Shelley is opgegroeid in Kentucky. Als een verlegen meisje begon ze langzaam muziek op te nemen. Met veel waardering ten gevolge. Joan Shelley heeft een compleet eigen stijl. Ze balanceert ontzettend knap op grens tussen jazz en country. Qua stijl kun je haar net zo gemakkelijk vergelijken met een Joan Baez als een Rufus Wainwright. Shelley laat zich door haar partner begeleiden. De twee gitaren geven de muziek een ontzettend kaal geluid. Jeff Tweedy zijn zoon voegt hier en daar drums toe en Tweedy zelf heeft er nog een enkele baslijn bij gespeeld.
Shelley heeft enkele wonderschone nummers opgenomen. ‘Where I’ll Find You’ is zo’n liedje. Het kalme gitaarritme kabbelt als een mooie zomerdag aan het strand. De loepzuivere stem van Shelley gebruikt de metafoor van de zee ook om haar liefde ten toon te spreiden. Van een vergelijkbare kwaliteit is ‘I Didn’t Know’. Hier speelt ze een uptempo ritme. De stem is net zo krachtig en de melodie is bijna Afrikaans. In combinatie met een stukje slidegitaar is het eindresultaat prachtig. Joan Shelley klinkt hier als Oumou Sangare zonder afbreuk te doen aan de Amerikaanse folktraditie.
Er is recentelijk een nieuwe generatie vrouwelijke Americana zangeressen opgestaan. Joan Shelley kon al als een belofte gezien worden, maar met deze derde plaat vestigt ze haar naam definitief. Zelden zie je folk, country, jazz en pop zo fantastisch samenvloeien. De stem van Shelley is adembenemend. De ritme zijn minimalistisch, maar bevatten genoeg swing om de hele plaat boeiend te blijven.
Woods - Love Is LoveEn zo kan het dus gebeuren dat je als recensent een band pas leert kennen bij...
R. Stevie Moore & Jason Falkner - Make It Be Tegenwoordig is het met de technologische mogelijkheden die ter beschikking...