VERSLAG: Drama Pukkelpop 2011

VERSLAG: Kim Raven  

Drama Pukkelpop 2011

Als reviewer was ik al sinds woensdagavond op de camping in Hasselt. het is een Pukkelpop zoals een Pukkelpop hoort te zijn, goede sfeer, gezellige mensen, zo start de eerste echte festivaldag ook. Niemand had zo'n einde ooit verwacht.

Achteraf roep je gelijk, maar dit noodweer hadden ze toch kunnen zien aankomen? Ja én dan? 60.000 mensen ergens anders heen evacueren? Hoe en waarheen? De camping was net zo onveilig als het terrein, niks was bestand tegen zo'n hoeveelheid water en wind.

Het optreden van Skunk Anansie op Main Stage is net van start gegaan als ik vanuit de persarea daar naar toe loop, ik maak nog deze foto.

Backstage Skunk Anansie tijdens optreden.

De lucht is wel al grijs en het begint zachtjes te druppen, ik heb natuurlijk geen poncho dus ik overweeg terug naar de camping te lopen maar al snel lijkt het een buitje van nog geen drie minuten te zijn. Ik sta ondertussen in het voorste vak, het is absoluut niet druk bij het optreden. Na Weak As I Am besluit ik twee vrienden op te zoeken die rechts vooraan staan, ik loop helemaal om op het moment dat het heel hard begint te regenen, de lucht was wel dreigend, maar de vorige bui ging ook zo over dus niemand maakte zich echt zorgen.

Skunk Anansie voordat het noodweer los barstte

Helaas liep alles anders. Ik stop mijn aantekeningen in mijn paspoorthoesje zodat ze niet uitlopen voor mijn review. Langzaamaan zijn we helemaal doorweekt en steekt er een gruwelijke wind op. "Weet je nog in Amerika dat dat podium instortte," zegt een van mijn vrienden, ondertussen zwaaien de boxen gruwelijk hard heen en weer naast MainStage. We staan vertwijfeld totaal doorweekt te overwegen wat we gaan doen. Naar de camping of schuilen. Maar alle eettentjes staan al vol, dan begint de wind echt aan te trekken en kiezen we voor schuilen.

Heel dicht tegen elkaar heen met je slippers boven je hoofd tegen de hagelstenen van ruim een halve centimeter zien we eigenlijk niks meer. Skin zingt nog heel lang door. Totdat we niks meer zien. Geen schermen, geen podium, alleen maar grijze lucht, lichtflitsen en bladeren langwaaien. Er is geen paniek, maar toch voelt het allemaal een beetje vreemd. Zodra het niet meer echt hard regent lopen we rustig naar de camping, we springen nog in het water dat tot je enkels staat. Tot we grote takken zien liggen. We draaien ons naar links en zien zo'n 15 meter van ons vandaan een grote tak op een eettent liggen. Het enige wat je denkt op zo'n moment is wat the hell is er gebeurd.

We maken een filmpje met onze rug naar die eettent toe, over wat er gebeurd is. Totdat we ons omdraaien en zien dat er een boom aan de tak op het eettentje vast zaten. Op dat moment lagen er twee mensen onder deze boom, de hulpverlening was bij deze mensen. Toen besefte ik mij pas, er is iets goed misgegaan. We keken goed om ons heen en zagen totale ravage. Daarna is het doodstil op het terrein, je hoort de wind en sirenes.

De Chateautent stond niet meer, een hoop omgewaaide dingen bij verschillende podia en op het terrein. Er is nergens paniek, alle bezoekers lopen rustig van het terrein af of blijven ergens schuilen. Iedereen helpt elkaar. De poorten met heel groot Pukkelpop erop staan niet meer, ook daar ligt een boom op. Deze boom begint op eens te bewegen, waardoor er heel even een moment van paniek ontstaat. Ik kon mijn andere vrienden niet vinden op de afgesproken plek, die stonden op dat moment in de Dancehall. En dus besloten we al vrij snel door de modder, die inmiddels tot je knieën komt richting de camping te lopen. Op dat moment wordt er op sommige plekken weer muziek aangezet om een massahysterie te voorkomen.

Ook op de camping ging alles rustig, maar was er veel chaos met kapotte tenten, partytenten en omgevallen bomen en stellages. Het contrast tussen feestende droge mensen en doorweekte huilende, angstige mensen was groot. Op een gegeven moment zag ik dat de lichtmast en de bomen waar mijn tent stond nog stonden, een opluchting. Ook hier was er zoveel modder dat je nauwelijks vooruit kwam. Op de camping beginnen de eerste geruchten, maar vanuit de organisatie wordt niet veel vermeld, om grootschalige paniek te voorkomen. Na een uur kwamen gelukkig ook mijn vrienden op de camping aan.

Daarna besloten we als snel dat we niet meer op de camping zouden slapen en op het moment dat ik klaar stond met mijn backpack op mijn rug en mijn tent in de hand, hoorden we dat er omgeroepen werd dat vanavond afgeslast was en dat ze de hele nacht zouden werken om morgen weer van start te gaan. Op dat moment hoorden we via mensen die internetverbinding hadden dat er drie doden waren. Mensen op de camping juichten en waren opgelucht dat ze toch nog verder konden gaan. De sfeer veranderde toen van emotioneel en korte lontjes naar rustig en soort van blijdschap.

Vanochtend hoorde ik net als velen anderen dat het festival toch afgelast is. Logisch gezien de modder, chaos en kapotte tenten/podia, ik had niet verwacht dat ze het in één nacht allemaal weer zouden kunnen opbouwen, maar toch wel een teleurstelling. Jammer voor mensen die graag samen nog muziek hadden willen luisteren en er toch nog het beste van wilden maken. Pukkelpop 2011 zal altijd een nare bijsmaak hebben. Al vind ik dat de organisatie een topprestatie heeft geleverd, ik heb nergens massahysterie gezien of meegekregen.

Fotoserie van Jan Galoen

 
festival logo

LOWLANDS 2011 - DAG 1Het jaarlijkse Lowlandsfestival in Biddinghuizen is voor velen een...

festival logo

SZIGET 2011 Net als duizenden andere Nederlanders was Festivalinfo van de partij op het...