RECENSIE: Los Bitchos - Talkie Talkie

Bitchos
2025-04-12 Het zal je niet verbazen te lezen dat Los Bitchos bestaat uit vier vrouwen. Wat je misschien wel zal verbazen is dat zij uit verschillende hoeken van de wereld komen. Gitarist en liedjesschrijver Serra Petale heeft Australische-Turkse wortels, terwijl bassist Josefine Jonsson uit Zweden komt, toetsenist Agustina Ruiz uit Uruguay en drummer Nic Crawshaw uit het Verenigd Koninkrijk. Ze vonden elkaar in London en begonnen muziek te maken die hen allen aanstond. Op het debuutalbum Let the Festivities Begin! [2022] was dat voornamelijk een mengsel van surfmuziek en cumbia (een complexe, ritmische Colombiaanse muziek- en dansstijl opgebouwd uit Spaanse muziek en Afrikaanse ritmes).

Nu is er de opvolger Talkie Talkie en net als bij het debuut is het een zo goed als instrumentaal album, waar af en toe wat geroepen wordt. Mag je hun eerste album zien als een luidruchtige start van een avondje uit, zie het tweede album als de muziek tijdens dat avondje uit. Producer Oli Barton-Wood (Wet Leg, Nilüfer Yanya) heeft de hun zo geliefde jaren tachtig en disco-invloeden toegevoegd aan hun eclectische muziekmix. Dit klinkt al als teveel van het goede en helaas blijkt dat ook zo te zijn.

Wanneer er geen teksten zijn, dan moet je het puur van de muziek hebben om de luisteraar te blijven boeien. Dat is een kunst die Los Bitchos nog niet verstaat. Op het rebelse ‘Hi!’ (“Suck on that one, bitch”) werkt de magie nog prima, maar twee nummers verder is die al uitgewerkt. Zowel ‘Talkie Talkie Charlie Charlie’ als ‘Don’t Change’ hebben een te simpele structuur en vervelen snel. Op ‘Kiki, You Complete Me’ weten zij het tij even te keren: de mini solo’s van de verschillende musici tussen het terugkerende thema in, zijn heerlijk divers.

Het hoogtepunt van de plaat komt vlak daarna: ‘La Bomba’ is de banger van hun nachtclub Talkie Talkie zoals uitgebeeld achterop de hoes. Alle elementen van de disco-rock van de jaren tachtig komen voorbij, inclusief de typische effecten op de synthesizer. Het is verreweg het beste nummer; hierna is het meer van hetzelfde. Prima muziek voor een strandtent of een tuinfeest, waar je het niet erg vindt als er tussendoor en overheen wordt gepraat.

Los Bitchos hebben al eens in het voorprogramma van King Gizzard & Lizard Wizzard gestaan. Die band weet hoe zij een publiek kunnen vasthouden met (lange) instrumentale nummers. Daar kan dit viertal nog heel wat van leren. Als ze de ambitie hebben om meer te zijn dan een aardig voorprogramma, dan moet er nog wel wat gebeuren. Met Talkie Talkie zijn ze niet op de goede weg. Hopelijk weten ze die weg weer te vinden, aangezien je wel kunt horen dat het begaafde musici zijn.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Los Bitchos Label:City Slang
Cover Tindersticks - Soft Tissue

Tindersticks - Soft TissueEr zijn van die bands die zichzelf niet graag in de schijnwerpers zetten. Dat...

Cover Goat Girl - Below The Waste

Goat Girl - Below The Waste Driemaal is scheepsrecht? Lukt het zangeres/gitarist Lottie Pendlebury,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT