VERSLAG: Roarfest 2005 - Spring Edition

Roarfest verslag deel 2

Op naar de bovenzaal, daar staat namelijk nog één band op het programma. Bij Gilgamesh is moshen verplicht, dat was te lezen op de website van het festival. De enige, die vanavond zin lijkt te hebben om te staan moshen is de zanger zelf. Met bijna spastische bewegingen loopt de zanger rondjes voor het podium. Ja, ook hier staat de halve band niet op het podium. Ook de gitarist heeft een mooi plekje gevonden voor het podium.
Er is duidelijk gekozen om de wat meer melodieuze ‘emo’ bands beneden op een podium te plaatsen, en de wat meer hardere hardcore bands, op het kleine bovenpodium. Gilgamesh staat voor hardcore, keiharde hardcore. En dan kan je natuurlijk het volgende verwachten; een hoop geschreeuw, en keiharde gitaar riffs.
Tijdens de show word nog wat gegrapt over iets wat twee jaar geleden was gebeurd. Een insiders grapje, waar verder eigenlijk niemand wat van begrijpt. Maar gelukkig gaat de band alweer snel verder met het gebeuk. De zanger gaat gewoon weer lekker verder met ronddraaien, en wild om zich heen bewegen, tot op het einde zijn microfoon meerdere malen loslaat van zijn snoer (ja, dat krijg je ervan hè!), gelukkig geeft dit niet veel problemen, het is immers toch al het laatste nummer van Gilgamesh.

Na het optreden van Gilgamesh loopt de bovenzaal wel heel erg snel leeg, want de headliner Face Tomorrow staat in de startblokken. Momenteel erg druk in Duitsland en België maar ze maakte graag tijd om met de tourbus langs Assen te komen. Indie-core, emo-core.. label het zoals je wilt, het is Face Tomorrow en rond middennacht staan ze hier te spelen. Alles loopt wat meer uit dan geplanned, en de band wil gewoon spelen! Maar dat kan nog niet, dus besluit de band nog maar wat te ‘soundchecken’, in plaats hiervan beginnen ze stiekem gewoon aan hun show door een lange intro te starten.

Face Tomorrow lijkt de eerste band te zijn, waar het publiek voor warm te draaien valt, voor het eerst word er echt ‘gedanst’ in de zaal Ook de zanger van Face Tomorrow (Jelle) heeft het hekje ontdekt (wat eigenlijk niet zo moeilijk is) “Ik weet niet wie dat hekje heeft verzonnen” zegt Jelle hierop. Misschien is Jelle vergeten dat de DocX doorgaans een Café is, waar zo nu en dan ook concerten worden gegeven, of dit is hem niet verteld. Toch belemmert dit de performance van Face Tomorrow niet. De band speelt zoals ze altijd spelen. Met superveel energie weet de band een handjevol fans voor het podium uit hun plaat te krijgen. Er ontstaat zo af en toe zelf een kleine pit, waarin de ene wild loopt te moshen, en een ander niet verder komt dan een beetje hupsen.

Een enige pauze word ingelast wanner gitarist Marc tot twee keer toe een snaar van zijn gitaar weet te breken. Hij heeft immers maar één reserve gitaar, dus zet hij snel nog even een nieuwe snaar op zijn gitaar. Dit is in een mum van tijd gebeurd, dus gaat de band weer snel verder. Maar net zo snel als dat Marc zijn gitaar voorziet van een nieuwe snaar, zo snel is de band ook verdwenen nadat het concert eenmaal afgelopen is. En met een flinke piep in mijn oren weet ik weer waar ik geweest ben.

Helaas was ROARfest deze keer niet zo druk bezocht als de voorgaande jaarlijkse Metal edities. De vraag is dan dus ook of de Nederlandse ‘emo/hardcore’ scene wel klaar is voor dit soort festiviteiten. Het zou jammer zijn als dit niet alleen de eerste, maar tevens ook de laatste versie van een ROARfest lente editie zou zijn. Ik kijk in ieder geval nu alweer uit naar de Metal editie van dit Festival! Een datum is nog niet bekend, maar ROARfest 4 zal ergens in Oktober plaatsvinden.