VERSLAG: Couleur Cafe 2016

Zondag

Meta and the Cornerstones is nog redelijk onbekend. Volkomen onterecht! Eerst zou reggaelegende Bunny Wailer de zondag openen, maar de Jamaicaan moest wegens gezondheidsproblemen afzeggen. Deze vervanging uit Senegal speelt een optreden dat beter is dan menig ander reggaeband. Er zit een aangenaam vleugje Afrikaans en zelfs een stukje Arabische muziek door de reggae. Het is echter vooral de charismatische uitstraling en scherpe stem van de zanger die je overtuigt. De reggae heeft daarmee de frisheid die Morgan Heritage vroeger had en tegelijkertijd de heerlijke kalmte van Julian Marley.

Het is aansluitend goed dansen met Pat Thomas & Kwashibu Area Band. De Ghanese muzikant stond lang aan de top van de Highlife muziek. Zijn naam raakte echter een beetje vergeten. Samen mat de Kwashibu Area Band is de muzikant weer helemaal terug. Pat Thomas speelt deze zomer op bijna elk festival met aandacht voor wereldmuziek en laat horen waarom dit het geval is. De blazerssectie in combinatie met de ritmische drums stuwen de muziek voort. Dansen is geen keuze meer, Pat Thomas laat het spontaan gebeuren!

Swingen gaat net zo makkelijk met Kassav’. De band uit het Caribische eiland Guadeloupe draait al sinds 1979 mee. Wanneer ze het podium beklimmen staat de grote tent nog vrij leeg, het swingende geluid vult de tent echter snel. De zouk liedjes flirten met de funk, disco en zelfs een beetje techno. Tegelijkertijd staat Jeremy Loops aan de andere kant van het terrein. Hij speelt tijdens zijn optreden veelvuldig met zijn opname apparaat. Daardoor kan Jeremy een groots geluid voort brengen. Dat doet hij niet alleen. Jeremy Loops wordt begeleid door twee andere muzikanten en een rapper. De Zuid Afrikaan overtuigt vooral in zijn hitgevoeligheid. De nummers zijn soulvol, aangevuld met swingende elektronische ritmes en soms een mooie saxofoon. Dit is de meest catchy band van dit weekend en de enige act die het goed kan gaan doen in de hitlijsten. De trucjes met het opname apparaat maken het optreden bovenal leuk om naar te kijken.

De Franse rapper Soprano staat vervolgens op het hoofdpodium. Zijn show is verrassend. Er wordt geopend met een soort circus introductie. De nummers zijn erg commercieel gevoelig en maken veelvuldig gebruik van elektronische refreinen. Voor mensen die de Franse taal niet machtig zijn weet het echter moeilijk te boeien. Het eerbetoon aan de slachtoffers van de aanslagen in Brussel kan op brede steun van het publiek rekenen.

Couleur Café beleefde dit jaar met 52.000 bezoekers een rustige editie. Er waren inderdaad weinig grote headliners, waarvan het festival andere jaren meer op het programma heeft staan. Daarnaast gaf de organisatie aan last te hebben van het voetbal, het weer en de terroristische dreiging. Van het laatste merk je niks met alle positieve vibes die overal hangen. Het gebrek aan headliners werd ruimschoots gecompenseerd doordat binnen de verschillende niches er wel de beste live acts geprogrammeerd waren. Goran Bregovic staat eenzaam aan de top in de Balkan muziek, hetzelfde geldt voor Kassav’ en Protoje in respectievelijk de Caribische muziek en de reggae. Tussen het ruime aanbod wordt je altijd wel gedwongen iets te missen. Het festival heeft daarmee wederom een top-editie. De muziekfan die verder kijkt dan wat er op de radio gedraaid wordt vindt hier in Brussel een schatkist gevuld met muzikale parels.