VERSLAG: Emerganza 2006

Emerganza - deel 1

Deze maand zijn de laatste voorrondes voor het Emergenza festival in The Batcave van het Tilburgse 013. Emergenza is de grootste internationale concertorganisator voor onbekende bands. Zij organiseren één festival voor Noord-Amerika en Europa waar beginnende bands zich voor kunnen inschrijven. Op zondag 5 maart streden acht bands voor de twee plaatsen in de halve finale die wordt gehouden in de Kleine Zaal van 013, die zal plaatsvinden op 9 april dit jaar. Festivalinfo.nl was erbij.

De bandleden van Over Exposure mochten deze avond de spits afbijten. Deze punkrock band uit Eindhoven bestaat uit een drummer, een vrouwelijke bassist en een zanger die de band begeleid met zijn elektrische gitaar. Een maand terug stonden ze nog enthousiast te spelen in het Muziek Café Helmond, met een vrij nieuwe gitarist erbij. Helaas was hij deze avond niet aanwezig. Na wat technische problemen konden ze eindelijk echt spelen. De zanger riep al snel dat het publiek wel meer naar voren moest komen. Wanneer ze hun eerste nummer inzetten, is het duidelijk dat ze pakkende punk nummers spelen en het publiek vermaakte zich dan ook prima. Toch werd het al snel duidelijk dat als de plek van de tweede gitarist weg valt, de nummers een heel stuk klinken. De band sloot deze show af met “Oh Men” van NOFX, wat door het publiek duidelijk gewaardeerd werd, getuige het hoge meezinggehalte.

Dan is het tijd voor rock ’n roll uit Eindhoven, namelijk de band Ratz. Deze band bestaat nu precies een jaar en weten onderhand goed wat rocken is! Geïnspireerd door de jaren ‘60 en ‘70 willen ze ongecompliceerd ouderwets vlammen, met hier en daar rock ’n roll, blues en garage invloeden. Vrijwel alle teksten zijn Nederlandstalig, wat in dit genre best verrassend mag heten. Zo spelen ze het kleine halfuurtje gemakkelijk vol of hun leven er van af hangt.

Wanneer het vlammende optreden van Ratz voorbij is, betreden de bandleden van Crap het podium. Wat direct opvalt is dat de zangeres een collegeblok bij zich heeft die ze voorzichtig op de grond zet voor haar microfoonstandaard. Dit wekt ergens nieuwsgierigheid op bij mij. Tot mijn grote verbazing zie ik dat ze in een klein handschrift alle songteksten voluit in haar collegeblok op heeft geschreven. Een beetje erg jammer vind ik het dus ook, wanneer ze het tijdens het optreden de indruk wekt dat ze de songs zit voor te lezen, in plaats van krachtig uit haar hoofd zit te zingen. Of het aan haar onzekerheid ligt, weet ik niet, maar ze zingt het hele optreden vrij binnensmonds. Zonde, aangezien de overige bandleden een pakkende, verrassende, vrolijke skarock show weten neer te zetten.

Terwijl Crap hun laatste nummer speelt, zie ik dames van La Nemm al ongeduldig met hun instrumenten bij het podium wachten. Wanneer het hun tijd is, bestormen ze het podium met veel enthousiasme. Deze band uit Eindhoven is oorspronkelijk begonnen als een female-band van vier meiden. Sinds een paar maanden, hebben ze onderling besloten om een mannelijke gitarist bij de band te voegen, om hun sound nog meer te versterken. De grote vraag was ook of dit daadwerkelijk nodig was, omdat deze band voornamelijk vertolkt word door Sophia die met haar viool een prachtige zoete toon in hun muziek weet te krijgen. Ze krijgt dan ook bij hun eerste nummer Monothiesm volop de leiding bij de lange intro. Waar hier en daar nog mensen stonden te praten is het nu doodstil en na het nummer barst een daverend gejoel los. De gitarist, die bij het eerste nummer de snaren van zijn gitaar nog niet heeft aangeraakt, krijgt al snel zijn kans bij de volgende vrij nieuwe nummers. Het is al snel duidelijk dat hij een belangrijke plek in de band heeft weten te vinden, want met zijn technische gitaarspel en solo’s maakt hij alle nummers flink pittiger. Ondanks het feit dat je deze muziek niet snel in een hokje kan plaatsen – ze spelen namelijk een mix tussen avandrock en folkrock- is het al snel duidelijk dat de zaal hun muziek zeer kan waarderen. Het is voor hen dus ook een totale verassing wanneer de handen omhoog schieten bij het stemmen, en terecht!