VERSLAG: Roadburn 2014 - Dag 2

Vrijdag

Na onder andere Tom G. Warrior en Neurosis is dit jaar Opeth’s Michael Äkerfeldt curator op Roadburn. Een dag lang de kans om te horen en aanschouwen waar veel muzikale inspiratie van Opeth vandaan komt: een dag van muzikale extremen.

Opener van de dag in de ‘Green Room’ (ook wel bekend als Kleine Zaal in 013) is Promise And The Monster. Deze drie jonge Zweedse dames komen voor een bomvolle zaal het podium op, en heeft slechts een paar minuten nodig om de zaal doodstil te krijgen. Semi akoestische zweverige popliedjes worden voorgedragen, met na elk nummer een luid applaus en vervolgens een doodse stilte. Indrukwekkend.

Magma daarentegen, is een Frans collectief rondom meester drummer Christian Vander. Voor het eerst dit weekend wordt er progessieve jazz/fusion rock afgevuurd op het publiek, dat massaal op is komen dagen voor deze door Akerfeldt geselecteerde band. Anderhalf uur is echter een tijdspanne die alleen de echte liefhebber volhoudt.
In Het Patronaat speelt Corrections House hun tweede show van het festival. Het blijkt een show van improvisatie; een show waar in de individuele bandleden laten zien wat ze kunnen, hoewel ze hun talent allang hebben bewezen.

Het Chileense Procession trapt hun Europese tournee af op Roadburn, en weet ondanks de technische problemen met de basgitaar een overweldigende doom set neer te zetten. To Reap Heaven Apart is één van de beste doom metal platen uit afgelopen jaar en op het podium wordt dat nog eens dubbel onderstreept.

Ieder jaar staat er wel een snoeiharde deathmetal band op Roadburn, dit jaar niet anders. Obliteration uit Noorwegen doet het op z’n Zweeds, met een vleugje Morbid Angel. Een uur lang groovende deathmetal, technische solo’s en ingetogen doom passages zorgen dat de tijd voorbij vliegt in het warme kleine zaaltje. Van deze jongens gaan we nog veel horen, is het niet met Obliteration dan wel met de andere bands waar ze ook enkel succes mee boeken als Nekromantheon.

Aan het einde van de dag is het de beurt aan Opeth zelf. Äkerfeldt en band stelt niemand teleur met een solide show waar weinig op aan te merken is. Bekend werk als ‘Ghost Of Perdition’ en ‘White Cluster’ worden afgewisseld met een psychedelische versie van ‘Atonement’. Anderhalf uur gaan snel voorbij met nummers van 10 minuten en langer. Gelukkig komen de heren later dit jaar nog terug in Amsterdam.