VERSLAG: Roskilde 2005

De laatste dag van Roskilde

Het volgende is optreden weer bij de Orange. Als de show begint loopt er opeens een roze konijn met een biertje in zijn hand het podium op. Natuurlijk hebben we het hier over een ludieke actie van punk-rockband Green Day. Alles is geheel in de stijl van het laatste album ’’American Idiot’’ (zwart-rood). Deze cd is een commercieel succes en het veld is dan ook propvol. De Crowd Safety mensen zijn op hun hoede en delen water uit alsof hun leven ervan afhangt. Green Day begint ‘’verrassend’’ met ’’American Idiot’’ en kent veel lollige intermezzo’s zoals het op het podium vragen van muzikanten. Zij krijgen nu de kans om samen met Green Day een nummer te spelen. Zoals gebruikelijk krijgt ook deze keer de gitarist de gitaar mee naar huis.
Veel bommetjes gaan af tussen en aan het einde van de nummers. Confetti en een waterpistolenact maken het spektakel compleet. De show is heel strak, maar als je hem al eens gezien hebt, zie je precies hetzelfde. Oude nummers komen in een sneltreinvaart voorbij: ’’She’’, ’’Welcome to Paradise’’ en na de meezinger ’’We Are The Champions’’ komt een elektrische versie van ’’Good Riddance’’. Het publiek geniet, maar het valt mij enorm tegen dat ze precies hetzelfde doen als bij het concert in de Heineken Music Hall.

Dag 4

De laatste dag van deze bloedhete editie van Roskilde is aangebroken. Deze keer geen rustig begin van de dag want de Deense metalband Mercenary spuwt zijn gitaarriffs de Odeon tent al in. Mercenary valt op door donderachtige drums en laag gitaarwerk. De toetsenist van de band zorgt ervoor dat dit tot een melodieus geheel samensmelt. De zanger van Mercenary heeft een enorm krachtige stem en haalt met gemak zowel hele hoge als lage noten.
the Futureheads vallen erg tegen, dus op naar het Noorse Turbonegro. Wat een opkomst heeft deze band! Een klein dik geschminkt mannetje met een pluizige cape, een marinier en nog vier excentrieke figuren huppelen het podium op. Wanneer ze het nummer ‘All My Friends Are Dead’’ inzetten, is het meteen duidelijk dat het hier om een zeer goede band gaat. Turbonegro beschikt daarbij ook nog eens over een fantastische performance. Vóór mij staat een jongen met een ‘Turbo Jugend’ spijkerjasje en even later komt er een andere jongen bijstaan, óók met een ‘Turbo Jugend' jasje. Het is erg leuk om te zien hoe ze de jasjes aan het vergelijken zijn, zullen ze daadwerkelijk helemaal hetzelfde zijn? Hank Von Helvete, de zanger van Turbonegro, heeft enorm veel charisma en weet het publiek super enthousiast te krijgen. Met het nummer ‘’City Of Satan’’ komt het publiek definitief los en wanneer de band afsluit met de meezinger ‘’I got Erection’’ is de show echt af.

Jamie Cullum heeft enorme naam en faam gekregen binnen zeer korte tijd. Deze jazzmuzikant met popuitstraling verkocht al miljoenen exemplaren van zijn cd ‘’Twenty Something’. Vandaag wist Jamie ons te verblijden met het nieuws, dat ze net de laatste hand hebben gelegd aan een nieuw album. Het publiek zal zonder twijfel ook weer massaal naar de winkel rennen om deze te kopen. Vooral de uitvoering van ‘’Everlasting Love’’ tijdens de toegift raakt me erg en het publiek is niet stil te krijgen. Jamie beschikt over een Nederlandse drummer, een zekere mister De Kroon. Er komen ook wat liedjes van het nieuwe album voorbij en dit smaakt naar meer! Natuurlijk gaat Jamie weer los op de piano en speelt hij op een gegeven moment zelfs met zijn knieën. Deze artiest heeft een prachtige toekomst voor de boeg.

De naam die het meest genoemd werd in de persruimte, is zonder twijfel die van ‘’Brian Wilson’’, de laatste Beach Boy die nog in leven is. Hij vertegenwoordigt ontzettend veel muziekgeschiedenis en is de inspirator van heel veel bands. Denk bijvoorbeeld aan bands als Kraftwerk, the Beatles en the Ramones, allen lieten ze zich beïnvloeden door deze man. Het is moeilijk om dit alles te beseffen als je een oude man ziet zitten en hoort dat hij zijn eigen teksten moet oplezen van een blaadje. Na een paar flinke depressies en een LSD verslaving is het verval er behoorlijk ingeslagen bij Wilson. Zingen gaat nog net, maar af en toe heeft hij duidelijk geen idee hoe het liedje verder gaat. Je ziet dan soms ook echt de wanhoop in zijn ogen. Erg naar om te zien dat een man met zoveel talent zo de weg kwijt raakt. De band die Wilson heeft meegenomen heeft ook met hem gewerkt aan het album ‘Smile’. De band bestaat uit stuk voor stuk fantastische muzikanten en zij slepen de Beach Boy held door de nummers heen. Jong en oud danst op nummers als ‘Good Vibrations’, ‘Do You Want To Dance’ en een mooi moment is als Wilson het allereerste nummer zingt dat hij ooit geschreven heeft: ‘Little Surfer Girl’. De toegift van dit optreden is ook heel bijzonder, hierin werd onder andere de megahit ‘Surfin’ USA’ gespeeld.

De afsluiter voor de meeste mensen is de band Interpol. Dit is natuurlijk een waanzinnige band, maar een echte knallende afsluiter is het niet. Na een extra blik op het programma, zie ik dat Tokyo Ska Paradise officieel de laatste band is die speelt. Deze begint pas om 1.00 te spelen. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het tijdsverschil tussen Denemarken en Japan. Interpol zet in ieder geval een prachtige show neer. Deze band is het voorbeeld van goed op elkaar ingespeelde muzikanten. Interpop heeft een prachtige geluid en een duizelingwekkende lichtshow, daarbij zijn de heren ook nog eens strak gekleed.

Meer dan twee nummers van Tokyo Ska Paradise trekken we niet meer. Roskilde heeft ons totaal uitgeput, maar wat was het waanzinnig! Ondanks al die geweldige bands blijft de sfeer me toch het meeste bij. De laatste avond dansen de mensen (naakt) om grote vuren heen, trommelen op alles wat los en vast zit en liggen uitgeput en dronken op de grond. Volgend jaar kom ik mijn laatste Kronen uitgeven. Roskilde heeft een mooi plekje in mijn hart gekregen. Roskilde Tak! (bedankt)