VERSLAG: Rock Werchter 2012

Dag 4

Op de zondag haken we aan bij The Vaccines. De geluidskwaliteit is niet al te best en de band laat wat steekjes vallen. De reacties zijn echter prima, zeker nadat de Engelsmannen vertellen dat de nieuwe cd in Brussel is opgenomen. 'Post Break-Up Sex' zit midden in de set en is de piek. Leuk genoeg, maar geen topper.

Lekker rellen op de rustdag van de week kan bij Dropkick Murphys. Een aantal festivalgangers heeft zich vandaag al vroeg vol laten lopen om niets van de opwinding te hoeven missen. Voor hen is het feest in het kwadraat. De anderen zien een groep Amerikaanse Ieren door hun kroegrock repertoire raggen. De cover van Acdc's 'TNT' vormt een welkome afwisseling.

Tegelijk hilarisch en bloedserieus is het Zuid Afrikaanse Die Antwoord. Op verraderlijk kinderachtige muziek gaan ze fokken hard. Hoe haal je het in je hoofd om over Enya's 'Orinoco Flow' te rappen? Ze komen ermee weg. 'Fok Jullie Naaiers', Die Antwoord is niet zomaar een gimmick.

Mac Miller is wel een karikatuur. Na Vanilla Ice moet je als blanke rapper van goeden huize komen. Zou Mac hem kennen? Het lijkt er niet op, want zijn optreden is volkomen waardeloos. "Let Me Hear You!" en dan een speld horen vallen..

Volledig over de top gaat Knife Party. Alles wat Skrillex doet plus al het andere en dat tegelijk. Een kolkende massa is het gevolg. Zelfs de later optredende Steve Aoki laat zich niet onbetuigd en staat champagne leeg te spuiten op het podium. Niet subtiel, wel effectief.

Na een korte adempauze zijn we toe aan de Red Hot Chili Peppers. Zonder John Frusciante tegenwoordig en dat is geen goed voorteken. Een rijtje meezing hits komt langs, waarbij de gitaarpartijen inderdaad pijnlijk afwezig zijn. Al na het derde nummer 'Snow (Hey Oh)' begint de band te jammen en doet dat vervolgens na iedere meezinger. Niet onaardig en bij vlagen zelfs opwindender dan de set zelf. Anthony Kiedis is zelfs goed bij stem, maar het compenseert de vlakheid van hun show niet. Het kan nog goed komen met 'Sir Psycho Sexy' als toetje, maar ook daar ontbreekt de magie van het samenspel van bas, drums en gitaar. Een behoorlijke, maar enigszins verwachte domper als afsluiter.

Al met al een geslaagde editie van Werchter met een welkom extra podium. Het collectieve pukkelpop trauma was overigens zichtbaar aan de extra waarschuwingen op de schermen. Weet waar de uitgang is, geen paniek, etcetera. Ook stond op het hele terrein een apart geluidssysteem voor instructies in geval van calamiteiten. Toch moet je er als pukkelpopsurvivor niet aan denken dat iedereen naar de Haachtsesteenweg gaat vluchten.. Niet teveel aan denken en op naar Werchter 2013!