VERSLAG: Rock Werchter 2014 - dag 4

Van regen smelt je niet

In vergelijking met de eerdere voorspellingen valt het weer deze dag heel erg mee. Het is aangenaam warm en droog. Wie vroeg op het veld is ziet de leukste opener die je je kunt voorstellen. Reignwolf is een totaal onbekende bluesrocker uit Canada krijgt soms versterking van een gitarist en drummer. Soms, want hij kan het ook allemaal tegelijk zelf. Hij gaat zo in zijn eigen optreden op dat na elk nummer alles op het podium gefatsoeneerd moet worden. Daar zijn geen roadies voor, dus het levert telkens een hilarisch tafereel op. Prachtig en oprecht rock & roll.

Van Babyshambles weet je dat het met de rock & roll lifestyle wel goed zit. Dat eist zijn tol. Pete Doherty is nog of alweer dronken en ook de band maakt niet echt een nuchtere indruk. Kansloos gerammel aan instrumenten en onverstaanbaar gebrabbel uit Doherty's mond. Pijn aan je ogen en oren doet dit. Dit roept herinneringen aan het laatste optreden van Amy Winehouse op.

Goed gerockt wordt er gelukkig wel in The Barn bij Royal Blood. Hier kun je meteen schuilen voor de lichte regenbuitjes. Mede daardoor is de tent goed vol, tot verbazing van de band. "We hebben hier nog nooit gespeeld!". Dat kan natuurlijk ook komen omdat iedereen is weggerend bij Babyshambles. Ze weten iedereen te overtuigen.

Het is tijd voor een zomers feestje en zowaar, de regen houdt het even voor gezien. Rudimental staat met een volle bezetting op de mainstage. Er is volop energie en ondanks dat de zanger en zangeressen niet de originele vertolkers van veel nummer zijn klinkt het uitstekend. Op het hoogtepunt van de show gaat de hele band uit zijn dak op 'Original Nuttah' de jungle klassieker van Shy FX en UK Apachi. Zeer vermakelijk.

Direct na het einde storten de beloofde regenbuien uit de lucht. Het terrein verandert in een modderpoel. Bastille probeert het noodweer dapper te trotseren. Dat lukt wonderwel. Vooral jonge meisjes blijken de band te waarderen en trekken zich niets van de regen aan. Volwassenen schuilen elders.

Voor de heren van Franz Ferdinand wordt de kraan uitgezet. De band stond tien jaar geleden voor het eerst in de Marquee en mag nu vlak voor de headliner uitkomen. Ze zijn zichtbaar ouder geworden en ook minder pittig. De oude hits zijn echter nog steeds vermakelijk. Dans je droog. Niet opzienbarend, maar wel leuk.

De laatste keer dat Kings Of Leon een werchterdag afsloten deed de show een beetje te groot aan. De timide jongens werden gepresenteerd alsof ze een stadionact waren. Dat zijn ze inmiddels ook, maar het past niet bij ze.
Vanavond is de show ingetogener met mooie videobeelden en goede uitvoeringen van hun hits. Na alle commotie zijn ze terug aan de basis: goede muziek spelen. Een waardige dagafsluiter, maar niet de festival slotact!

Die plek is weggelegd voor de Blegische trots Stromae. Toch iets om trots op te zijn en meteen de eerste Franstalige slotact ooit. De professionaliteit van de show is de grootste troef voor de man uit Brussel. Het duurt een klein uur en dat is voldoende om alles en iedereen los te laten gaan. Het is de onze zuiderburen van harte gegund.

De 40ste Werchter editie is misschien niet de meest memorabele, maar wel weer een uitstekende. Volgend jaar met beter weer en zonder voetbal!