La Giusta Distanza is een album onder zijn eigen naam dat hij met twee andere muzikanten heeft opgenomen. Dit zijn de heren Vieri Sturlini (gitaar) en Francesco Savoretti (percussie). Met zijn drieën vormen ze het Elastic Trio. Behalve de drie heren komen we nog een heel leger van muzikanten tegen die met een keur aan instrumenten de boel afwisselend inkleuren.
Zoals je dan ook verwacht begint de trekzak direct te knerpen in de eerste track en ben je bang twaalf nummers lang naar instrumentale folk met dat allesoverheersend instrument te moeten luisteren. Voor moord krijg je minder, zullen we maar zeggen.
Groot is de verrassing dan ook als in het vierde nummer (‘Sotto La Cenere’) ineens een donkerbruine stem opduikt met een vrouwelijk tweede stem. Het maakt dat je ineens opveert wanneer je je al verzoent hebt met een album vol trekzakmuziek. Even verderop horen we in het loom kabbelende ‘Ballata Di Una Madre’ de trekzak amper, maar heeft de stem van ene Ginevra Di Marco de hoofdrol samen met de akoestische gitaar van Sturlini. Ook in ‘Mex Moon’ wordt de hoofdrol gestolen door en dame in de persoon van zangeres Maria Pierantoni Glua.
Het zijn juist die extra dingetjes binnen de muziek van Riccardo Tesi die er voor zorgen dat we niet murw gebeukt worden door een op hol geslagen trekzak. De Italiaanse muzikant geeft alle ruimte aan zijn medemuzikanten en zijn gasten zodat het geen eenheidsworst is geworden. De liefhebber weet er vast wel het zijn of hare uit te halen.
Chickenforce - '2'Chicken Force is een studio project van Gooitzen Greidanus, Rik Meijer en...
Nickel Creek - Celebrants Wat krijg je als je het experimentele van jazz toepast op folk? Het antwoord:...