VERSLAG: London Calling #1 2010

Festivalinfo was aanwezig op London Calling #1 2010 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 56 foto's.

VERSLAG:

12

London Calling

Tijdens deze editie van London Calling, dat tweemaal per jaar wordt gehouden in Paradiso in Amsterdam, rijst de vraag hoe lang de formule nog houdbaar is. Van typisch Britse bands kunnen we namelijk niet meer spreken en ook de kwaliteit van de acts lijkt tanende. Mogelijk is dit een tijdelijk dipje, wat gebruikelijk is in de popmuziek. Ook het cancelen van enkele acts draagt er aan toe bij dat met name de eerste avond London Calling zwaar tegenvalt.

London Calling gaat van start met Doll & The Kicks. Als voorprogramma van Morrissey in Watt, Rotterdam, liet de band uit Bristol al horen goed geluisterd te hebben naar Blondie en andere tijdgenoten. Toch zal blijken dat deze editie van London Calling niet in het teken staat van de postpunk of new wave. Folk maakte al eerder zijn opwachting op het ontdekfestival, maar dit jaar veel prominenter. De Ierse band Villagers - rond liedjesschrijver Conor J. O'Brien - blinkt dit weekend uit in het genre.

Erg verwarrend is Darwin Deez. Deze New Yorkse hippie en zijn beweeglijke begeleidingsband lijken onder de invloed van van alles en nog wat te zijn. Hoewel de band onderhoudend is, leunt de act vooral op intermezzo's van jaren '80-hits en daarbij behorende flauwe dansjes. Darwin Deez was daarmee weggekomen wanneer hij goede liedjes had. Nu wordt een slechte set opgesierd met ongein. Puur entertainment, maar wel van het goedkope soort.

Belgenpop op London Calling is geenszins logisch, maar toch is het er. Het Vlaamse Balthazar doet denken aan zijn landgenoten van Das Pop, maar dan zonder de catchy refreintjes. Het optreden van de band is last-minute ingelast, vandaar dat het wat misplaatst overkomt. Ook Stornoway lijkt niet op de goede plek te zijn. Het internationale gezelschap mengt ouderwetse Amerikaanse folk (denk Woody Guthrie en Hank Williams, Sr.) met Britse postpunk-folk (Billy Bragg, The Proclaimers) tot een fraai brouwsel van tradities en progressie. Toch valt de band uit de toon. De zaal is te groot voor dit intieme en soms steriele optreden en het publiek is te luidruchtig. Gemiste kans.

Nog een gemiste kans in Cosmo Jarvis. De zanger laat zich het beste omschrijven als "Jack Johnson meets Danko Jones". Jarvis opent sterk met enkele vrolijke liedjes, maar het optreden kakt halverwege in tijdens enkele rustigere nummers. Later pakt hij dit weer op met enkele up-tempo nummers. Aan talent ontbreekt het Cosmo Jarvis overduidelijk niet; aan ervaring des te meer. Niet alleen op technisch vlak, maar ook wat betreft de diepte van zijn nummers - zowel muzikaal als tekstueel. Over een paar jaar is Jarvis wellicht een interessante popmuzikant, nu nog vooral een potentieel puberidool.

12

FOTOGRAFIE: Luuk Denekamp  

12345
 foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Doll & The Kicks foto London Calling #1 2010 Cosmo Jarvis foto London Calling #1 2010 Cosmo Jarvis foto London Calling #1 2010 Cosmo Jarvis foto London Calling #1 2010 Cosmo Jarvis foto London Calling #1 2010 Darwin Deez foto London Calling #1 2010
 
12345
 
festival logo

GROEZROCK 2010Groezrock, het jaarlijkse punk/hardcore festival in het Belgische Meerhout is...

festival logo

ROADBURN 2010 In IJsland is het Eyjafjallajökull die in vuur en vlam staat, in Tilburg zijn...