VERSLAG: ZXZW 2007

Festivalinfo was aanwezig op ZXZW 2007 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 40 foto's.

VERSLAG:

12

ZXZW 2007, zaterdag 22 september

Zaterdag 22 september

ZXZW is een jaarlijks ‘underground’ festival in het centrum van Tilburg dat de kans geeft aan ‘onconventionele’; muziek, film en kunst om zichzelf in de wereld te plaatsen. Voorheen betrof het festival 2 dagen, 1 weekend dus maar dit jaar, het 3e jaar van ZXZW, heeft de organisatie van ZXZW het uitgebreid tot een hele week, meer dan 160 acts in totaal verspreid, zo'n 30 acts verspreid van zondag 16 september tot vrijdag 21 september. Het weekend van 22 september tot 23 september is het main-event van ZXZW waar +/- 130 acts hun opkomst hebben gemaakt. Het leuke van dit festival is dat het met zoveel mensen samenwerkt en het in totaal maar €10,- kosten per persoon betreft. Dat is dus een baanbrekend prijsje voor zovéél acts, in feite betekend dat dat de kosten voor dit festival 0,0625 cent per act bedraagd. Je kon op ZXZW dit jaar van alles vinden qua muziek; van noise tot klassiek, van breakcore tot post-rock, van elektro tot zachte akoestisch en van hoog experimenteel tot hardcore en metalcore.

WireGriot is een duo dat een man betreft met een laptop en een vrouw/meisje dat gebruikt maakt van een eigen geïnterpreteerde operastem. Ze gebruiken bestaande klassieke stukken en maken daar hun eigen experiment van. Je kunt het voorstellen als een abstracte vorm van klassieke muziek, hun interpretatie van de composers waar ze door beïnvloed zijn. Je kunt in dit geval, helaas, niet al te veel structuur vinden. Volgens velen is dit echter wel de pracht van dit optreden. Niet voor iedereen weggelegd, al was er wèl het ‘respect’ voor de manier waarop ze dit uitvoeren.

“One man, vocals, maracas & a stripped, pulsating showcase of obscure sounds and visuals”. Dat is wat zijn website ons verteld. Bart Majoor is een multi-aspected man die vanuit allerlei wereldelen samples heeft verzameld en ze heeft gebruikt in zijn muziek. Het is een energiek mix van elektro en organische samples. Bart is gewapend met maraca’s en een vrij aparte vorm van vocals; je kunt het niet zozeer zien als zingen of lyrics maar meer als een heftige vorm van chanting. Daarbij gebruikt hij als backdrop zijn eigen foto’s en videomateriaal die hij verzameld heeft door de jaren heen. Foto’s van dode dieren tot een loop van een skateboardende bulldog en een pulsating loop van een planecrash van binnenin het vliegtuig passeren allemaal de revue, you name it and he’s creative enough to top it.

Grey Daturas, een noise-rock band uit Australië. Denk aan sunnO))) maar dan meer noise dan duidelijke distortion. De set begint met een hevige wave aan bass, zonder een bassplayer! Het is te voelen tot in je borstkas. Heel toegankelijk is het allemaal niet, je moet er van houden, of je er voor openstellen.

Een van de gehypte bands in de post-rock scene, we hebben het dan over Crippled Black Phoenix. De 13-koppige band [met, blijkbaar, 2 leden van mogwai] komt ditmaal aanzetten met 7 members. Natuurlijk is dit niet altijd makkelijk om goed te kunnen weergeven op een podium en helaas is dit dus ook niet het geval. De totale mix is niet al te fijn, helaas kun je dus ook niet de cello, de keys en de special effects/Ambient-man, (die tevens zo nu en dan viool speelde), horen. Dit is nu net juist de kracht van Crippled Black Phoenix. De vergelijkingen met een cinematische-feel en godspeed you! black emperor waren dan ook ver te zoeken. Dit alles doet de show dan ook geen goed. Een kleine teleurstelling waar slechts enkele minuutjes van te genieten valt.

Vijf Jonge kereltjes uit de U.K. post-rock zoals we het met de paplepel zijn ingegoten door papa en mama. Dat is these monsters... Denk aan Caspian, This Will Destroy You, maar dan wat jazzier. Het leuke aan deze monsters is dat ze gebruik maken van een saxophone en een stevig gevoel hebben voor ritme en breaks. De drummer is hier dan ook de duidelijke de backbone van het vijftal. Dit laat zich ook wel duidelijk doorschemeren dankzij het sterke en strakke spel. Helaas is de sax in de set niet goed te horen [en dat blijkt vaker live het geval te zijn bij deze jochies] en dat was erg jammer aangezien dat het aparte punt is van deze band. Het is allemaal te luid, te zwaar, trance-inducing, maar je ziet het publiek erop los gaan, zo hoort het. Het is leuk om te vermelden dat de heren Paul Marshall hadden meegenomen, deze jongeman stond zèlf ook op ZXZW.

12

FOTOGRAFIE: Erik Luyten  

1234
The Bloody Honkies foto ZXZW 2007 Check 1-2 foto ZXZW 2007 Check 1-2 foto ZXZW 2007 Crippled Black Phoenix foto ZXZW 2007 Crippled Black Phoenix foto ZXZW 2007 Crippled Black Phoenix foto ZXZW 2007 Curse Ov Dialect foto ZXZW 2007 Drumcorps foto ZXZW 2007 Drumcorps foto ZXZW 2007 Drumcorps foto ZXZW 2007 End Of Level Boss foto ZXZW 2007 End Of Level Boss foto ZXZW 2007
 
1234
 
festival logo

PROGPOWER EUROPE 2007

festival logo

PINKPOP CLASSIC 2007 Een gloednieuwe variant op het Pinkpop festival is Pinkpop Classic. Hier...