RECENSIE: Vexillum - UNUM

Unum
2015-02-14 Best een vermoeiend plaat dat Unum van het Italiaanse Vexillum. De folky powermetal roffelt bijna een heel album als een bezetene uit de speakers. Het begint nog rustig met een aardig stukje folk, maar vanaf nummer twee gaan de vijf Italianen volledig los. Alsof ze een heleboel tijd hebben in te halen. Rust wordt ons amper gegund.

De in 2004 opgerichte band bracht in 2011 haar debuutalbum uit en heeft de kunst sindsdien afgekeken bij haar grote leermeesters Rhapsody Of Fire. Vanzelfsprekend is de muziek van Vexillum heftig geïnspireerd door deze, eveneens uit Italië afkomstige, populaire powermetalband. Om er een eigen draai aan te geven heeft de band er dus een flinke dosis folk aan toegevoegd.

Zoals gezegd heeft ‘The Departure: Blow Away The Ashes’ nog rustige folkgedeelten, maar songs als ‘The Jester: Over The Clouds’ en ‘The Sentenced: Fire And Blood’ scheuren lustig door. Ok, af en toe valt het even stil voor een rustig folky stukje, maar voor we op adem zijn, gaat de band weer volledig los. De noeste mannenkoren in ‘The Way Back: The Clash Within’ zijn leuk voor de afwisseling binnen al het gedonder en geraas.

De stem van Dario Vallesi is zoals je kunt verwachten bij dit soort muziek, theatraal, hoog en met galmende uithalen. Soms klinkt hij wel wat afgeknepen, om over zijn accent maar te zwijgen. Verder valt er over de muzikaliteit van de heren niet te twisten, maar waar het aan ontbreekt zijn echt goede songs. Eigenlijk heb je alles al een keer gehoord en daarbij hoor je bij de meeste nummers de tempoversnellingen en breaks al van verre aankomen.

Om het geheel op te leuken is er een klein legertje aan gastzangers opgetrommeld. De songarmoede wordt er niet mee verbloemd, het maakt het geheel in ieder geval wel wat draaglijker. Daarnaast staan er ook nog twee covers op het schijfje, waaronder een matige versie van ‘Run Runaway’ van Slade.

Potten gaat Vexillum niet breken met dit plaatje, daar helpt het feit dat dit een conceptalbum is ook niet aan mee. Waar dat concept dan over gaat is niet geheel duidelijk. We hebben in ieder geval te maken met een dief, een gestrafte, een joker en een kluizenaar, waarbij de gastzangers elk een eigen rolletje hebben. Maar vermoeiend blijft het.
Recensent:Jan Didden Artiest:Vexillum Label:Limb Music
Cover Robert Jon & The Wreck - Glory Bound

Robert Jon & The Wreck - Glory BoundDat Robert Jon & The Wreck uit Amerika komt weet je al na het eerste...

Fruitmachine

The Fruitmachine - Warhead Guided Missile Je album openen met een te gekke quote uit de openingsscène van een te gekke...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT