Razteria

Razteria is eigenlijk de schuilnaam van Renée Asteria, een jongedame van Boliviaans-Nederlandse origine, die opgroeide in Frankrijk en tegenwoordig opereert vanuit de heuvels van El Sobrante in California. Met deze “Aventurera” is ze aan haar vijfde plaat toe en ze grossiert daarop in een mix van pop, reggae en hedendaagse Braziliaanse rootsmuziek. Zoals de titel al aangeeft, roept Razteria elk van ons op om onze grenzen te verleggen, het onbekende te gaan verkennen en op die manier onszelf uit te dagen om te groeien. Voorwaar een resem nobele gedachten, die echter maar echt fijn worden, als ze ingebed zijn in aangenaam wegluisterende muziek.

In het geval van deze plaat, zijn dat elf door Renee zelf geschreven songs (eentje, “Once Again” wordt aan het eind van de plaat als “bonus-remix” een tweede keer opgevoerd, waarin bijna beurtelings de hierboven vermelde genres beoefend worden. Asteria zingt niet alleen afwisselend in het Spaans, Frans, Engels en Portugees, ze speelt zelf ook bas en daarbij omringt zij zich met een club uitstekende muzikanten, om haar ideeën vorm te geven.

Ik moet toegeven dat de reggaeritmes de plaat wel domineren, al gebeurt dat hier niet, zoals je bij al te veel wereldmuzikanten moet meemaken, omdat dat nu eenmaal makkelijk danst en omdat de inspiratie eigenlijk op was. De openende titeltrack zet meteen de toon: bas, drums en gitaar spelen een reggaedeun, maar de zanglijn die er overheen gedrapeerd wordt, heeft evenveel Mexicaanse als flamencokenmerken, zodat je al meteen een stoofpotje van leuke ingrediënten geserveerd krijgt. “Change” krijgt parlando-vocals, terwijl “Life” helemaal Latino klinkt, al wordt het i het Engels gezongen en al wordt er, naarmate de song opgebouwd wordt, een heel knappe rockpartij doorheen geweven.

(Dani Heyvaert - Rootstime)