You’re helpless. You’ll never be one of us., zo zingt Andy Craven-Griffiths op de aftrap van de plaat in het stevige ‘Helpless’. Dit wat negatief klinkende refrein is er voor gemaakt om op elke festivalweide te worden meegebruld, terwijl wild in het rondgesprongen wordt. Een knaller van een opener. Middleman houdt deze energie op het vervolg van de plaat vast, hoewel ook meer ruimte voor rustige intro’s, refreinen en breaks wordt gereserveerd. Craven-Griffiths wisselt de raps met flinke Britse tongval, zoals in het funky ‘Copy And Paste’, daarbij af met emo klinkende zangpartijen, zoals in ‘Blind Spots’, ‘Keep Breathing’ en ‘Lifeline’. Die emo sound komt zowel door zijn stemgeluid als door de persoonlijke, donkere en melancholische teksten.
Het format van de band moge duidelijk zijn. Pakkende pop met neerslachtige, maar makkelijk meezingbare refreinen, gecombineerd met dansbare, ga-uit-je-dak-muziek. De band slaagt hier goed in en klinkt de eerste helft van Counterstep fris. Op de tweede helft van het album kakt het vervolgens een beetje in. Hoewel nummers als ‘Better Off’ en het hitgevoelige ‘When I Close My Eye’ zeker niet onder doen voor de eerdere nummers, gaat de plaat vervelen. Het trucje raakt uitgewerkt en op de stem van Craven-Griffiths raak je uitgeluisterd. Daarnaast is dit album tekstueel gezien vooral voer voor gefrustreerde tieners, hetgeen ook niet bijdraagt aan de houdbaarheid.
En zo blijf je na het luisteren van Counterstep met gemengde gevoelens zitten. Wat Middleman doet is gaaf, de uitwerking is goed, maar een heel album is te veel van het goede. De potentie is er, maar de band is er nog niet. Met deze tweede plaat zullen zieltjes worden gewonnen en net als een underground hitje moet er een mooie tour met festivals in zitten, maar de plaat zelf zal snel onder in de kast belanden.
.jpg)
Haley Bonar - Last WarEen eeuwenoude wet in de entertainmentindustrie leert ons: always leave your...
.jpg)
Moon Relay - Moon Relay Het gelijknamige debuutalbum van Moon Relay roept een aantal vragen op: Wat...