VERSLAG: Rock Werchter 2012

Dag 2

Het weer gunt Werchter een uitslaapmomentje met regen in de ochtend. Onder de opklarende hemel verschijnt X op het hoofdpodium. Weinig festivalgangers zullen de band kennen, maar het zijn de grondleggers van punk in Amerika geweest. Gezien het vroege tijdstip en de leeftijd van de band is weinig vuurwerk te verwachten. Niets is minder waar. Het rockt de pan uit!

Daar kan Mastodon natuurlijk met gemak overheen. Tot op heden lagen hun sets op Werchter net iets te zwaar op de maag. Vandaag worden ze alom geprezen. De meeste songs komen van het vorig jaar verschenen album The Hunter, maar ook het meedogenloze 'Blood And Thunder' weet te overtuigen. Een uitstekende performance.

Van een totaal andere orde is Wiz Khalifa. De stoer uitziende rapper toont vanaf het begin zijn onderscheidend vermogen. Hij lacht! Met een brede grijns geniet hij zichtbaar van wat hij doet. Dat dit gepaard gaat met veelvuldige weed en parteeey referenties nemen we op de koop toe. De begeleiding is live en 'Black And Yellow' vormt uiteraard het hoogtepunt.

Kreayshawn dien je vooral te mijden. Het is infantiel en waardeloos. 'Pop That Dick Up' en 'Kitty So Tight', van zulks dus. Helaas weet Gossip ook niet echt indruk te maken. Wel indrukwekkend is dat zangeres Beth Ditto nog een ererondje langs het publiek maakt, ondanks haar gebroken enkel.

The Temper Trap staat wel voor kwaliteit in uitvoering. Zeer degelijke kwaliteit zelfs, waardoor de spontaniteit van een live optreden wat verloren raakt. Naast het onvermijdelijke 'Sweet Disposition' is er ook ruimte voor materiaal van het nieuwe album. 'Trembeling Hands' en 'Rabbit Hole' komen live goed uit de verf. Met dank aan de donkere barn is er zelfs een behoorlijke lichtshow te bewonderen.

Een show is het ook bij Jack White. De mannen van Los Buzzardos zijn in strakke zwarte pakken gehuld, terwijl de omgeving hagelwit is met een vleugje appelblauw-zeegroen. Een visueel spektakel, zonder knipperlichten. De zwaar op bluesrock leunende set tapt uit het rijke oeuvre van Jack's projecten. Afsluiter 'Seven Nation Army' maakt het verhaal compleet. Misschien wel het beste optreden van Werchter dit jaar.

Een dj met live band is dat zelden, maar kan wel voor extra spektakel zorgen. Dj Fresh probeert het in de pyramid. Helaas is zijn materiaal wat achterhaald, maar niet genoeg om als retro door te gaan. 'Hot Right Now' gaat er desondanks in als koek.

Een van de grote headliners is natuurlijk Pearl Jam. Eddie Vedder heeft deze keer niet van de pilletjes van Josh Homme gesnoept. De energie is positief en de band jaagt als een tijdmachine door haar hele repertoire heen. Het festival wordt geprezen en Eddie jubelt dat "Red wine never tasted better." Uiteraard horen we 'Alive' en 'Jeremy', maar ook 'Rockin' In The Free World' en 'Spin The Black Circle'. +1 voor de reputatie van Pearl Jam.

Aan Deadmau5 de taak om het veld 180 graden de andere kant op te bewegen. Zijn op techno geïnspireerde computerspellen muziek is gewoonlijk tot in perfectie uitgevoerd. Op zijn eigen blog zei hij verleden week "We all press play". Dat wordt hem niet in dank afgenomen door collega's, maar is wel eerlijk. De muziek moet het doen samen met de show, want een live performance is het amper. Die show is er en de muziek ook en hoe! Ieder detail in zijn tracks knalt werkelijk het systeem uit, ondersteund door cutting edge visueel spektakel. Een waardige afsluiter van dag twee, die Justice het nakijken geeft.