VERSLAG: Noorderslag 2014

Noorderslag

Het zit Michael Prins, die het tweede seizoen van De Beste singer-songwriter van Nederland won, niet mee. Hij is ziek en stond op het punt om te annuleren, maar besloot toch het podium kunnen beklimmen. Een beslissing waar hij waarschijnlijk met spijt op terug kijkt. De zanger vecht niet alleen tegen zijn koorts, maar nog meer tegen een ongeïnteresseerd publiek. Een strijd waar hij niet als winnaar uitkomt.

'Het is super gezellig hier', verzucht hij nadat de aanwezige mensen luidruchtig door de muziek heen praatten. Het optreden zelf is echter ook niet van een dusdanig niveau dat het makkelijk is om de aandacht erbij te houden, maar Michael Prins verdient vanavond een stuk meer respect dan hij krijgt. Zijn slepende ballads zijn bij vlagen ook uitstekend. Genoeg om een herkansing op volle gezondheid te rechtvaardigen in ieder geval.

Waar Michael Prins de kleine zaal van de Oosterpoort wat ongelukkig leeg speelde, doet Bo Saris precies het omgekeerde. De zanger, die door leek te breken als Boris dankzij Idols, heeft zichzelf opnieuw uitgevonden en speelt een bijzonder vermakelijke en ijzersterke set. Onder meer single The Addict behoort gemakkelijk tot een van de hoogtepunten van het festival.

De soul van Bo Saris kan soms wel een stukje meer pit gebruiken, maar dankzij zijn groot vocaal bereik wordt het nooit saai. Tegen het einde van de set hebben zo ongeveer alle Noorderslag meisjes zich dansend in de zaal verzameld en het komende jaar zal de zanger ook niet om fans verlegen zitten. Uitstekend optreden van iemand die het plezier in muziek zichtbaar nog lang niet kwijtgeraakt is.

Het jaar begint goed voor rapper Jebroer. Niet alleen komt op Noorderslag zijn droom uit (crowdsurfen na een stagedive), maar vooral heeft hij er na een dik half uur spelen veel nieuwe fans bij. Het korte optreden is dan ook meer dan de moeite waard en het moet wel heel raar lopen als dit geen festivalhit wordt de komende zomer.

Jebroer weet dan ook prima hoe je een zaal moet inpakken en de korte nummers zorgen ervoor dat de aandacht in de zaal geen moment verslapt. Misschien herhaalt hij iets te vaak hetzelfde trucje (stukken rap afwisselen met harde beats zoals Thunder van The Opposites), maar vermakelijk is het zeker.

De aansluitende set van Boaz van de Beatz komt iets minder goed uit de verf. Met de producties is over het algemeen niets mis (niet voor niets is hij ook in het buitenland zeer gewild), maar de show kent verder nogal wat mankementen.

Boaz van de Beatz zelf lijkt dan ook niet zo op zoek naar aandacht. Hij staat zelf achter in het donker terwijl een schreeuwerige en iets te aanwezige mc de show probeert te stelen. De nogal eclectische set kan op zich goed een mc gebruiken, maar vanavond toont hij vooral aan dat minder in dit geval een stuk meer kan opleveren.

De grote hal bij de ingang van de Oosterpoort staat bomvol voor Jett Rebel, die goed op weg lijken te zijn om Nederlands favoriete nieuwe band te worden. Hit potentie hebben ze dan ook zeker: tijdens het eerste nummer zingt het publiek de aanstekelijke gitaarpop al enthousiast mee.

Met een ontzettend charismatische en enthousiaste frontman is het ook moeilijk om stil te blijven staan tijdens de korte set. De aandacht verslapt af en toe als Jett Rebel met lange instrumentale stukken de diepte in probeert te gaan, maar de handvol hits maken die kleine smet op de show meer dan goed. Op de valreep nog een van de meest veelbelovende acts van het jaar.