.jpg)
Dat levert wederom een sterke plaat op. Meteen bij de opening laat Tchakounté zijn gitaar heerlijk janken. ‘Fang Am’ heeft een ritme dat bijna in de richting van de Rolling Stones gaat. Gecombineerd met een jengelend orgel en de bezwerende Franse zang van Roland Tchakounté is de sfeer voor het album meteen gezet. Die jankende gitaar duikt eigenlijk in elk nummer op. Nergens neemt hij een achtergrondrol in, overal zingt hij tegen de kalme stem van Roland Tchakounté in. Waar met behulp van djembé ’s het ritme op ‘If You Try Black Woman’ wat opzwepender is gemaakt, weet het combo zich naar een hoogtepunt toe te werken.
Wederom zijn de Afrikaanse invloeden tot een minimum beperkt. De helft van de nummers is in het Frans gezongen en, samen met de gastbijdrage van Fatoumata Diawara, is dat de enige indicatie dat deze man niet uit Amerika komt. Met de bijdrage van Diawara weet Tchakounté haar heerlijk uit haar comfort zone te halen. De zangeres zingt hier over een redelijk ronkend bluesnummer heen. Een mondharmonica jankt en Diawara laat horen hier ook raad mee te weten.
Op Ndoni zet Roland Tchakounté zijn reeds ingezette lijn voort. Wie een duidelijk verschil zoekt tussen het debuutalbum en zijn opvolger komt bedrogen uit. De beide albums zijn zo goed als inwisselbaar. Dat deert echter niks. Ndoni voelt aan als de ontbrekende helft van Blues Menessen. Roland Tchakounté speelt de relaxte blues voortreffelijk en levert daarmee wederom een plaat die het najaar nog een tropisch sfeertje kan geven.
.jpg)
Various - Kitsuné Maison 14Kitsuné wordt langzamerhand beter bekend om de compilaties die het label...
.jpg)
Zenzile - Electric Soul Zenzile is een Franse band die al sinds de jaren negentig in verschillende...