VERSLAG: Here Comes The Summer 2019

VERSLAG: Karst Jaarsma  

Here Comes The Summer

Here Comes The Summer is in het voorjaar het kleinere broertje van Into The Great Wide Open. In de prachtige omgeving tussen de wadden en de Noordzeekust wordt op Vlieland jaarlijks het festivalseizoen welkom gegeten. Dankzij de voorspelde sneeuw en kou lijkt de zomer dit jaar ver te zoeken. Deze ironie leidt tot een compliment van Dawn Brothers zanger Levi Vis dat er in dit eerste mei-weekend op Vlieland de meest optimistische personen van Nederland rondlopen. Na drie dagen zoeken kan echter de zomer goed gevonden worden op Vlieland.

Op het eerste gezicht is dit inderdaad nog niet zo makkelijk. Met betrekking tot de temperatuur, het weer en in de opening ook qua muziek. Hand Habits opent het festival met melancholische indierock. Zangeres Meg Duffy doet met haar gitaarspel denken aan de folkrock van Mark Knopfler en Neil Young. In plaats van zingend draagt Duffy haar teksten half mompelend voor. Meg is geen groot zangeres. Daarmee beknelt ze de sfeer nog verder. Meg Duggy brengt een mistroostig gevoel dat net zo mistroostig is als het weer. Even bekruipt de angst dat Here Comes The Summer dit jaar niet het heerlijke festivalgevoel van Into The Great Wide Open kan oproepen.

Dat is echter een onderschatting van de organisatie van het festival. De kracht van Here Comes The Summer zit hem in de kleinschaligheid. De bands die spelen zijn een willekeurige greep uit de brede bandbreedte van genres die normaal op Into The Great Wide Open rondlopen. Er is geen keuze want er speelt altijd slechts een band tegelijk. Dit maakt dat bezoekers uit hun comfortzones gedrukt worden. Geen grote publiekstrekkers, maar in hun genre goede bands die continu weten te verrassen. Het randprogramma, inclusief veel keuze voor kinderen en een sympathiek programma rondom de dodenherdenking op 4 mei, maakt dat Here Comes The Summer voor elke bezoeker een bijzonder weekend op het prachtige Vlieland aanbiedt.

Bovendien brengt een groot gedeelte van het programma zomerse temperaturen naar de ijzige voorjaarskou. Jungle By Night speelt in het bos een swingende set. De jongens staan al tien jaar op Vlieland en laten horen nog steeds een sterke band te zijn. Sommige momenten verliest men zich in de lange intro’s, maar wanneer het ritme staat is dansen de logische oplossing om warm te blijven. De Afrikaanse vrouwen van Les Amazones D’Afrique jagen op zaterdagavond de bezoekers in het zweet met de swingende ritmes. Geen Afrikaanse band, maar een combinatie van dj ritmes aangevuld met Afrikaanse gitaar en de swingende vocalen van de Afrikaanse zangeressen. Op zondag krijgen de wereldse geluiden weer een heel andere interpretatie met Ethiopische jazz van Black Flower. De instrumentale, swingende muziek maakt dat de laatste regendruppels van het weekend geen bezoeker wegjagen. Een voortreffelijke, swingende set die steeds meer weet te betoveren.

Verder is het aanstekelijke pop en goede rock dat de klok slaat. Punkband The Coathangers schreeuwt erop los, WWWater maakt als zangeres indruk en Jordan Mackampa heeft een mooie stem en goede liedjes. De pop-hoogtepunten komen dit jaar niet uit het buitenland, maar uit Nederland en van de zuiderburen. Donna Blue, The Dawn Brothers en Mooneye maken deze editie van Here Comes The Summer uiteindelijk ijzersterk.

Donna Blue doet dit op zaterdagochtend met aanstekelijke popliedjes. Zangeres Danique van Kesteren speelt een Franse chanson terwijl daarna het groepje weer overstapt op het Engels. ‘Arlene’s’ is een rock ’n roll nummer dat lekker swingt. Later zorgen The Dawn Brothers voor een ijzersterk potje Amerikaanse rock ’n roll. De groep mixt het geluid van The Band, Allman Brothers en Lynyrd Skynyrd tot een fantastisch geheel. De liedjes klinken alsof ze al sinds Woodstock onderdeel zijn van het collectief geheugen en Dawn Brothers laten horen – op het gebied van Americana – op eenzame hoogte te staan in Nederland. Het Belgische Mooneye pakt zondag de Americana om hier een geheel eigen twist aan te geven. Er zijn vleugjes Tom Petty, vleugjes U2 en stukjes Neil Young. Het vijftal muzikanten speelt liedjes die gelijk meegezongen worden ook al is het de eerste keer dat menigeen deze hoort. Kwalitatief hoogstaande popliedjes die ongetwijfeld Mooneye nog ver gaan brengen.

Op vrijdagavond verwelkomt Jungle By Night het festival met de woorden dat de zomer wel winter lijkt en dat de middag wel avond lijkt. Een goede samenvatting van het dubbele gevoel om op een vrijdagavond in mei in een prachtig bos op Vlieland te staan waarbij de kou langzaam in de tenen kruipt. Here Comes The Summer doet echter haar naam eer aan. Op vrijdag stemt de weersvoorspelling elke bezoeker sceptisch, maar na een stevige onderdompeling in Vlieland en de muziek branden drie dagen later toch de wangen van de verschillende zonneminuten die de Wadden eigenlijk altijd biedt. De onbekende bandjes die weten te verrassen laten de wangen nog verder branden van enthousiasme.

 
festival logo

BEVRIJDINGSFESTIVAL OVERIJSSEL 2019Vier de Vrijheid op het Bevrijdingsfestival Overijssel!

Paaspop 2019

PAASPOP 2019 - ZONDAG De derde dag Paaspop was een dag van uitersten. Van de lieftallige Ilse de...