VERSLAG: Wave Gotik Treffen 2016

Festivalinfo was aanwezig op Wave Gotik Treffen 2016 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 95 foto's.

Bekijk de Wave Gotik Treffen 2016 foto's

VERSLAG: Jarka van der Velden  

Wave Gotik Treffen 2016

Het Wave-Gotik-Treffen (WGT) in Leipzig bestaat 25 jaar en dat mag gevierd worden. Niet alleen met de tentoonstelling "Leipzig in Schwartz - 25 Jahre Wave-Gotik-Treffen", maar ook met een grandioos openingsfeest op de voorafgaande avond en nacht in het "Belantis" attractiepark.

Pendelbussen vervoeren de festivalbezoekers naar het park en al snel ziet het park letterlijk zwart van de gothic bezoekers. De lange rijen bij de attracties die tot middernacht geopend zijn en de onderbemande biertenten laten zien dat het park niet gerekend had op de grote aantallen bezoekers.

Dit alles heeft echter geen effect op de sfeer. Op verschillende plekken in het park zijn dansvloeren gecreëerd waar dj's platen draaien met een verscheidenheid aan Gothic muziekstromingen. Om 23:00 valt het park even stil zodat iedereen van een werkelijk grandioze vuurwerkshow kan genieten. Als om middernacht de attracties allemaal gesloten worden gaat het feest verder in een grote tent waar DJ's van het eerste uur uit de Leipziger Gothic scene, waaronder de oprichters van het WGT, tot de vroege uurtjes de stemming er goed inhouden.

De laatste jaren is het culturele programma van WGT net zo groot geworden als het muziek programma. Gedurende de 4 dagen zijn er door heel Leipzig 50 deelnemende locaties. Hieronder bevinden zich diverse concertzalen waar de bijna 250 artiesten te bewonderen zijn, maar ook een groot deel van de musea zijn geopend voor het festivalpubliek. Vaak met een speciale tentoonstelling voor specifiek voor het festival.

Dat Leipzig altijd van groot belang is geweest en nog steeds is voor de klassieke muziek laat de stad ook graag aan het WGT-publiek zien. Niet alleen heeft de Opera iedere dag 200-300 plaatsen beschikbaar gehouden voor WGT-bezoekers, maar ook zijn er op verschillende plaatsen en kerken andere klassieke voorstellingen. Daarnaast zijn er onder andere ook nog diverse lezingen, films, een Victoriaanse picknick en een vleermuis rondleiding op het oude kerkhof door de natuurbescherming Leipzig. Maar natuurlijk wordt het aan het einde van de middag en de avond vooral ook tijd voor alle bands.

Na de lange nacht van het jubileums openingsfeest weet Cultus Ferox bij iedereen de vermoeidheid uit de benen te dansen. Met hun doedelzakken, fluiten, slagwerk, viool en draailier laten ze horen hoe Middeleeuwse Rock er uit hoort te zien.

Eigenlijk zou je Nouvelle Vague kunnen bestempelen als een coverband, maar daar zou je ze te kort mee doen. Deze Franse band brengt new wave klassiekers en bekende punknummers in een bossanova-jazz versie ten gehoren. Op hun albums luisteren ze als lekker lounge nummers. Nu blijken deze nummers ook uitstekend live ten gehore te worden gebracht in iets vlottere versies.

Beide zangeressen zijn goed bij stem en met hun lichte Franse accenten geeft het net dat extra dat deze muziekstijl afmaakt. Daarnaast hebben ze het publiek helemaal mee, want wie kan er nu niet meezingen met klassiekers als "Dancing with Myself" (Billy idol) en "Heart of Glass" (Blondie). Het is zeer bewonderenswaardig dat ze het aandurven om "Bela Lugosi's Dead" te spelen, terwijl Peter Murphy (Bauhaus) na hun het podium zal betreden.

Met de voormalig Bauhaus zanger Peter Murphy heeft WGT een grote vis aan de haak geslagen. Bauhaus wordt gezien als een van de eerste gothic rock bands wiens donkere muziek, kleding en make-up een inspiratie zou gaan vormen voor de gothic subcultuur. Vanavond zal Peter Murphy een naar eigen zeggen een "Mr. Moonlight show" spelen met het beste van Bauhaus.

Ondanks de grote zaal weet hij samen met een paar uitstekende muzikanten een zeer intieme setting te creëren, die het meest doet denken aan een David Bowie alleen met een gitaar. Natuurlijk zitten veel mensen in het publiek te wachten op het bekendste nummer van Bauhaus. Maar halverwege het concert komt de simpele mededeling: "Dit zou een perfecte timing zijn voor "Bela Lugosi's Dead", maar aangezien de vorige band dit nummer al heeft gespeeld, kan ik nu iets veel beters spelen". Waarna een zeer lang psychedelisch nummer ten gehore wordt gebracht. Een aantal mensen verlaat de zaal en alleen de echte fans blijven over.

Blijkbaar heeft Peter Murphy nu wat hij wil en de rest van het concert is een aaneenschakeling van alle andere bekende Bauhaus nummers, waaronder "Dark Entries" en de David Bowie cover "Ziggy Stardust" als afsluiter.

Het is WGT gelukt om Post-Punk-Pop icoon Lene Lovich te strikken voor het jubileum jaar. De zangeres staat met haar band iets wat ongelukkig geprogrammeerd in de Täubchenthal. Eigenlijk een van de mooiste locaties voor dit concert, maar de organisatie heeft geen rekening gehouden met de enorme toestroom van mensen voor dit concert en moet noodgedwongen de locatie sluiten omdat deze vol is. Helaas voor de mensen die buiten in de rij niets van het concert hebben gehoord, want dit blijkt misschien wel het beste concert van heel het WGT te zijn.

Niet alleen is de inmiddels 67-jarige zangeres nog altijd bijzonder goed bij stem, maar zet ze hier een bijzonder eigenzinnig en jong ogende performance neer. Naast klassiekers als "Bird Song" en "Lucky Number" weet Lene Lovich van elk lied een juweeltje te maken tijdens dit optreden. Met zowel de nummers als met haar performance weet ze iedereen, die binnen is weten te komen, te betoveren.

Other Day weet met hun sferische klanken het publiek even tot bezinning te krijgen. Even geen gedans op de dansvloer. Met hun muziek vol elektronische en klassieke elementen weet de band het rustig heen en weer wiegend publiek even naar een andere wereld te brengen. Celliste Niha-Céta weet met haar instrument letterlijk een gevoelige snaar te raken terwijl zanger Sad met zijn melancholische stem iedereen in vervoering brengt. In èèn woord prachtig.

Folkmetal is populair en vele fans zijn het gewoon dat ze de zang niet kunnen verstaan. Veel van deze bands komen uit Scandinavië en zingen in hun moedertaal. Het is dan ook geen probleem voor Heidevolk om in het Nederlands voor een internationaal publiek hun liederen ten gehore te brengen.

Vol verve weten zij het publiek op te zwepen. Helaas kampen ze halverwege het optreden met technische problemen, waardoor de show een paar minuten stil komt te liggen. Beide zangers weten zich geen raad met deze stilte en vinden het moeilijk om het publiek te blijven entertainen. Gelukkig weten ze het probleem te verhelpen en kan er weer massaal gesprongen worden op de weide van het zogenaamde "Heidnisches Dorf". Het moet voor Heidevolk geweldig zijn om te horen hoeveel "niet Nederlanders" roepen om het nummer "Vulgaris Magistralis". Er wordt dan ook afgesloten met deze cover van Normaal.

Vlak nadat Heidevolk klaar was met hun setlist is het hevig gaan regenen. Toch blijft er veel publiek achter op deze open air locatie (èèn van de weinige op WGT). Als Trollfest het podium betreden heeft het publiek al meer dan een half uur in de stromende regen gestaan en is de kou parten gaan spelen. Maar gelukkig weet Trollfest precies wat het publiek nodig heeft om de kou ter verhelpen en de regen te doen vergeten.

Juist, ze openen met het nummer "Solskinnsmedisin". Dit nummer bezit alleen de chaotische Folk Death Metal die we kennen van Trollfest, maar zit ook vol met zonnige salsa elementen. Kortom, de regen is vergeten en het publiek is helemaal opgewarmd en kan met een glimlach het komende uur tegemoet zien.

Eindelijk heeft WGT weer een ouderwetse Middernacht Special. En wat voor Special, de heren van Public Image Ltd betreden de bühne om 01:00 's nachts. Enkele jaren geleden heeft John Lydon de band weer nieuw leven ingeblazen en hebben ze ook weer twee albums uitgebracht. De voormalig Sex Pistols zanger mag dan inmiddels 60 jaar zijn en er dus wat ouder uitzien, aan zijn karakteristieke stem is dat niet te merken. De band krijgt de stemming er meteen in, zeker nadat ze "This is not a love song" als tweede ten gehore brengen. Een waardige afsluiter van de derde dag.

Stond Grausame Töchter tijdens WGT in 2013 nog op het kleine podium van de Moritzbastei, nu staat de band van Aranea Peel gelukkig op het grote podium van het Kohlrabizirkus geprogrammeerd. En dat is maar goed ook gezien het grote aantal bezoekers dat binnenstroomt. Inmiddels weet iedereen dat de optredens van Grausame Töchter een verpletterende indruk achter laten en dat is precies wat ze vanavond waar maakt.

Aranea Peel is niet zomaar een muzikant, ze is een kunstenaar. Samen met haar "vriendinnen" gooit ze alle taboes overboord met een performance vol emotie, geweld, sadomasochisme en vrouwelijk naakt. Veel nummers van het nieuwe album aangevuld met inmiddels echte klassiekers. En natuurlijk wordt er weer afgesloten met de hymne "Ich Darf Das". Met haar nieuwe album en deze live performance laat Grausame Töchter zien dat de dark electro punk muziek die ze maakt staat als een huis en deze performance helemaal niet nodig heeft om een punt te maken. Maar ja, het oog wil natuurlijk ook wat. Lang leve de live performance!

FOTOGRAFIE: Jarka van der Velden  

12345678
 foto Wave Gotik Treffen 2016 Christ Vs. Warhol foto Wave Gotik Treffen 2016 Christ Vs. Warhol foto Wave Gotik Treffen 2016 Christ Vs. Warhol foto Wave Gotik Treffen 2016 Christ Vs. Warhol foto Wave Gotik Treffen 2016 Christ Vs. Warhol foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016 Lene Lovich Band foto Wave Gotik Treffen 2016
 
12345678
 
festival logo

RED BULL CULTURE CLASH 2016Ahoy stond deze week in teken van de Red Bull Culture Clash! Festivalinfo was...

festival logo

INCUBATE FESTIVAL #1 2016 De eerste editie in de nieuwe formatie, Incubate Festival! Festivalinfo was...