RECENSIE: Pandora's Key - Yet I Remain

Pandora
2024-08-22 Symfonische metalbands en Nederland het is iets dat al jaren een goed huwelijk is gebleken, maar de jaren dat dit soort bands letterlijk als paddenstoelen uit de grond schoten liggen wel een beetje achter ons, maar zo en nu en dan duikt er nog eens eentje op.

Nu dan hebben we te maken met Pandora’s Key dat in eigen beheer haar debuutalbum Yet I Remain heeft uitgebracht. De Bredase band bestaat uit zes leden waarbij de blikvangers zangeres Vera Veldhuizen en grunter Rik van Schaaik zijn. De negen nummers en lang intro op Yet I Remain duren drie kwartier en doen door de niet al te geweldige eigen beheer productie wat denken aan de periode van pakweg 25 jaar terug, toen er heel veel van dit soort bands het levenslicht zagen. Door de combinatie van sopraan en grunt schieten gelijk de bekende namen door het hoofd, maar door de prachtige stem van Vera Veldhuizen en de afwisseling in composities schiet vrjj vaak de naam Nemesea in gedachten, maar ook After Forever.

Het lange intro loopt over in ‘De Bockereyder’ dat met een in het Nederlands gesproken stuk begint en over de mythische Bokkenrijders gaat. Wat direct opvalt bij dit nummer is dat de drums klinken alsof ze er later bovenop gelegd zijn. Het is even wennen aan het droge koektrommel geluid, maar gaandeweg valt het minder op. Ook de grunt klinkt soms wat zwak en hier en daar een beetje geforceerd. Maar het zijn slechts kleine onvolkomenheden die gelukkig niet heel erg afleiden van de muziek op Yet I Remain die gewoon dik in orde is en een band laat horen die zich ook kwetsbaar op durft te stellen. Zo is het zeer gewaagd om binnen een stevig metalnummer (‘Ariadne’) gewoon even te schakelen naar een stukje dat klinkt als een pianoballad. Heel mooi gedaan! Dit nummer en ook het daaropvolgende ‘Freedom’s Call’ laat goed horen wat een fantastische zangeres Vera is. Een waar genot om naar te luisteren en ze doet dan niet eens heel veel onder voor gekende namen als Floor Jansen en Simone Simons.

Een vreemde eend in de bijt is ‘Indling Ire’ waarin Rik van Schaaik met zijn grunt de hoofdrol opeist. Dit nummer gaat dan ook ruimschoots de deathmetal kant op en omdat het tempo soms flink de hoogte in gaat irriteert het ‘koektrommel’ drumgeluid hier wat meer dan in de andere songs. Het prominente gebruik van de viool in ‘The Flying Dutchman’ laat horen dat Pandora’s Key zich niet door hokjes laat inperken.

Yet I Remain maakt duidelijk dat Pandora’s Key een aanwinst is voor de (symfonische) metal. Een iets beter productie zou de muziek goed doen, maar het zijn slechts kleine kanttekeningen bij een prima plaat.
Recensent:Jan Didden Artiest:Pandora's Key Label:Eigen Beheer
Cover EXA - Left In Shards

EXA - Left In ShardsMooie lovende woorden in de biografie van Exa . Deze thrashmetalband behoort...

Cover Malevolent - Malevolent

Malevolent - Malevolent Malevolent is een nieuwe, uit België afkomstige symfonische metalband. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT