VERSLAG: Rock Werchter 2017 Zondag

Festivalinfo was aanwezig op Rock Werchter 2017 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 86 foto's.

Naar het Rock Werchter 2017 - Zaterdag verslag
Bekijk de Rock Werchter 2017 Zondag foto's

VERSLAG: Jasper Wognum  

Dag 4

De laatste dag alweer. Deze ochtend gaan we al vroeg naar de ingang van de camping voor een lekker ontbijt, warme koffie en een stoel om op te zitten. Even bijkomen van de avond ervoor en bijkletsen, omdat we op sommige momenten onze eigen weg hebben gekozen tijdens deze dagen. Na het ontbijt taaien de andere twee af en blijf ik even rustig hangen bij een van de tentjes langs de promenade. Na een uurtje en een gezellig gesprek ga ik rond 12 uur weer mijn gebruikelijke opwarmrondje maken over het veld, langs de schone toiletten en de relax ruimtes.

We hebben afgesproken elkaar weer te zien bij het hoofdpodium als Nothing but Thieves speelt. Hun nummer ‘Amsterdam’ bleef zo erg in mijn hoofd hangen, dat ik ze ook veel heb beluisterd de laatste tijd. De alternatieve rock en het geweldige stemgeluid van de zanger zorgen bij mij direct voor kippenvel. Ik ben direct klaar voor een nieuwe festivaldag. Kippenvel krijg ik niet bij Karen Elson, maar toch wilde ik ze nog even zien. De timide opkomst van deze felrode zangeres en haar 5 koppige gevolg gaat een beetje onwennig en klunzig, maar daarna komt ze wat los en klinkt het lekker. Bijzonder is de prominente plek voor de harp in het geheel, bijna als een basgitaar. Af en toe moet er even wat bijgeregeld worden aan het geluid van de gitaren, maar de matig gevulde Klub C geniet van de licht zweverige sound van de band. De speelse tonen van de Korg synthesizer maken het toch een leuk geheel. Jammer dat Karen de Klub C niet goed kan vullen omdat Cage the Elephant ertegenover in The Barn geprogrammeerd staat. Hier is het goed vol en staan alle kruizen op rood. Logisch want het klinkt top!

Dropkick Murphy’s is als vanouds een Iers feestje, ondanks het vroege uur en het gemis van een paar klassiekers. Desalniettemin is iedereen superenthousiast en wordt er lekker meegehost! Tijdens het bestellen en betalen van een tussendoortje in de buurt van The Barn zie ik de kruizen op rood springen en ben ik al te laat. Rae Sremmurd blijkt afgeladen vol. De mannen gooien de beuk er gelijk goed in en liggen na vijf minuten al te crowdsurfen op het publiek. Er is nog plaats voor meer. Rammen en beuken, maar wel lekker.

Benjamin Clementine is alvast begonnen met een koor en de zanger zelf achter de piano, nog voordat de screens klaar zijn met de vaste Werchter informatie. Met zijn bandana en hoog opgezet haar vult hij de Klub C met overweldigende en soms dramatische klanken. Het doet een beetje aan Bowie en de nummers van James Bond films denken. Ik vind het indrukwekkend, maar kan hem nog niet helemaal plaatsen. Benjamin zelf is tijdens het optreden ook geraakt, gaat met gebroken stem verder en moet zich even herpakken. Een markante zanger en muzikant. Een poging om in de buurt te komen van Rag’n’Bone Man strandt bij de aanblik van de toestromende massa en de rode kruizen. Volgend jaar Main?
 
Een mooi moment om even te kijken in de nieuwe hippe bar, ‘Apero’ naast de Barn. Speciaalbieren in glas, Gin en tonic cocktails en lekkere hapjes van de delicatessenbar. Omdat het deze middag en avond lekker weer is is het ook hier afgeladen. Gelukkig kan ik nog wel aan zo’n aantrekkelijke G&T komen. Een aantal bands laat ik langs mij heen gaan. Misschien dat de overvloed in aanbod en vermoeidheid een beetje parten gaan spelen, maar ik kies toch voor een beetje afstand van de bands, het warme avondzonnetje en een rustig plekje in het gras om even te kletsen en rond te kijken naar de wandelende, kletsende en gemoedelijke menigte. Zo fijn dat er ondanks de grote aantallen bezoekers elk jaar er zo weinig negatieve acties en reacties zijn over het algemeen. De veiligheidsmaatregelen zijn wat verscherpt, sommige zaken zijn wat strakker gereguleerd, maar de basis blijft aangenaam en prettig.
 
Tijd na deze mijmeringen om even richting het hoofdpodium te gaan. Volle zon en de begin tunes van Alt-J. ‘3WW’ om mee te beginnen. De reacties van het publiek zijn wisselend. Ze houden je aandacht vast, maar het is ook wel een beetje zweverig soms. Ik ga nog even naar The Avalanches die je zeker proberen wakker te houden. Geluid en licht doen het goed en hier en daar een scratch en een mixje helpen zeker! Bijna ‘I'm so Horny’ en ‘Wild Thing’ op het eind maar na het intro van ‘Please don't let me be Misunderstood’ gaat de zaal helemaal los! Gekkigheid met toetertjes. Lekker optreden!
 
Gauw weer terug naar het hoofdpodium voor de afsluiter, de laatste act op Main, de finale van Rock Werchter 2017!
Foo Fighters kom maar op. De mannen rammen er hits als ‘All my Life’ doorheen en na een half uur krijgen we een adempauze. “Thanks for the signs assholes, I had a docter’s note!” We zijn natuurlijk niet vergeten dat ie kort geleden niet zo lekker op het podium kon rondspringen. Beetje flauw die borden. Deze keer wordt alles goed gemaakt, en hoe! Taylor Hawkins drumt met z’n eeuwige grijns op een roze drumstel met foto van Hulk Hogan.
“Het is de finale van het festival, toch? Dat kunnen we…”. ‘Skin & Bones’ is een mooi intermezzo, waarna Allison van the Kills Dave komt ondersteunen. Een door fans gesigneerde gitaar als kadootje voor de zanger in plaats van andersom maakt het helemaal af.
 
Na het gebruikelijke vuurwerk bij de laatste klanken van de Foo Fighters is het echt afgelopen. We halen nog een laatste rondje bier en gaan langzaam met de menigte mee naar buiten. Volgens de berichten was het dit jaar de best beveiligde editie door onder andere de inzet van gewapende agenten, strategisch geplaatste betonblokken en palen in de grond. Die beveiliging werkte door achter de schermen met controles bij de vrijwilligers en personeel en strakkere routes en logistiek. Het was ook een van de rustigste edities wat betreft incidenten, aanhoudingen en de inzet van EHBO, hulppost en hulpdiensten. Dit heeft ook te maken met de gematigde temperaturen.
 
Moe maar voldaan terug in onze tent leg ik mijn hoofd op mijn kussen en voordat ik wederom als een blok in slaap val bedenk ik mij dat ik het weer heerlijk vond om hierbij te kunnen zijn. Te genieten van alle rumoer om mij heen en de kleine ongemakken van het kamperen voor lief nemend. De fantastische bands en acts, bekend en onbekend voor mij, die ik gezien en gehoord heb. En natuurlijk de sfeer een de gezelligheid van deze 4 dagen.
 
Morgen weer opbreken en inpakken, terug naar huis, nagenietend en vast met een volle zon in ons gezicht, eindelijk… Ach ja, volgend jaar weer?

FOTOGRAFIE: Anne-Marie Kok  

12345678
Rae Sremmurd foto Rock Werchter 2017 Zondag Rae Sremmurd foto Rock Werchter 2017 Zondag  foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag The Kills foto Rock Werchter 2017 Zondag Benjamin Clementine foto Rock Werchter 2017 Zondag Benjamin Clementine foto Rock Werchter 2017 Zondag Benjamin Clementine foto Rock Werchter 2017 Zondag
 
12345678
 
festival logo

CONCERT AT SEA 2017Concert At Sea streek weer neer op de Brouwersdam in Zeeland en Festivalinfo...

festival logo

METROPOLIS FESTIVAL 2017 Dit weekend was Festivalinfo ook aanwezig bij het Metropolis Festival in...