heeft deze uitvoering weinig meerwaarde.
Het resultaat van de samenwerking tussen The Colorist Orchestra en Emiliana Torrini mag er zijn. Dat met ‘When We Dance’ een nieuwe track tussen al het bestaande materiaal geen vreemde eend is, zegt iets over de klik tussen de twee. Bovendien blijft de soms fluisterende stem van Torrini geweldig, zelfs als een bewerking als de eerdergenoemde hit weinig toevoegt.
BMI Goes India - BMI Goes India BMI Goes India is geen typische Nederlandse formatie van de heren Barend en...
Damien Jurado & Richard Swift - Other People`s Songs Zowel Damien Jurado als Richard Swift zijn songwriters die het al jaren...