VERSLAG: Lowlands 2014 - dag 1

Festivalinfo was aanwezig op Lowlands 2014 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 68 foto's.

Naar het Lowlands 2014 - dag 2 verslag

VERSLAG: Kees de Jong  

Lowlands 2014 - dag 1

De weersvoorspelling was daags voor Lowlands een belangrijker item onder de bezoekers dan wat er op het programma staat. Na horrorverhalen over hagel en onweer kunnen we niets anders dan tevreden zijn op de eerste dag: Er zijn slechts enkele druppels gevallen tussen de vele zonnestralen. En artiesten, die waren er ook nog.

De Bravo-tent staat niet gelijk vol voor synth-popper Thomas Azier. Met debuutalbum Hylas op zak is het een koud kunstje om de boel op gang te slingeren, zou je denken. Het duurt even voor het zover is. De trage nummers al vroeg in je set stoppen brengt risico’s met zich mee en de tamme reactie van het publiek is daar een uitwerking van. Gelukkig verandert dat, mede dankzij favoriet ‘Ghostcity’. Gedans, geklap en andere clichés, maar Azier kan het podium niets anders dan tevreden verlaten.

Debuutalbum Hey Hey moet nog uitkomen maar Mapei weet de X-Ray in ieder geval al uit zijn voegen te laten barsten. Wat mensen betreft dan. Het gros daarvan wacht op hitje ‘Don’t Wait’ – die al na tien minuten voorbijkomt – en smeert hem daarna weer. De rest van het optreden is een allegaartje. Hoewel Mapei hiphop als label heeft lijkt ze wat heen en weer te springen tussen verwante stijlen, maar het is het net niet.

Onder veel bombarie werd Atomic Bomb! aangekondigd. De supergroep (met leden van LCD Soundsystem, Hot Chip en Beastie Boys) speelt muziek van de Nigeriaan William Onyeabor, onder leiding van Ahmed Gallab (Sinkane). Drie drummers, wat blazers en andere muzikanten maken de boel helemaal af. Een feestje is het resultaat. Met nummers als ‘Love Me Now’ en ‘Fantastic Man’ weet het gezelschap zelfs de saaiste mensen te laten dansen.

Voor de bass van Clap! Clap! is het zo te merken nog iets te vroeg. De X-Ray staat niet helemaal gevuld en de meeste mensen lijken na een nieuwsgierige blik naar binnen snel weer door te lopen. Niet helemaal terecht, want op de onlangs uitgebrachte EP Tambacounda heeft de Italiaan bewezen het in de vingers te hebben.

De Duitsers van Milky Chance mogen de Grolsch-tent voor zich proberen te winnen. Zanger Clemens Rehbein bewijst prima te kunnen zingen en de liedjes zijn aardig. Maar het slechte geluid werkt niet in het voordeel van het duo. Daarnaast mist er een spanningsboog, de nummers worden allemaal zonder extra’s – en dus lijkt alles op elkaar – gespeeld.

Gelukkig weet Dâm-Funk de nasmaak van Milky Chance snel te doen vergeten. Jammer genoeg voor te weinig mensen, maar wie denkt daar nou aan met de zonnestralen die naar binnen schijnen. Het lijkt erop dat de X-Ray vooral met mensen gevuld staat die al fan waren. Het publiek danst, Damon G. Riddick vloekt er op los en de muziek is helemaal lekker.

Dat is de muziek van Janelle Monáe ook. Haar laatste album The Electric Lady staat centraal in het optreden, waaraan alles klopt. De show is tot in de puntjes ingestudeerd met bijpassende kleding, danspasjes, solo’s en zegjes. Zo wordt James Brown geëerd met een cover van ‘I Feel Good’ en wordt ‘Cold War’ ingeleid met een verhaal over gelijkheid, vrijheid en al van dat. De muziek valt eigenlijk niet in het poppy hoekje, waardoor het een vreemde keuze lijkt op Monáe op dit tijdstip in de Grolsch-tent te laten optreden. Die is ook lang niet helemaal gevuld maar wanneer de kleine zangeres het publiek in wil zijn er genoeg handen die haar willen dragen.

Na een succesvolle show van Disclosure vorig jaar mag het duo dit jaar op herhaling, van de Bravo een upgrade naar de hotspot in de Alpha. De broertjes Lawrence hoeven weinig moeite meer te

doen om er een spektakel van te maken en doen dat – zoals we van ze gewend zijn – dan ook niet. Terwijl het achterste deel van de tent schaapachtig heen en weer staat te deinen gaat het vooraan los. En goed ook. Maar hebben we deze setlist niet eerder gehoord? En die visuals niet eerder gezien? Nouja, wat maakt het uit. Nummers als ‘When a Fire Starts To Burn’ en natuurlijk ‘White Noise’ missen hun uitwerking niet. De vraag is alleen hoelang de twee het kunnen volhouden om nagenoeg niks aan hun shows te veranderen.

Kleine hoogtepunten waren er in de vorm van Atomic Bomb! en Dâm-Funk, terwijl Janelle Monáe daar nog een schepje bovenop deed. Met Disclosure als overloper naar de nacht is de eerste dag goed ten einde gekomen. Daar kunnen zelfs de regendruppels die alsnog hun intrede doen niks aan veranderen.

FOTOGRAFIE: Irwan Notosoetarso   Erik Knevelbaard  

123456
Blood Red Shoes foto Lowlands 2014 - dag 1 Blood Red Shoes foto Lowlands 2014 - dag 1 Blood Red Shoes foto Lowlands 2014 - dag 1 Blood Red Shoes foto Lowlands 2014 - dag 1 Blood Red Shoes foto Lowlands 2014 - dag 1 Hamilton Leithauser foto Lowlands 2014 - dag 1 Hamilton Leithauser foto Lowlands 2014 - dag 1 Hamilton Leithauser foto Lowlands 2014 - dag 1 Hamilton Leithauser foto Lowlands 2014 - dag 1 Sam Smith foto Lowlands 2014 - dag 1 Sam Smith foto Lowlands 2014 - dag 1 Sam Smith foto Lowlands 2014 - dag 1
 
123456
 
festival logo

LOWLANDS 2014 - DAG 2Festivalinfo is uiteraard ook op de 22e editie van Lowlands aanwezig voor een...

festival logo

IEPERFEST 2014 Ondanks het stormweer kan het grootste underground hardcorefestival van...