VERSLAG: Lowlands 2011 - dag 3

Festivalinfo was aanwezig op Lowlands 2011 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 55 foto's.

Naar het Lowlands Converse festivalreport - dag 2 verslag
Naar het Lowlands Converse festivalreport - dag 3 verslag

VERSLAG:

Dag 3

Het is niet eenvoudig om de zondag te openen. Iedereen is moe en brak en veel Lowlanders willen het liefst vooral zitten of uitslapen. Het is om één uur ’s middags dan ook nog niet zo druk bij Deadbeat in de X-Ray. Zonde, want degenen die er wel zijn krijgen een relaxte ambient technoset voorgeschoteld. De lome, maar vaak ook knisperende beats zijn een prima binnenkomer voor deze brakke laatste dag. Deadbeat had een betere spot verdiend. Rond een uur of twaalf ’s avonds was deze sfeervolle muziek nog beter uit de verf gekomen. (MM)

Tijd om rustig wakker te worden krijgt Lowlands niet, niet als het aan Frank Turner ligt tenminst. Met vuur en energie wordt de Grolsch wakker geschud. De punker ging folk maken op plaat maar toont live zijn punkroots verre van verloochend te hebben. Frank Turner bewijst dat het niet uitmaakt hoe je muziek labelt, als het met dergelijke bezieling en enthousiasme wordt gespeeld is er geen vuiltje aan de lucht. Teksten als “I wish that she had cared for me. But in the end her ideologies. Occupied the fortress of her heart. I wrote her 15 songs, but still we had to part”, komen geweldig over. Eerlijke punkfolk was zelden zo heerlijk!

De Staat is een van de weinige Nerderlandse acts die ook international wat potten weet te breken. Machinery laat een band horen die even eigenzinnig als vuig is, het stuwt en het rockt en dat alles met een industriele groove. Live wordt daar een flinke scheut bovenop gedaan, maar dreigt de show oeverloos tenonder te gaan aan industrieel gefreak. Het past volledig binnen het straatje, maar in de Alpha komt het simpelweg niet volledig tot zijn recht. Gemiste kans, maar wellicht dat het in een zaal beter werkt?

In 2007 stond Trentemøller al eens op Lowlands. Destijds maakte hij veel indruk met een liveshow omtrent zijn debuut The Last Resort. Vorig jaar bracht hij ‘moeilijke tweede’ Into the Great Wide Yonder uit, dat helaas toch iets tegenviel. Donkere dub werd ingewisseld voor meer poppy nummers met vrouwenzang. De crossover doet het live nog niet eens heel verkeerd, maar overtuigen, nee, overrompelen zoals het in 2007 deed, doet het niet meer. De grommende elektronica is grotendeels weg en het is allemaal een stuk vlakker geworden. Daarmee ook een stuk toegankelijker, maar de show is er niet beter op geworden. (MM)

Afgelopen april overtuigde Ben Howard op Motel Mozaique met zijn opmerkelijke manier van gitaarspelen en zijn schitterende liedjes waarin hij zijn duivels verband. Rondom het Lima podium staan mensen te genieten van zijn muziek en het huwelijksaanzoek met posietieve afloop past mooi in het plaatje. Muzikaal gezien liggen de nummers in het verlengde van Damien Rice, maar zolang die niet met nieuw materiaal op de proppen komt, vult Ben Howard die leegte moeiteloos.

De grootste pechvogel van Lowlands is toch wel SBTRKT. Tijdens Eurosonic in januari was de liveshow toch nog vooral een soort tryout, maar de potentie was aanwezig en smaakte naar meer. Vandaag loopt het echter allemaal in de soep. Zijn beats komen hortend en stotend uit zijn laptop en slaan steeds over. Dat hij een gigantische barst in zijn scherm heeft zal ook niet meehelpen. De livedrums die hij bespeelt staan slecht afgesteld waardoor het de muziek overstemt. En dat terwijl SBTRKT al niet de strakste drummer is. Het opnieuw opstarten van de laptop kan de klachten niet verjagen en als ook hitje Wildfire in het water valt staan er nog een mannetje of vijftig (uit medelijden?) in de X-Ray. Zonde. (MM)

Odd Future (volledig: Odd Future Wolfgang Kill Them All of OFWGKTA) brak dit jaar tijdens het SXSW-festival door. In Nederland trokken ze tijdens een gratis show op Koninginnedag Paradiso vol en even later verkocht een show in de Oude Zaal van de Melkweg ook uit. En daarmee lijkt de eerste hype achter de rug, want de Bravo is het vandaag het hele optreden lang voor zo’n 3/5e gevuld. Zo los als het eerder dit jaar in Paradiso ging, gaat het vandaag helaas niet. Het optreden is wat bedeesd en je komt juist naar Odd Future voor wat spektakel. Het geluid werkt ook niet mee, waardoor de raps soms maar tot halverwege de tent komen. Wat is er dan nog over? De springende mannen zelf. Dat is helaas niet genoeg. (MM)

Dan liever Warpaint. De vier dames brachten vorig jaar debuut The Fool uit, dat in vele eindejaarslijsten terecht kwam. Na optredens op onder andere Walk The Line en Paradiso is het nu aan de India om ingepakt te worden. En dat lukt. Het valt op zijn plaats. Het is zes uur ’s avonds, de ergste warmte hebben we achter de rug en er blijft een prettige loomheid over die goed past bij de licht psychedelische muziek. Het is een goede, echte India-act, naast de rest van de programmering vandaag, die met The Maine en Karnivool wat bij mekaar geraapt lijkt. De driestemmige zang is loepzuiver en het algehele geluid overigens ook: dat is dit weekend wel eens anders geweest. Het samenspel is erg goed en uitvoering van bijvoorbeeld Undertow is live zo mogelijk nog spannender dan op plaat. Voor dit soort bands kom je naar Lowlands. (MM)

De Julliet. Een tent op Lowlands waarvan iedereen weet dat er mooie dingen gebeuren, maar slechts weinigen de moeite nemen eens naar een voorstelling te gaan. Wilfried de Jong, die kale van Holland Sport inderdaad, brengt zijn liefde voor wielrennen over op het Lowlands publiek aan de hand van verhalen welke hij enkele jaren geleden gebundeld heeft in het boek De Man En Zijn Fiets. Muzikaal worden verhalen over naar de klote gefietst worden door oud-tourwinnaar Jan Jansen of het beklimmen van de Mont Ventoux op zijn vijftigste verjaardag, omlijst door Ocobar (eveneens bekend van het programma Holland Sport). Het is een symbiose die goed werkt, de verhalen worden leuk gebracht en ook de film over zijn beklimming waarin zijn fietsavontuur door de ogen van zijn zoontje wordt verteld, is geestig en mooi. De Julliet dus, een welkome afwisseling op Lowlands, ik kan het jullie van harte aanbevelen!

Skunk Anansie heeft zojuist in de Alpha een aardbeving veroorzaakt, aan Interpol de taak het vermoeide publiek voor zich te winnen. Lastige opgave, zeker omdat Interpol de reputatie bevestigd een nogal statische en afstandelijke band te zijn. Het lukt niet het publiek voor zich te winnen, er wordt nauwelijk contact gemaakt en de band komt hierdoor zelfs onsympathiek en lichtelijk arrogant over. De band werkt hard om er nog iets van te maken en de aanhouder wint alsnog gedeeltelijk. De tweede helft is bijzonder sfeervol en sterk, maar de keuzes gemaakt op de setlist maken dit optreden alles behalve toegankelijk. Interpol is overduidelijk the wrong band, on the wrong stage at the wrong time.

Zou de organisatie van Lowlands überhaupt hebben geweten met welke show Aphex Twin richting de polder af zou reizen? Met hem weet je het namelijk nooit zeker. Vandaag gaat hij voor een oldskool acid dj-set. Maar net zoals een dag eerder bij Amon Tobin, houdt het natuurlijk niet op bij de muziek. De visuals zijn misschien wel van net zulk groot belang. Dit keer geen 18+ materiaal zoals twee jaar geleden op het STRP-festival: vandaag blijft het bij snelle, epileptische psychedelische visuals. Daarnaast worden de eerste rijen gefilmd, waarna de gezichten van het publiek live worden gemorpht. En dan die lasers: in drie kleuren schieten tientallen lasers de Bravo in. Maar goed, de muziek. Die is, om heel eerlijk te zijn, niet al te speciaal. Sterker nog, op een blokje dubstep (wel Aphex Twin stijl, uiteraard) halverwege na, is de plaatkeuze vrij gedateerd. Wat dat betreft wordt het hoog tijd dat Aphex Twin zichzelf opnieuw uitvindt. Alhoewel de extatische tent het een zorg zal zijn: het is drukker dan druk en met name tijdens het laatste kwartier industrial hardcore en schranz gaat het losser dan los. Wat dat betreft een groot feest als afsluiter. (MM)

Er is veel geklaagd over de line-up van Lowlands dit jaar; geen échte headliners, te weinig dit, te veel dat, etcetera. Dat The Offspring als headliner wordt gepromoveerd mag inderdaad met argus ogen worden bekeken. De punkers uit Amerika hadden begin jaren ‘90 grote successen met hun radiovriendelijk meezingers waar menig skatende puber zich mee kon vermaken. Politiek geëgengeerde punk heet The Offspring nooit gemaakt en dat hebben ze ook nooit gepretendeerd. Wat overblijft is een band die geen relevantie meer heeft in het snel veranderende muzikale landschap van tegenwoordig, maar zo blijkt, veel nummers geschreven heeft die bij het vermoeide Lowlands publiek tot uitzinnige reacties leiden. Hits als ‘Pretty Fly For A Whit Guy’, ‘Why Don’t You Get A Job’ en aflsuiter festival anthem ‘Self Esteem’ doen de Alpha stuk voor stuk ontploffen van enthousiasme. Pretpunk van de bovenste plank dus, in ieder geval voor de vermoeide massa van Lowlands op deze zondagavond. Dat alles plichtmatig en routinieus wordt afgewerkt zal menigeen een zorg zijn, eveneens het opvallend goede stemgeluid van Dexter Holland waarschijnlijk. Minimale inzet, maximaal resultaat. Voor velen goed genoeg, van mij mag dat overgebleven budget volgend jaar gewoon opgemaakt worden aan acts als Arcade Fire, The Strokes, Bjork, Tool of Radiohead.

FOTOGRAFIE: Marcel Poelstra  

12345
Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 Frank Turner foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3 De Staat foto Lowlands 2011 - dag 3
 
12345
 
festival logo

LOWLANDS CONVERSE FESTIVALREPORT - DAG 3Converse en Festivalinfo hebben drie reporters op Lowlands rondlopen. Ze...

festival logo

JAZZ FESTIVAL DELFT Eens per jaar is er in het mooie Delft een Jazz festival. Ook dit jaar...