VERSLAG: Crossing Border Den Haag 2011

Crossing Border - dag 1

De dag na het indrukwekkende concert van Smith and Burrows barst het Crossing Border-festival in Den Haag echt los. Talloze schrijvers zullen voordragen uit hun werk en talloze muzikale acts zullen hun kunsten vertonen in het Nationale Toneelgebouw en de Duitse Kerk. Maar we beginnen vandaag in de Koninklijke Schouwburg.

De nummers met de band zijn mooi, maar de stukken waarin Laura Marling alleen gitaar speelt en zingt doen vermoeden dat ze solo nog beter is. Als de band na een aantal nummers het podium daadwerkelijk verlaat blijkt dat dit waar is. Ze klinkt breekbaar, en met haar prima gitaarspel krijgt ze het publiek muisstil. Het is bijna zonde te noemen dat de band er na een aantal nummers weer bij komt. Tussendoor spreekt ze bijna verlegen het publiek toe, bijvoorbeeld met het verhaal waarom ze tijdens haar vorige optreden op het festival blauw haar had.

De prijs voor meest briljante cd-titel kan Stevie Jackson, ook bekend van Belle and Sebastian, al bijna niet meer ontgaan. Deze is namelijk: (I can't get no) Stevie Jackson. Vanavond speelt hij een groot aantal nummers ervan. Zijn podiumpresentatie is bijna onbeholpen te noemen, maar de sixtiespopachtige nummers zijn zeer aanstekelijk. Nummers met titels als 'My Dad Was A Mod In The RAF' worden door Jackson met geestige anekdotes ingeleid terwijl hij zenuwachtig aan zijn bril zit. De gehele vierkoppige band is verantwoordelijk voor de Beach Boys-achtige samenzang. Ook voor het regelmatig wisselen van instrumenten draaien ze hun hand niet om. Kortom: een geslaagd optreden.

In de foyer van het Nationale Toneel vinden gedurende het festival een aantal sessies plaats, en als de zaal uitloopt na Stevie Jackson zit dEUS net klaar om wat nummers akoestisch te spelen. De foyer is stampensvol, wat doet vermoeden dat je er op tijd bij moet zijn als dEUS later die avond in de grote zaal speelt. Ze spelen drie nummers van hun laatste album Keep You Close en ze lijken er zin in te hebben. Dat belooft wat!

Voor het optreden van Heather Nova waren twee vriendinnen aan het overleggen of ze zouden gaan kijken. “Heather Nova is toch heel erg nineties?”. Dat is zeker waar, maar ze maakt nog steeds muziek. Zo speelt ze vandaag oud werk, maar ook nummers van haar nieuwe plaat 300 Days At Sea. Vooral na het indrukwekkende optreden van Laura Marling oogt en klinkt Heather Nova tijdens het eerste nummer, waarbij ze alleen door een cello wordt begeleid, wat braaf en glad. Na dit nummer komt de rest van de band erbij, waarbij vooral de gitarist de nummers van een broodnodig stevig randje voorziet. Heather Nova heeft een prachtige stem, en heeft in de loop der jaren een hoop mooie nummers geschreven, maar vandaag mist ze net dat beetje bezieling om het optreden naar een hoger niveau te tillen.

Bij dEUS wil het nog wel eens een verrassing zijn hoe het gaat worden. Zo kreeg het publiek op Lowlands een greatest hits-show voorgeschoteld en krijgt het publiek in Den Haag een knallende band die een groot aantal nummers van nieuw album Keep You Close speelt en het oude werk grotendeels links laat liggen. De bandleden zweten, Tom Barman danst, Klaas Janzoons lijkt af en toe in een trance zijn viool te bespelen en gitarist Mauro Pawlowski mishandelt zijn gitaar dat het een lieve lust is. dEUS geeft vol gas, en ondanks dat er vanavond wellicht wat trommelvliezen zijn geknapt door het niet geringe volume, is het moeilijk om de ogen van het podium te houden als de band daar zo intens aan het spelen is. dEUS laat vanavond zien dat het nog steeds een band is om rekening mee te houden.