VERSLAG: Speedfest 2008

Festivalinfo was aanwezig op Speedfest 2008 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 48 foto's.

VERSLAG: Hiske Pronker  

12

The Butcher, Sunnpimp, The Bellrays, Los Putas, Klingonz, Entombed, Real McKenzies, Def Americans

Speedfest is het jaarlijkse festival van de mannen van Peter Pan Speedrock met de hulp van de organisatie van Paaspop. Eén fabriekshal, met de vet- en olievegen bijna nog op de vloer. Drie Podia, een eetzaal met de gebruikelijke vette hap, maar ook Indonesisch en gezond. Meer dan genoeg bier en Jack Daniels. Een festivalkrant. Een markt en een hele muur met merchandising. Bij het Trashers-stage een tiental Hot Rods en een paar motoren. Het boek over Dikke Dennis ik heb nergens spijt van dat wordt gepresenteerd. Tel daarbij op: drieduizend mensen, mannen en vrouwen, met kuifjes, hanenkammen, tatoeages, piercings, bakkebaarden, hoge hakken, sexy rokjes, stoere broeken, rock 'n roll t-shirts, en het plaatje is compleet. In het programma stonden M.O.D. en G.B.H. aangekondigd. M.O.D. wordt vervangen door Entombed. Het nieuws dat G.B.H. kwam te vervallen door een auto-ongeluk kwam te laat om nog voor vervanging te zorgen.

Doordat er een band minder speelt wordt het festival geopend op Stage 2. Daar doen Dikke Dennis en Denvis de eerste aankondiging. Er staat een man met masker en slagersschort op een trom te rammen, waarna langzaam de mannen van The Butchers het podium op komen. Eerst moet er nog even een bloederige substantie over de trom gegoten worden, zodat het slagersschort lekker rood kleurt. Daarna begint The Butchers (allen ook met slagersschorten) aan de taak om het publiek op te warmen. Dat lukt aardig, er ontstaat al snel een kleine pit. Daar leent lekker ouderwetse hardcore-punk zich natuurlijk prima voor. De zanger kan lekker schreeuwen, en af en toe wordt even gas teruggenomen om de afwisseling er in te houden.

Op Stage 1 is alles een plaatsje opgeschoven om het gat van G.B.H. op te vullen. Daar begint nu Sunnpimp. In het openingsnummer leggen drummer en bassist meteen een lekker rockende en groovende basis neer. Zanger Marquis de Zwaffelaere komt op in zestiende eeuwse jas, met lange krullende pruik en witgeschminkt gezicht. Die pruik zit al vrij snel vast in een microfoonstandaard en is dus de eerste die verdwijnt. Niet dat het daarom draait. Het draait om de garagerock met hardrock-randjes.

Bij The Bellrays zien we de eerste vrouw en enige kleurlinge op het podium. En wat voor een vrouw! Lisa Kekaula is gewapend met een soulvolle scheurende stem en een enorme persoonlijkheid. Alsof haar stem niet voldoende is om kippenvel van te krijgen. The Bellrays laten zich omschrijven als een garagerockband met een soulzangeres. Vergis je echter niet, de soul van Kekaula laat de band niet minder hard rocken. Want het muzikaal talent en de uitstraling van zowel gitarist Bob Vennum, bassist Justin Andres en drummer Craig Waters is groot genoeg om overeind te blijven naast het vocale geweld van Kekaula. Bartman (bassist van Peter Pan) staat dan ook goedkeurend toe te kijken. In zeer rap tempo wordt het ene na het andere nummer het publiek ingegooid. Hetgeen niet alleen knikkende hoofden en tappende voeten tot gevolg heeft, maar ook een fiks aantal swingende heupen.

Het Trashers-stage wordt geopend door Los Putas. Een band die prima op zijn plek is tussen de Hot Rods. In het festivalkrantje staat: “Laat de naaldhakken hoog oplopen en zet de bakkebaarden op standje Wolverine”. Dan heb je meteen een aardig idee waar je het zoeken moet: rock 'n roll is wat de klok slaat. Een dame erbij voor de striptease en het ruige mannen, sexy vrouwen beeld is compleet. Ze doen het goed, de Belgische mannen van Los Putas.

De Klingonz brengen hun psychobilly met punksausje uitgedost als clowns. Wel het soort clowns waar de meeste kinderen gegarandeerd nachtmerries van krijgen. Verder zorgt een vuurspuwer annex circusartiest voor het visuele spektakel. Niet dat ze dat nodig hebben, dat visuele, de audio is dik in orde. Met een hevig plukkende contrabassist, een hollow body bespelende gitarist raggen ze lekker door. Het publiek wordt er ook blij van.

Entombed laat horen hoe dun de scheidslijn tussen rock en death metal eigenlijk is. Ze noemen het dan ook death 'n roll. Met het volume op ontzettend hard, lomp en nietsontziend laten ze horen dat de naam die je het beest geeft er eigenlijk niet toe doet. Rücksichtslos beuken ze de zaal plat.

Bij the Real McKenzies gebeurt er eigenlijk niets nieuws. Hun old school punk met doedelzak mag na meer dan vijftien jaar gevoeglijk bekend zijn. Ze doen dan ook precies wat er van hun verwacht word, er een lekker feestje van bouwen. In de pit bevind zich een kluitje hanenkammen en de rest van het publiek geniet er ook weer van.

Wat zouden al die punkers, rockers en aanverwant gespuis moeten doen zonder Johnny Cash, precies, dat kan niet. Omdat de man al een tijdje niet meer toert (wegens dat hij niet meer leeft) komt Def Americans zijn plaats opvullen. Dat doen ze redelijk, maar ze komen toch niet dicht genoeg in de buurt.

12

FOTOGRAFIE: Miranda Termaat  

1234
The Butcher foto Speedfest 2008 The Butcher foto Speedfest 2008 Sunnpimp foto Speedfest 2008 Sunnpimp foto Speedfest 2008 Sunnpimp foto Speedfest 2008 The BellRays foto Speedfest 2008 The BellRays foto Speedfest 2008 The BellRays foto Speedfest 2008 The BellRays foto Speedfest 2008 Los Putas foto Speedfest 2008 Los Putas foto Speedfest 2008 Los Putas foto Speedfest 2008
 
1234
 
festival logo

BAZAR CURIEUX 2008Door de organisatie van het kunst festival Motel Mozaïque, een avond in de...

festival logo

LONDON CALLING #2 2008 Het was ooit een kweekvijver voor de nieuwste talenten uit The United...