VERSLAG: Summer Darkness 2007

Festivalinfo was aanwezig op Summer Darkness 2007 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 25 foto's.

VERSLAG: Marcel Kamphuis   Kenneth Steffers  

1234

Summer Darkness 2007, vrijdag 10 augustus

Vrijdag 10 augustus

Vandaag begint het festival pas echt. Gister was enkel Tivoli de Oudegracht open en vandaag draaien allen in volle toeren. Dit van vroeg in de avond tot laat in de nacht, hoewel het buiten dan ook nog licht is, is het in de zaal pikdonker. Niet alleen qua belichten, maar natuurlijk ook qua kleding van de bezoekers. Wanneer de laatste zwart geklede bezoekers hun fiets weg zetten in het overvolle fietsenrek, merk je al bij binnenkomst van de Tivoli De Helling dat het aardig druk is. Hier aan Gothica de eer om de tweede festivaldag te openen.

De twee heren uit Japan maken herkenbare postpunk met veel jaren tachtig invloeden. Frontzanger Andro - gekleed in een knalrode kimono – heeft een heerlijke lage, theatrale stem. Terwijl #449 hem ondersteund met pakkende beats, blijkt ook hij over een zeer prettig stemgeluid te beschikken. Ze wisselen elkaar regelmatig af en ook bij de samenzang is er geen valse noot te ontdekken. Deze samenwerking slaat in als een bom. Vooraan wordt er druk gedanst en enkele fans zingen alles luidkeels mee. Jammer is alleen dat er weinig variatie in de nummers zit, waardoor het enthousiasme van het publiek halverwege het optreden aan het wegzakken is. Andro ziet dit gelukkig op tijd gebeuren en probeert met flauwe grappen het publiek weer voor zich te winnen, terwijl #449 na het reclame praatje over MySpace het podium weer betreed in dit keer een zwart latex pakje. Een harde, pakkende maar dansbare beat wordt ingezet en de heren gooien hun strotten open. Gelukkig wordt dit wel goed ontvangen en kunnen de heren het publiek verlaten met veel gejoel.

Na een stilte van drie jaar kwam Assemblage 23 dit jaar keihard terug met ‘Meta’. Dit vijfde album was genoeg reden om Tom Shear – het enige lid – weer eens naar Nederland te halen. Deze mag vanavond een uur lang zijn future-/synthpop los laten op het Utrechtse publiek en doet dit met succes. Al voordat het optreden begint staat het vol in de zaal en staat het Summer Darkness publiek met spanning te wachten. Wanneer hij het podium betreed blijkt ook Daniel Myer (Haujobb) mee te zijn om hem bij te staan. Shear is al bijna tien jaar actief, maar blijkt geen ware entertainer. Het publiek krijg totaal geen aandacht en de verplichte “thank you”’s worden gezegd voordat er überhaupt geklapt is. Wel blijkt dat hij tevreden is over het publiek en bedankt deze wanneer het podium verlaten wordt.

Langzaam maar zeker wordt het echt druk in Tivoli de Helling. Wie een goede plek vooraan wil hebben, heeft pech. Het is stampvol en iedereen staat dicht op elkaar. Wanneer de lichten uitgaan, wordt het juichen snel stil gelegd door muziek uit een speeldoos. Drie dames gekleed in onwijs mooie victoriaanse jurken trekken Emily Autumn het podium op. Ze zit vast in een veel te grote zwart met witte strepen trui. Wanneer ze achter de piano wordt gezet en ze bevrijd wordt van haar veel te lange mouwen, begint ze te spelen. Het is vooral haar stembereik waarmee ze iedereen omverblaast. Daarnaast blijkt ze van alle markten thuis te zijn. De gehele durende set krijgt het publiek toneel te zien, krijgen we lange viool intro’s te horen en beheerst ze haar pianospel goed. Deze veelzijdige artiest is niet in een hokje te plaatsen en daardoor blijft het optreden spannend. Het publiek zelf weet niet eens waar ze moeten kijken en mobieltjes en camera’s zijn contant in de lucht en is het na elk nummer doodstil. Dit valt Emily zelf ook op “What a concentration, very very nice! No, I mean this is fantastic” En trakteert het publiek met een akoestisch nummer op haar viool, wat door merg en been gaat. Wanneer ze haar laatste nummer heeft gespeeld wordt ze weer door de drie dames in haar veel te lange streepjestrui gestopt en verlaten ze het podium. Iedereen blijft staan, hopend op een toegift, maar helaas moeten ze echt afscheid van haar nemen. Voor de genen nog meer wilde genieten van deze artiest, is het dringen geblazen bij het kraampje. De cd’s en shirtjes gaan namelijk als warme broodjes over de toonbank.

Een jaar geleden besloot VNV-Nation frontman Ronan Harris een solo project te beginnen onder de naam Modcom. Door een kruiwagen als deze kan het snel gaan en is het dit jaar één van de grootste namen op het festival. Met deze maakt hij instrumentale electro muziek met behulp van analoge synthesizers. Echte nummers heeft de Ier echter nog niet en bestaat het uurtje vanavond vooral uit improvisatie. Zijn ideeën zijn echter iets eerder op dan gepland en vijftien minuten eerder dan afgesproken verlaat hij alweer het podium. Hij laat ons achter met een goed gevoel en de gedachten aan een succesvol optreden, eentje die vooral besteed is aan de dansfanaten, want spectaculair om naar te kijken is het zeker niet.

Helaas tegelijkertijd met de headliner Covenant staat Frank the Baptist geprogrammeerd deze vrijdagavond. Het publiek wat ze trekken vult net aan een halfvol zaaltje en bestaat voornamelijk uit new-wavers en wat vleermuizen. Met hun aankleding lijkt de band te zijn weggelopen uit een jaren ‘80 B-film, wat voor de laatste gekleurd geklede mensen in de zaal waarschijnlijk de aanstoot is om ergens anders hun heil te zoeken. Wanneer ze eenmaal beginnen met spelen en wat opgewarmd zijn, merk je dat ze zeker weten wat muziek maken is. Ze brengen het in het begin alleen wat stijf en droog, het spat er niet van af. Eenmaal losgekomen worden de sterkere nummers van hun eerste album gespeeld en ziet het geheel er al heel wat beter uit. Al met al toch wel een band dit uur zeker te overtuigen.

Niet te verwarren met de Amsterdamse hardrock band The Covenant en de Noorse black-metal band The Kovenant: Covenant. Deze komt uit Zeden en maakt futurepop, dit vandaag met slechts twee originele leden: Eskil Simonsson en Joakim Montelius. Om de muziek van de eenentwintig jarige band toch over te laten is er om hulp van Daniel Myer (Haujobb) gevraagd – deze zagen we eerder vanavond al met Assemblage 23.
Het optreden van de afsluiter staat in het teken van veel rook, oude, nieuwe, harde en rustige nummer. Deze rustige(re) nummers zijn goed verdeelt in de anderhalf uur durende set, wat gezien kan worden als een nummertje rust voor het dansende publiek. De showman is zelf het meest blij met het spelen van zijn eigen favoriet ‘Ritual Noise’, wat net als alle andere goed ontvangen wordt door de bezoekers. Ook de band is enthousiast en na het slotnummer ‘Call the Ships to Port’ komt het trio nog even terug voor een toegaven.

Ook de tweede dag in De Oudegracht is een groot succes, het staat propvol. Wat helaas een stuk verder gaat dan gezellig druk en het dansen wordt onmogelijk gemaakt. Gelukkig ziet Tivoli dit ook en gaat een uur voor sluiting het balkon open. Opvallend is dat net als in de zaal, hier ook iedereen aan het dansen is. Wanneer je dat lukt, dan ben je écht goed.

1234

FOTOGRAFIE: Tim van Veen  

123
Alt F4 foto Summer Darkness 2007 Dope Stars Inc. foto Summer Darkness 2007 Dope Stars Inc. foto Summer Darkness 2007 Dope Stars Inc. foto Summer Darkness 2007 Elusive foto Summer Darkness 2007 Elusive foto Summer Darkness 2007 Emilie Autumn foto Summer Darkness 2007 Emilie Autumn foto Summer Darkness 2007 Epica foto Summer Darkness 2007 Epica foto Summer Darkness 2007 Frank The Baptist foto Summer Darkness 2007 Gothika foto Summer Darkness 2007
 
123
 
festival logo

LOWLANDS 2007De 15e editie van Lowlands is helaas ten einde. Drie lange dagen vol muziek,...

festival logo

WACKEN OPEN AIR 2007 Wacken open air is een ieder jaar terugkerend metal festival. Ieder jaar...