VERSLAG: Pinkpop 2010

Festivalinfo was aanwezig op Pinkpop 2010 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 125 foto's.

VERSLAG: Nick Augusteijn   Marco Smeets   Janske van den Broek  

123

Dag 1

Epica

Na de openingspraatjes van PvdA-voorman Job Cohen en Giel Beelen is het driedaags popfestival eindelijk begonnen. Het is de symfonische metal band Epica die letterlijk zorgt voor een knallende opening op het hoofdpodium. Ondanks hun successen in binnen- en buitenland, is het aanvankelijk erg rustig op het veld om drie uur ‘s middags. Met de mooie zangeres Simone Simons op de voorgrond is deze Limburgse band is een van de hardere acts dit jaar. En zo spelen ze natuurlijk ook, hard en strak! Een goede openingsact waar verder niet veel is op aan te merken, tenzij het je genre niet is. (MS)

The Opposites

Met de opzet van hun meest recente album, Ik ben Twan/Succes, waarbij er gekozen werd voor het als één album uitbrengen van twee solo cd's, traden de Opposites in de voetsporen van niemand minder dan Outkast, die met Speakerboxxx/The Love Below een vergelijkbare truc uithaalden. Vanmiddag maken ze hun debuut op Pinkpop, op het 3 FM stage welteverstaan. Ook daar gingen niet de minste artiesten de Nederlandse hip hoppers voor. Gezien hun staat van dienst, op elk van hun albums stond wel een dikke hit, is het niet verwonderlijk dat de weide vol is gelopen voor de twee heren, die met de voor hen kenmerkende kreet “eeyy” het publiek direct opzwepen. Voor hip hop begrippen zijn de nummers van de Opposites verrassend up tempo, en dat doet het goed bij het publiek, dat het geluk heeft dat de zon zich in overvloed laat zien.
De heren staan erbij alsof ze al jaren op grote festivals spelen; met groot gemak bespelen ze het publiek. Het probleem is echter dat ze daarbij zulke verwachtigen wekken bij het publiek, dat het vervogens telkens een beetje tegenvalt met dat ”helemaal kapot gaan”. Natuurlijk, er kan gedanst en gesprongen worden, maar nooit word het echt opzwepend. Aan de inzet van de opposites licht het echter ook weer niet, die gaan er vol voor. Evenals het publiek. Hip hop leent zich nu eenmaal minder voor echt spektakel, maar dat mag de pret niet drukken, temeer de Opposites niet voor een gat te vangen zijn. Zo hebben speciaal voor vandaag een aantal collega artiesten bereid gevonden om een gastoptreden te verzorgen.
Trijntje Oosterhuis mag het spits afbijten, waarna het de beurt is aan achtereenvolgens Sef, Candy Dulfer, Dio en Gers. Opvallend daarbij is dat die gastoptredens puur aanvullend zijn, en niet als excuus worden gebruikt om de setlist een beetje op te rekken of voor ander artistiek geneuzel. Nee, zo snel als ze komen, worden de gasten ook weer gedag gezegd, zonder daarbij de artiest in kwestie ook maar iets tekort te doen.
De grote hits worden naar beproefd recept tot het laatst bewaard. Zo komen 'Me Nikes', 'Geen klasse, Geen stijl' en 'Dom Lomp en Famous' in rap tempo voorbij. Als uitsmijter is er die curieuze hit van een paar maanden terug, te weten 'Broodje Bakpau', waarna het optreden ontaardt in een vrolijke housesessie, tot groot genoegen van het aanwezige publiek.(NA)

Kasabian

Ondanks het gebrek aan grote hits op het Europesee vasteland, mag het Britse Kasabian op veel belangstelling rekenen. Kasabian zou je een beetje kunnen zien als het Oasis van nu (ondanks dat die laatste vermoedelijk nog altijd denken dat zij nog altijd de grootste band op aarde zijn). Kasabian is net als Oasis vooral groot in eigen land. Of beter gezegd, wereldberoemd in eigen land. Wij moeten simpelweg hun grootsheid nog ontdekken, zou je haast denken.
Een gebrek aan grote hits kan je op een festival vaak redelijk gemakkelijk compenseren met een goed staaltje showmanship of een echte frontman. Kasabian kan rekenen op dat laatste. Zanger en frontman Tom Meighan is gezegend met een gezond staaltje arrogantie, maar is geen grootheid die een mis opvoert. Wel laat hij duidelijk merken dat het onze eer is van deze band te mogen genieten. En genoten wordt er dan ook, aangespoord door de in het rood gestoken zanger. Met de pompende ritmes van een groot deel van de nummers kan het publiek dan ook welhaast in letterlijke zin goed uit de voeten, bijvoorbeeld met 'Fast Fuse' en 'Shoot the Runner'.
Zoals vele zangers voor hem, verbaast ook Meighan zich over de kenmerkende roze hoedjes op Pinkpop, waarna hij voorstelt ermee te zwaaien. En zo merk je gedurende de show, die zoals gezegd voor ons geen grote hits kent, de band het publiek vrij moeiteloos voor zich te winnnen. Met vrolijke gezichten wordt er hier en daar een dansje gewaagd, terwijl de menigte vooraan, zich bijna tot tevredenheid van Meighan uitleeft. Bijna, want bij hem ligt de lat hoog, erg hoog. Heimwee naar de status van halfgod lijkt hij vooralsnog niet te hebben. Wel wordt er een nummer opgedragen aan de aanwezige britten vandaag. Getuige de kreten her en der, blijken dus ook zij aanwezig te zijn. Misschien is Kasabian dan toch wereldberoemd. (NA)

The Temper Trap

Doorgaans is het om zes uur etenstijd. Vandaag toch even niet, want de Australische jongens van The Temper Trap spelen op de 3FM-stage. Een relatief onbekend indie-rockband, maar mogelijk toch bekend van hun hitje ‘Sweet Disposition’, uit 2009. Dit nummer valt natuurlijk goed in de smaak bij het aanwezige publiek en wordt luidkeels meegezongen. Daarnaast is het een genot om de drie minuut durende spanningsboog in het nummer ‘Resurrection’ aan te voelen, waarna de stoppen doorslaan. Zelfs een instrumentaal nummer, genaamd ‘Drum song’, blijft krachtig overeind staan. Zonder enige twijfel is dit een band voor de eerlijke muziekliefhebbers. Genieten van de prachtige muziek, zonder de nutteloze, poppenkastachtige showelementen. Helaas is het nog niet bekend wanneer ze weer naar Nederland komen. (MS)

The Blackbox Revelation

The Blackbox Revelation hebben een carrièrestart gehad waar je enkel jaloers op kan zijn. Ogenschijnlijk vanuit het niets speelde het Belgische duo zich de afgelopen maanden in de kijker, zo ook in Nederland. Vanavond mogen ze hun kunsten op het Converse stage vertonen, waar ze een nieuwsgierig publiek treffen.
Je kan jezelf afvragen of deze immense tent niet een beetje te hoog gegrepen is voor een duo. Welnu, met die twijfel wordt vanaf de eerste noot afgerekend. Het publiek baadt namelijk direct in een bad van geluid. Hoe hij het doet is een raadsel, maar er komt een ongehoorde bak geluid uit de versterkers van zanger/gitarist Jan Paternoster. Ook drummer Dries van Dijck laat zich gelden. Helaas betekent deze muur van geluid niet direct dat er ook een hoop te genieten valt, want hoe hoe imposant ook, het afwijkende ritme en de vrij nasale zang van Paternoster is niets ieders smaak. Bovendien komt het publiek er niet echt in. Voor het tweede nummer geldt hetzelfde. Pas bij het derde nummer krijgt het publiek een beetje groove voorgeschoteld. Jammer genoeg wordt het daarna niet heel veel beter.
De setlist van The Black Box revelation wordt gekenmerkt door redelijk slepende grooves, die niet heel erg spannend zijn. Bovendien gaat de zangstem van paternoster steeds meer irriteren, evenals het op den duur wat kille geluid van enkel de drums en gitaar. Je ziet dan ook dat het publiek de show ondergaat in plaats van er naar hartelust aan mee te doen. Niet iedereen houdt het daarom in de tent uit, en verlaat deze voortijdig. Is de show dan helemaal mislukt? Nee, integendeel. Met de uitvoering van de nummers is namelijk niets mis. Bovendien is het spelplezier van drummer van Dijck een genot om te aanschouwen, zeker wanneer hij in de stijl van de legendarische John Bonham de drums met zijn blote handen bespeelt. Maar de algehele podiumpresentatie is wat magertjes, waardoor er simpelweg te weinig van goede was om een heel uur genietbaar te maken. (NA)

Motörhead

Immer gerade aus, en dan nog een stukje rechtdoor. Dat is al jaren het motto van Motörhead. De band, onder leiding van bijna pensioengerechtigd icoon Lemmy Kilmister, weet hoe je een rockshow neer hoort te zetten. De routine heeft op Pinkpop echter iets te veel de overhand. Paar nummers, gitaarsolo, weer een paar nummers, drumsolo, nog een paar nummers, Ace of Spades, Klaar! We begrijpen dat een 64-jarige af en toe een beetje rust moet pakken, maar dit zou ook iets creatiever opgelost kunnen worden. Maar goed, eerlijk is eerlijk, er zijn geen bands die harder rocken dan Motörhead! (RvdZ)

Gossip

Gossip mag, volledig terecht, op vrijdag de Pinkpoptent afsluiten. Met hun op soul en disco geschoeide garagerock krijgen ze iedereen, die niet al op Rammstein staat te wachten, onvoorwaardelijk mee. Beth Ditto, gewichtige frontvrouw gehuld in rood gewaad, heeft duidelijk goede zin en dat vertaalt zich in een wervelende show en het aantal keer inzetten van Lou Reed's 'Perfect Day'. Nog nooit een vrouw die zo veel overgewicht heeft, zo lekker in haar vel zien zitten! (RvdZ)

Paolo Nutini

Na de geweldige indruk die de zanger achter liet bij het Lowlands publiek in 2009, mag de 23-jarige Paolo Nutini vandaag op het 3FM podium dag 1 afsluiten. Met de vrolijke nummers ‘Ten Out Of Ten’ en ‘Alloway Grove’ laat hij het Pinkpop publiek swingen in de mooie avondzon. Daarna neemt hij wat gas terug en speelt hij een mooie akoestische versie van ‘These Streets’. De dresscode voor zijn band is volgens de laatste mode, ze dragen allemaal een geruit shirt. Hoogtepunt van de show is zijn hit ‘New Shoes’, waarbij enkele fans hun schoenen boven het publiek uitsteken. Met een bijzondere uitvoering van ‘Time To Pretend’ van MGMT en ‘Jenny Don’t Be Hasty’ komt er helaas alweer een eind aan dit te korte uurtje met deze talentvolle zanger. (JvdB)

Rammstein

De hoofdact van het Pinkpop programma van vandaag is zonder twijfel Rammstein. Deze Duitse heren hebben natuurlijk geen introductie meer nodig. Ze staan vandaag voor de derde maal in Landgraaf en beginnen de avond met drie nummers van hun laatste album. Het wordt een groot spektakeloptreden met vuur, rook en heel veel knalwerk. Met hun stoere, energieke metalmuziek zetten ze het hele veld op zijn kop. In het voorvak staat de menigte te headbangen of beukt in de moshpit. De rest van het aanwezige publiek zingt uit volle borst mee met moderne klassiekers als ‘Du hast’. Tijdens de tweeënhalf uur durende show wordt meer dan de helft van het material afkomstig van hun nieuwe album Liebe ist für allen da gespeeld.
Helaas zien we geen spontane dingen gebeuren, wat waarschijnlijk ook niet mogelijk is, omdat de hele show op voorhand tot op de seconde geregisseerd is, en er dus geen verassingen in de setlist mogelijk zijn. Per minuut kost dit optreden 8000 euro, maar denkt gelukkig niemand aan. De menigte gaat daarvoor tezeer op in het grote genieten van dit theatrale optreden. (MS)

123

FOTOGRAFIE: Joost Doensen   Marco Smeets  

1234567891011
 foto Pinkpop 2010 Epica foto Pinkpop 2010 Epica foto Pinkpop 2010 Epica foto Pinkpop 2010 Epica foto Pinkpop 2010 Epica foto Pinkpop 2010 Sungrazer foto Pinkpop 2010 Sungrazer foto Pinkpop 2010 Sungrazer foto Pinkpop 2010 Sungrazer foto Pinkpop 2010 Sungrazer foto Pinkpop 2010 Kasabian foto Pinkpop 2010
 
1234567891011
 
festival logo

EUROPAVOX 2010EuropaVox is een festival met nieuwe Europese muziek en een Europese boodschap.

festival logo

VLAAMSE REUZEN HOLLANDSE LEEUWEN 2010 Op 22 mei 2010 werd in 013 Tilburg voor de tweede keer het festival 'Vlaamse...