Judge Dread

Judge Dread, geboren als Alex Hughes, was o.a. bouncer, bodyguard en professioneel worstelaar voordat hij uitgroeide tot de onbetwiste 'King of Rudeness'. Elf van zijn singles werden door de BBC geboycot, precies het aantal dat hij desondanks toch de Britse hitlijsten in wist te zingen. Hiermee heeft hij meer Reggae singles in diezelfde Britse hitlijsten geplaatst dan wie dan ook, INCLUSIEF Bob Marley.
Hij was ook de eerste blanke die een Reggae hit had in Jamaica. Iets wat in Jamaica insloeg als een bom toen hij voor het eerst daar optrad, en men de man achter de stem zag.
Samen met the Wailers en Desmond Dekker, deed hij een benefiet voor hongerend Ethiopië, en bracht de benefiet single 'Molly' uit, zijn eerste waarin geen enkele seksuele insinuatie zat. Toch boycotten de radio stations de single, en deze haalde de hitlijsten niet.
In een poging om toch op de radio te komen, bracht Dread singles uit onder pseudoniemen JD Alex en Jason Sinclair. De BBC trapte er niet in en boycotte ze, ongeacht hun inhoud.
Eind jaren 70 hield het op voor Dread, wat betreft hit succes. Hij bleef sporadisch nieuw materiaal uitbrengen, maar dat werd slechts gekocht door een kleine groep trouwe fans.
Hij bleef optreden tot zijn dood op 13 maart 1998. Na een optreden in Canterbury kreeg hij een hartaanval terwijl hij het podium verliet. Zijn laatste woorden waren "Let's hear it for the band".
Daar hield het evenwel niet mee op. De ambulance die was gekomen om Dread naar het ziekenhuis te brengen kreeg panne, en terwijl een groep wanhopige fans (lees Skinheads) bezig was de ambulance aan te duwen, kwam de politie met gierende banden aan gescheurd, gealarmeerd door telefoontjes van verontruste buurtbewoners die de situatie verkeerd hadden ingeschat.