VERSLAG: Festival Mundial 2012

Dag 2

Gelijk bij binnenkomst blijkt deze zondag al meer de ouderwetse Mundial sfeer uit te ademen. Kwamen gister bij binnenkomst nog hoofdzakelijk techno dreunen van het terrein af, vandaag zijn het weer relaxte wereldmuziek deuntjes.

Ghanees hiphoptalent Blitz The Ambassador staat meteen om 1 uur ’s morgens geprogrammeerd. Zijn band is perfect op hem ingespeeld. Elke seconde lijkt iedere aanwezige muzikant precies te weten wat er van hem verwacht wordt. De rapper neemt de bezoekers vervolgens mee op een trip langs Radio Africa. Deze reis voert de aanwezigen in een fantastische mix langs de hiphop van Public Enemy, de Afrobeat van Fela Kuti en de Afrikaanse Highlife muziek.

Deze Afrikaanse sfeer wordt op het hoofdpodium voortgezet met AfroCubism . De band waarin Malinese muzikanten het avontuur aangaan met de Cubaansa salsa bewees al eerder succesvol te zijn. Vandaag schitteren ze wederom. Met name de aandacht die de muzikanten willen vestigen op de huidige situatie in Mali roept even kippenvel op. De toespraak wordt toepasselijk opgevolgd door ‘A La Luna Yo Me Voy’ (Ik Ga Naar De Maan).

Een andere typische Mundial act is Gustavo Cordero . Hij schijnt de Manu Chao van Zuid Amerika te zijn. Hier doet zijn naam echter geen enkel lampje branden. Ook deze artiest heeft enkele muzikanten verloren op zijn reis naar Europa. Van de 12 aangekondigde bandleden verschijnen er slechts 6 op het podium. Dat deert echter niks. Gustaco Cordero bouwt een voortreffelijk Cumbia feestje. Met name de verrassende elektronische invloeden werken goed.

Op het hoofdpodium staat Kyteman met zijn immens grote gezelschap. Hoewel het muzikaal ongetwijfeld sterk in elkaar steekt, oogt het geheel te veel gericht op overweldigen. Door deze bombastische aanpak wordt het optreden nergens inspirerend. Waar je in de vorige Kyteman samenstelling nog het idee had dat er geïmproviseerd wordt is van dat gevoel nu vrij weinig over. De vrolijke sfeer rond het optreden is ook grotendeels verdwenen. Sommige composities lijken meer geschikt voor een begrafenis dan een zomerfestival.

Habib Koite is zo’n persoon die nooit in een sleur zal belanden. Hij deed Mundial al verscheidene keren aan en toch voelt elk optreden weer vernieuwend. Zoals altijd schittert zijn vaste drummer op het Afrikaanse trommeltje. Het zijn dit jaar echter ook de twee achtergrondzangeressen die alle aandacht naar zich toe weten te trekken.

Regge artiest Stephen Marley brengt een voortreffelijke ode aan zijn vader. Van alle broers en zussen komt Stephen muzikaal gezien het dichtst in de buurt van Bob. Terwijl de laatste zonnestralen over het terrein schijnen weet de Marley telg een sterk reggaefeestje te bouwen. Zijn eigen nummers blijken live een stuk overtuigender dan op cd, desondanks zijn het met name de ruimschoots aanwezige Bob Marley covers die veel bijval krijgen.

Caro Emerald stond twee jaar geleden nog in de tent, nu mag ze de bezoekers warm maken voor de laatste WK wedstrijd van het Nederlands elftal. Dit doet ze weer op haar kenmerkende wijze. De jaren ’30 muziek sluit goed aan bij het lekkere temperatuurtje dat er nog hangt. ‘Dream Of Little Dream Of Me’ van Louis Armstrong krijgt nog een leuke bewerking van Caro.

Terwijl het Nederlands elftal ten onder gaat tegen het Portugese team heeft voetbal hatend Nederland zich verzameld in de tent. Muchachito Bombo Infierno staat daar met een grote band een typisch Spaans feestje te bouwen. Door de toevoeging van een klein drumstel en contrabas weet het gezelschap de snelle ska te combineren met een rockabilly gevoel. Door een schilder op het podium te plaatsen en veel over the top acting van de muzikanten weet het gezelschap de gehele tent in beweging te krijgen.

De 25e editie van Mundial laat veel vragen over voor de komende jaargangen. Met de hogere entreeprijs en het grotendeels verdwijnen van de onontdekte wereldmuziek pareltjes komt de vraag op in hoeverre dit festival zich nog onderscheidt van andere. Het is te hopen dat er volgend jaar meer geprogrammeerd wordt zoals op deze zondag. Hopelijk valt de headlinepositie dan ook weer terug in de handen van muzikale wereldmuziek gezelschappen.