VERSLAG: Rock Werchter 2015

VERSLAG: Jasper Wognum  

1234

Dag 1

Rock Werchter trekt op haar 41ste verjaardag dagelijks 88.000 bezoekers. Op alle 4 dagen zijn dat 150.000 unieke bezoekers. Gezellig! Zeker omdat de Belgische bezoekers de lompheid van de Hollanders in toom weten te houden met aangeboren vriendelijkheid.

Opvallend feit (met dank aan Studio Brussel): Van de 4500 kwalen die behandeld worden op de eerste hulp staat te weinig drinken in de top 3! Aan ondergetekende en kompanen zal het niet gelegen hebben :-)

De gemiddelde leeftijd van de werchterbezoeker lijkt mee te groeien met het festival. Deze zal momenteel ergens in de dertig zweven. Dat is fijn voor uw verslaggever, want dit is mijn 16de werchtereditie. Bijkomend voordeel is dat de voorzieningen ook steeds volwassener worden. Er is nu bijvoorbeeld echt lekker eten op het terrein!
De culinaire worstenwagen van topkok Jeroen Meus, de wereldkampioen hele varkens grillen op een immense barbecue en een heus steakrestaurant met bediening aan tafel. Voor volgend jaar overweeg ik het eten mee te recenseren. Wanneer het er allemaal weer uit moet kunt u zich tegoed doen aan porseleinen potten. Tot ziens vuige Dixitaferelen. Maar ge komt natuurlijk op de muziek af, want eten en poepen kan thuis ook.

Een tegenvaller op donderdag is de vooraf aangekondigde afwezigheid van de Foo Fighters. Dave Grohl mag van de dokter voorlopig niet op pad na zijn misstapje in Zweden. De eerste dag mist daarmee een van de grote headliners van het weekend.

Gelukkig staan de Eagles Of Death Metal op mainstage om dit alles te doen vergeten. Twee minuten voor hun optreden rent zanger Jesse “The Devil” Hughes langs ons op weg naar het podium. Even de sfeer proeven waarschijnlijk en vooral erg grappig: niemand herkent hem. Wie een deathmetal band verwacht heeft hun naam verkeerd begrepen. Onvervalste rock & roll met een knipoog brengen ze, maar helaas zonder hun losvaste drummer Josh Homme. Vooruit, een leuk feitje: Axl Rose gooide ze uit de Guns N’ Roses US tour en noemde ze ”The Pigeons Of Shit Metal. T-shirts zijn verkrijgbaar bij de Eagles. Desondanks ontsnapt oorverdovend geluid uit de speakers, maar het blijkt een foutje van de geluidsman. ”That was some crazy interception by the gods of rock 'n roll!”

Na deze altijd leuke inkopper is het de beurt aan de eerste vervanger van de Foo Fighters, Royal Blood. Ze staan ook voor zaterdag op de affiche en mogen vandaag een generale repetitie komen doen. Het rockt best wel. Er bekruipt ons echter ook het gevoel dat er iets niet klopt. Of toch? Twee mannen klinken als een hele band met hulp van de nodige effecten en versterkers. Zanger Mike Kerr speelt een bas, maar je hoort een gitaar. Je hoort de Queens Of The Stone Age, maar ziet ze niet. Raar maar waar. Misschien hebben we gewoon nog niet genoeg bier gedronken. Dat gaat hier gelukkig prima bij.

De tenten KluBC en The Barn zijn dit jaar groter dan ooit en eigenlijk meer een soort gebouwen. De in en uitgangen brengen echter logistieke problemen met zich mee, waardoor het dringen is.
In KluBC staat Jungle. Een groepje Britse hooligans dat soulvolle popmuziek maakt. Een onwaarschijnlijke combinatie als ze voor je op een podium staan. Gelukkig is daar ook Rudi Salmon in haar doorzichtige kleedje. Niet vervelend, maar ook niet genoeg om het een memorable optreden te maken. Daarvoor is het teveel zoals op hun album en een beetje gladjes.

De echte vervanger voor Grohl’s bandje is Faith No More. De verassing van het crematorium decor is er na Pinkpop een beetje af, maar ze spelen verrassend goed! Meer dan degelijk in ieder geval en met een knipoog naar Foo Fighters met een stukje ‘All My Life’. Al zien Mike Patton’s mannen er al belegen uit, speulen kunnen ze zeker nog. We horen veel oud werk van Angel Dust en ook nieuwere songs van Sol Invictus. Het rockt en toch is het een gepasseerd jaren negentig station. Toegegeven, dat zou ik Mike niet in zijn gezicht durven zeggen.

Een stuk beschaafder gaat het er in The Barn aan toe bij Elbow. Ook oude mannen, maar helemaal van deze tijd. Muziek met de geruststellende vibe van een bruine kroeg rond sluitingstijd, waar een oude vriend een arm om je schouder legt en zegt dat het allemaal goed komt. De enorme nieuwe tent blijkt alsnog te klein voor deze uitzinnige menigte. Duwen en trekken is het om binnen te komen, maar dan is er een en al troost. Als altijd loepzuiver gespeeld en gezongen met ‘Lippy Kids’ als hoogtepunt. Zanger Guy Garvey brengt het zoals altijd met een knipoog. Hoe mooi zou het zijn om eens een avondje met hem door te zakken.

Maar wacht! God heeft wederom The Chemical Brothers gereanimeerd. Voor de gelegenheid hebben Tom Rowlands en Ed Simons een compilatie gemaakt van hun zeven eerdere resurrecties op Rock Werchter. Daarvan is de 2005 editie, waarbij de Here zich er persoonlijk mee bemoeide door een zondvloed over het terrein af te roepen, mij het best bijgebleven. Dat zegt eigenlijk genoeg. Het is ok, maar als je een dance act programmeert dan zijn er anno echt 2015 veel betere opties.

Gelukkig zijn we inmiddels behoorlijk dronken en toe aan een halve kip op de Haachtse steenweg. Die tent is gelukkig niet gesneuveld, want veel is er niet over van de lokale uitbaters. We zijn benieuwd waar dat mee te maken heeft? Wellicht met de veiligheid, want er is opvallend veel politie en particuliere bewaking dit jaar. We zijn zelfs langs een controlepost gereden op de heenweg. Maargoed, kip en slapen.

1234
 
festival logo

CONCERT AT SEA 2015Met Lenny Kravitz, Counting Crows, Racoon en Kensington beloofde Concert At...

Jera On Air 2015

JERA ON AIR 2015 - ZATERDAG Met een diversiteit aan punk/hardcore/metal bands was er voor ieder wat wils...