VERSLAG: North Sea Jazz 2006

North Sea Jazz, zaterdag

De Kameroenees Richard Bona uit Douala heeft een zeer multi-culti band meegenomen. Op drums een Cubaan, op percussie een Colombiaan, op trompet/saxofoon een Amerikaan, op gitaar nog een Amerikaan en op keyboard een Rotterdammer. Deze combi zorgt voor een fantastisch geheel met hoge Afrikaanse klanken, ondersteund door Bona’s virtuoze basspel en Zuid-Amerikaanse beats. Tussen de grappen van Bona door laten ook de bandleden zich van hun beste kant zien. Hoogtepunt voor mij is de sambaballensolo van Samuel Torres.

Big Boy Carprice brengt soul uit eigen land, maar met internationale allure. De band is strak en waar tijdens de eerste twee nummers veel mensen nog twijfelen aan zijn hoge stemmetje, krijgt hij met zijn volgende tracks de twijfelaars alsnog mee. Dit zou een grote naam moeten worden.

Raul Midon is blind vanaf zijn geboorte en gebruikt zijn gitaar als percussie instrument. Hij maakt prachtige soulmuziek met mooie, soms wat idealistische teksten. Het publiek vind hem in ieder geval fantastisch, gezien het luide gejuich dat al begint bij de soundcheck. Misschien komt het door de blindheid van Raul dat het publiek zich meer laat horen, maar er hangt in ieder geval een prima sfeertje in de Yukon. Volledig in zijn eentje zet hij een energiek optreden neer.

De muziek van Bilal vertoont vele gelijkenissen met D'angelo en Maxwell, maar is wel abstracter. Voor een live optreden is het soms wat te vaag, waardoor zijn nummers niet allemaal blijven boeien. De hoeveelheid publiek die hij blijvend weet te boeien valt dan ook tegen.

Ook na 38 jaar spelen weet Tower of Power er nog steeds een feest van te maken. De band heeft de inzet van blazers geperfectioneerd en speelt alle troeven zorgvuldig uit. De hele zaal gaat terecht uit zijn dak.

Direct na Tower of Power moet Leela James de feestelijke sfeer zien vast te houden. Dit blijkt geen enkel probleem. Het funkt vanaf de eerste tonen. De band heeft er zelf ook veel lol in en dat slaat over op het publiek. 'Party with the Band' is een grappig intermezzo waarbij een cd wordt opgezet en de hele band, midden op het podium, vrolijk aan het dansen slaat. Rozen en tamboerijntjes vliegen het publiek in en de bodem voor een lange nacht in Rotterdam is gelegd.