RECENSIE: Stitchfork - Live Lies Truth Dies

Stitchfork
2021-02-20 Er zijn weleens momenten dat je je frustraties van je af wilt schreeuwen. Mocht je daarbij nog wat stevige muziek nodig hebben, dan ben je bij de heren van Stitchfork aan het juiste adres.

Remy Jeremy (zang, basgitaar), Bronco Elmsburgh (lead-gitaar), Obie Van Byscche (rhythmgitaar) en drummer Alex ‘Styx’ Angelman besloten na drie jaar van live optredens, waar zij voornamelijk covers speelden, om eigen materiaal te schrijven. Hiermee zijn zij naar de Big Dog Recordings studio in Antwerpen afgereisd om daar samen met Tim van Doorn hun eerste EP, Live Lies Truth Dies ,op te nemen. De mastering erna, door Brad Boatright van de Audiosiege studio’s uit Portland, (Oregon, USA), zorgt ervoor dat de band supergoed klinkt. De pure agressie van deze Nederlandse stoner-metalband komt, zonder enige concessies te doen, hierdoor volledig tot zijn recht.

Het symfonische begin van ‘Demon’ zet je even op het verkeerde been, maar al snel neemt de gitaar het geheel over om het nummer een compleet andere wending te geven. De rauwe zang van Jeremy laat er geen gras over groeien: “Are you afraid? You can’t get out” - je bent het komende kwartier volledig aan hen overgeleverd.

Nog voordat je bekomen bent van het openingsnummer, worden de bekkens van de drummer aangeroerd om ‘Dead Man’ over je uit te rollen. Met teksten als “I won’t be broken. Can’t bring me down” is dit een ideale meeschreeuwer. Ondanks dat het lekker is om even je hart te kunnen luchten, is dit wel het minste nummer van de vier op het mini-album. Dit is het bekende dertien-in-een-dozijn metalwerk.

Of het nu de sirenes zijn, die ‘Preacher’ introduceren of wat anders: er is iets dat je direct de oren doet spitsen. De gitaarriffs creëren zowel een metal als een stoner geluid, waardoor het geheel net even wat anders klinkt. Dat geldt ook voor de zang: deze is zowel vertellend als schreeuwerig, wat net dat beetje extra geeft. Afsluiter ‘Delia’ heeft weliswaar een prima vette gitaarriff, maar klinkt hierna wat simpel.

De vier mannen van Stitchfork vallen met hun eerste EP direct met de deur in huis. Er is geen ontkomen aan: dit is heerlijke muziek om even bij af te reageren. Niet briljant, wel gewoon lekker.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Stitchfork Label:Eigen Beheer
Cover Flames Of Heaven - The Force Within

Flames Of Heaven - The Force WithinOm nou te zeggen dat er een belletje ging rinkelen bij de naam Cristiano...

Cover Serpent Omega - II

Serpent Omega - II Het uit Stockholm afkomstige Serpent Omega bestaat al bijna tien jaar....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT