VERSLAG: Eurosonic Noorderslag 2013

Festivalinfo was aanwezig op Eurosonic Noorderslag 2013 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 110 foto's.

VERSLAG: Karst Jaarsma  

1234

Woensdag

Het tweede weekend van januari is het alweer tijd voor Eurosonic/Noorderslag in Groningen. Steevast veroveren muziekliefhebbers vanuit heel Europa vier dagen lang de studentenstad. In elk mogelijk zaaltje en hoekje in het Groningse centrum vallen er bandjes te bewonderen. Naast een officieel hoofdprogramma springen meer en meer kroegen in op het weekend door er lokale enthousiastelingen aan het werk te zetten.

Twee jaar geleden werd de woensdagavond voor het eerst aan het programma toegevoegd. Nog steeds cirkelt de dag een beetje losjes rond de donderdag en vrijdag. Een stuk minder zaaltjes zijn open en alle acts vallen later deze week nog eens te bewonderen. Desondanks staan er ook vandaag al 41 acts op het officiële programma.

Voor de betere retro is Huize Maas deze woensdag de plek waar je moet zijn. Verspreid over de avond zijn er een zevental groepen die bijna allen duidelijk teruggrijpen op voorbije tijden. Zo ook opener Bernhoft . De Noor stond eerder al op North Sea Jazz. Bernhoft bezocht Rotterdam nog in zijn eentje, vanavond staat er een twaalfmans band op het podium. De zanger maakt meteen een knallende indruk. Met een stem die overal doorheen snijdt brengt hij een mix van blue eyed soul, rock-n-roll en echte zwarte soul. Sommige momenten valt het moeilijk te beseffen dat deze man uit Noorwegen afkomstig is. Alle soultrucjes worden duidelijk beheerst. Zo gaat Bernhoft solerend door de zaal, imponeert met gillende uithalen en schopt enkele keren de muziekstandaard omver (om deze ook weer vloeiend op te vangen). (KJ)

Verderop in de stad speelt Bastille . In maart komt het debuut uit van de band en het woord hitpotentie hangt reeds in de lucht. De band, en met name de energieke zanger, maken dan ook indruk tijdens hun show in Vera. Hoewel Bastille het voornamelijk van zijn vrouwelijke fans zal moeten hebben, doet zijn optreden het ongetwijfeld goed op een festival als Pinkpop.(EK)

In het voorste gedeelte van Huize Maas is blues rocker Frankie Chavez inmiddels aan zijn set begonnen. De Portugese gitarist wordt aangekondigd als een kruising tussen Jimi Hendrix, Robert Johnson en Ry Cooder. Vanaf de eerste seconden is echter duidelijk dat een vergelijking met The Black Keys veel beter was geweest. Chavez treedt enkel met zijn drummer op. De bebaarde drummer slaat met een tomeloze energie op het drumstel los. Frankie Chavez soleert er keihard rockend overheen. Wanneer de gitarist een nummer zonder drummer doet weet hij in zijn rust de vergelijking met Ry Cooder waar te maken. Het moment waarop Chavez zijn gitaar in ruilt voor een luit weet het duo de muziek een meer authentieke sfeer mee te geven.

Het Nederlandse Birth Of Joy mag de lijn nog wat extra doortrekken. Het drietal leeft zich heerlijk uit in gitaar-, drum- en orgelsolo’s. Het is duidelijk dat de heren goed opgelet hebben bij het luisteren naar The Doors en MC5. Een cover van Jefferson Airplane’s ‘Somebody To Love’ voelt zich hier dan ook thuis als een vis in het water. Hoewel Huize Maas inmiddels grotendeels gevuld lijkt met mensen die Jake Bugg nog een laatste maal in een klein zaaltje willen zien, worden de drie heren als helden van de avond toegejuicht. (KJ)

Direct op de eerste dag al een lange rij voor Vera, dat mag bijzonder heten. Reden hiervoor is het Ierse Kodaline . Deze band rond zanger Steven Garrigan heeft dankzij hitje 'All I Want' al een redelijke bekendheid opgebouwd. Dit lijkt overigens nog niet helemaal tot Garrigan doorgedrongen. Gedurende de show blijft hij benadrukken dat ze Kodaline heten en hij laat zelfs niet na hun naam te spellen. Wat vandaag opvalt is dat de band, vooral qua zang, live goed uit de verf komt. Zowel Garrigan zelf als de meerstemmig gedeeltes met de hele band klinken simpelweg goed. De vergelijking met Coldplay wordt daarmee overstegen. Allen de goede nummers ontbreken nu nog, naast All I Want en Love Like This hebben we weinig toekomstige hits gehoord. (EK)

Elk jaar zoemt er op Eurosonic/Noorderslag een naam rond die het dit jaar helemaal moet gaan maken. Dit jaar is die rol weggelegd voor Jake Bugg . Voor de deur van Huize Maas staat een lange rij wachtenden en binnen is het lastig bewegen. De Britse singer-songwriter is geïnspireerd door acts als Oasis, Johnny Cash en Bob Dylan. Zijn optreden houdt ook het midden tussen die drie. Regelmatig bekruipt je het idee dat Jake Bugg een Bob Dylan cover zal gaan inzetten, altijd blijkt dit een authentiek zelfgeschreven liedje. Gedurende de 45 minuten durende set valt het op hoe sterk alle nummers zijn. Het 18 jarige talent, begeleid door drummer en bassist, durft het zelfs aan om zijn hit ‘Lightning Bolt’ voor het einde van de set te spelen. Een keuze waar hij gemakkelijk mee wegkomt. De zanger wisselt af tussen elektrische en akoestische gitaar. Zijn stem komt het meest tot zijn recht met de akoestische gitaar. Tegelijkertijd geven de korte, krachtige solomomentjes op zijn elektrische gitaar de nummers net dat beetje extra. (KJ)

Bassiste JJ Weihl van de band Fenster roept sterke associaties met etalageruiten op. Wellicht dat de naam van de band daar enig verband mee heeft. Het feit dat die bril het meest is bijgebleven zegt helaas ook iets over de ietwat inwisselbare pop die de band speelt. Het ligt daarbij meer aan het repertoire dan de muzikale kwaliteiten van Fenster. (EK)

De Duitser Honig merkt verbaasd op dat hij in Nederland nooit ergens anders komt dan in Groningen. Waar hij meestal optreedt met enkel zijn gitaar heeft hij vanavond een band meegenomen. Het geheel komt wat geforceerd over. Met name de muzikante die fluit en accordeon bespeeld lijkt volkomen overbodig. De nummers schuiven van intieme folk naar rock, nergens lijkt de muzikale begeleiding goed tot zijn recht te komen. Met deze backing band zal de rest van Nederland niet snel veroverd worden. (KJ)

Het Finse duo Phantom is eigenlijk een trio. Een belangrijke rol is namelijk ingeruimd voor de zogenaamde Ufo. The Ufo is een omgebouwde lampenkap vol met elektronica en speelt tijdens de set een belangrijke rol. De nummers blijken goed in elkaar te zitten. Zangeres Hanna Toivonen zorgt ervoor dat het allemaal leuk is om naar te kijken en te luisteren. Na een EP moet binnenkort het eerste album van Phantom verschijnen. (EK)

Dat steekt een stuk beter in elkaar bij The Excitements . De groep rond zangeres Koko Jean Davis is het Spaanse antwoord op de Dap-Kings. Als intro speelt de band eerst enkele minuten, vervolgens mag de gitarist op grandioze wijze de zangeres het podium oproepen. Nadat ze de eerste tonen van bluesklassiekers ‘Something’s Got A Hold On Me’ zingt ontpopt zich een spetterende soulrevue in de stijl van Ike & Tina Turner. De zaal eet uit de hand van Koko die de deze precies genoeg weet te bespelen zonder het tempo uit het optreden te halen. De laatste minuten van deze eerste, spetterende dag kunnen er nog even uit gedanst worden. (KJ)

1234

FOTOGRAFIE: Erik Knevelbaard  

12345678910
Pascal Pinon foto Eurosonic Noorderslag 2013 Pascal Pinon foto Eurosonic Noorderslag 2013 Pascal Pinon foto Eurosonic Noorderslag 2013 Bastille foto Eurosonic Noorderslag 2013 Bastille foto Eurosonic Noorderslag 2013 Bastille foto Eurosonic Noorderslag 2013 Kodaline foto Eurosonic Noorderslag 2013 Kodaline foto Eurosonic Noorderslag 2013 Kodaline foto Eurosonic Noorderslag 2013 Fenster foto Eurosonic Noorderslag 2013 Fenster foto Eurosonic Noorderslag 2013 Phantom foto Eurosonic Noorderslag 2013
 
12345678910
 
festival logo

DE VRIENDEN VAN AMSTEL LIVE 2013Tijdens deze jubileumeditie van Vrienden van Amstel Live is Ahoy maar lieft...

festival logo

STATE-X NEW FORMS 2012 Op 16 en 17 december 2012 werd het jaarlijkse State-X New Forms in het Paard...