Gutter Rainbows is in ieder geval zijn laatste werk en na een iets commerciëler Reflection Eternal album keert Talib weer terug naar zijn underground fans. Waar eerstgenoemde plaat nog vol stond met meezingbare deuntjes met catchy refreintjes is er hier duidelijk gekozen voor meer relaxte en soulvolle producties. Bekende namen als Estelle hebben daarnaast plaatsgemaakt voor onbekende artiesten als Blaq Toven en Chance Infite.
De fans van het betere undergroundwerk worden duidelijk beloond. Talib Kweli spit zijn voortreffelijke teksten erg goed en weet de onderwerpen keurig gebalanceerd te brengen. Dit loopt uiteen van zijn liefdesleven op ‘How you love me’ tot ‘Tater tot’ waar Kweli een tirade houdt over een voormalige Amerikaanse soldaat die zijn draai in het leven probeert te vinden. Kweli kruipt zelfs nog even in de rol van de opa van hiphop als hij op ‘So low’ de nieuwe generatie hiphopfans probeert te inspireren.
Ondanks de sterke nummers blijft er na afloop van Gutter rainbows een onbevredigend gevoel hangen. De tekstueel sterke nummers blijven niet hangen en na verloop van de tijd blijkt de stem van Kweli ook niet alles. Dit is met name duidelijk op ‘Palookas’ waar die andere koning van de underground, Sean Price , halverwege van zich laat horen. De muziek stapt meteen op van de achtergrond omdat Price met zijn stemgeluid de aandacht wél naar zich toe weet te slepen. In Amerika duikt Kweli deze zomer weer samen met oude soulmate Mos Def het podium op, hopelijk zorgt deze ervaring weer voor vuurwerk.
Basement Freaks - Something FreakyMet de economie die plat ligt, is Griekenland niet meteen het land waar je...
Bright Eyes - The Peoples Key Na drie jaar van relatieve rust is de band Bright Eyes weer terug met een...