VERSLAG: WOO HAH! Festival 2017

Festivalinfo was aanwezig op WOO HAH! 2017 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 34 foto's.

VERSLAG: Jochem Boom

Daverend klapstuk brengt Woo Hah naar grote hoogten

Wat we tussen alle trap kanonnen een beetje missen is de kern van de hiphop. Lyrics en een boodschap. Op zaterdag wordt die behoefte enigszins bevredigd. Princess Nokia is hier duidelijk op een missie. Ze opent met Tomboy, een aanklacht tegen het vrouwelijke schoonheidsideaal. In Kitana benadrukt ze nogmaals hoeveel waarde ze daar aan hecht met de de verse `I think I’m the shit and I never been a regular. Rhymes I spit are sick, see you bleeding from your jugular.` Helaas verliest de boodschap aan kracht als ze wel erg opzichtig laat horen dat ze niet over instrumentals rapt.

De dag opent echter met de verfijnde producties van de Belgische producer Le Motel. Een snufje hiphop, wat breakbeat, afgetopt met jazz zorgen voor een rustig begin van de dag en blijken ook de perfecte bodem om de eveneens Brusselse rapper Roméo Elvis goed tot zijn recht te laten komen.

Tussen de jonge publieksfavorieten Lil Dicky, Rae Sremmurd en Travis Scott staat opvallend genoeg een artiest uit een ander tijdperk, Nas. Zijn tracks vallen niet altijd even goed bij het jonge publiek, maar uit alles blijkt dat hij in muziek, dictie en lyrics veel artiesten op Woo Hah ver achter zich laat.

Bij de andere drie hoofdacts groeit het enthousiasme van het publiek exponentieel. Waar rapper annex komediant Lil Dicky met veel gegiechel en geklap wordt ontvangen en de armpjes de lucht ingaan, wordt de feestelijke trap van Rae Sremmurd al met luid gejuich en moshpits ontvangen.

Bij afsluiter Travis Scott is het écht gekkenhuis. Het veld staat voller dan vol en de beveiliging kan de boel nog maar nauwelijks in de hand houden. De publieksfavorieten Antidote en Goosebumps ontketenen een energie die het veld van voor tot achter laat springen en grootse moshpits doet ontstaan. Scott speelt de track drie keer vanavond, niet vanaf het podium, maar een naastgelegen portacabin, waarvan hij en een aantal fans aan het eind vanaf duiken. Een klapstuk waar Woo Hah trots op mag zijn.