VERSLAG: Expedition Festival 2017

Expedition Festival 2017

Het Expedition Festival is de afgelopen paar jaar sterk gegroeid. Inmiddels vindt het evenement plaats aan de oevers van het Kralingse Meer in Rotterdam en presenteert de line-up zich op vier verschillende podia. In een eclectische mix van hiphop, dance en een vleugje wereldmuziek heeft deze editie headliners als Busta Rhymes, Kelis en Mr. Oizo. Oorspronkelijk stonden daar de reggaelegendes van Inner Circle en techno artiest Green Velvet ook bij, maar deze verdwenen zonder enige informatie of vervanging van het programma.

Omar Souleyman warmt het publiek aan het begin van de middag op met zijn Arabische bruiloftsmuziek. De Syriër wordt slechts door een keyboard speler ondersteund. Deze benut twee keyboards. Uit het bovenste apparaat komen de drums, uit de onderste de meer traditioneel Arabische ritmes. De muziek van Souleyman bezweert al snel. De cadans geeft de muziek een techno gevoel. Al snel stromen de bezoekers toe om onder leiding van de bekoelde Syriër te gaan dansen.

De mannen van Roosevelt staan daarna op het hoofdpodium. Het trio kenmerkt zich door voortreffelijke disco ritmes. Met name de instrumentale gedeelten swingen, er wordt echter geen band met het publiek opgebouwd. Amp Fiddler doet op het podium ernaast precies het omgekeerde. De zanger en producer speelde in de band van funklegende George Clinton en doet het al enige jaren in zijn eentje. Zijn show is rommelig, maar hij bouwt wel een connectie met het publiek. De computer zet een ritme aan, Fiddler zingt eroverheen en doet soms nog een solo op het keyboard. Zijn stem wint gedurende het optreden aan kracht en door de vele covers bouwt hij toch al snel een loom feestje.

Het echte feest begint daarna bij The Gaslamp Killer. De Californische DJ mixt hiphop, dubstep en zelfs metal in een zinderende mix. Tussendoor scratcht de DJ erop los en roept zo nu en dan iets in de microfoon. Hij heeft veel enthousiasme en zijn lange haar vliegt in het rond. De hiphopliefhebbers die ongetwijfeld op Busta Rhymes staan te wachten kunnen voor het eerst vandaag even helemaal los.

Kelis scoorde hits in de jaren ’90 en recentelijk had ze nog een korte comeback met een meer elektronisch geluid en daaropvolgend een soulplaat. Vandaag lijkt ze zichzelf als een techno queen te willen presenteren. Dat is heel jammer. Begeleid door een drummer, DJ en achtergrondzangeres had Kelis alles om een goede show neer te zetten. Hitsingle ‘Milkshake’ gaat echter volledig de mist in door een rare remix met een Wu Tang Clan nummer. Haar grote hit met Ol’Dirty Bastard wordt in een paar seconden erdoorheen gejaagd en veel andere nummers uit de jaren ’90 worden genegeerd. Wat wij wel krijgen? Veel elektronische ritmes waarbij de vocalen van Kelis vaak nog meelopen op tape.

Er is in het programma geen rekening gehouden met het ombouwen van het podium. Dat maakt dat Busta Rhymes enigszins te laat van start gaat. Hij heeft vanavond rapper Spliff Star en DJ Scratch meegenomen. Het blijft verbazingwekkend hoeveel hits deze rapper op zijn naam heeft staan. Elk nummer is raak. Of het nu gaat om ‘Make It Clap’, ‘Touch It’ en ‘Break Ya Neck’, alles kan mee worden gerapt. Busta Rhymes is goed bij stem en maakt regelmatig indruk met zijn razendsnelle raps. Dat Kelis tijdens ‘What It Is’, veel te laat, het podium oploopt om haar laatste couplet te zingen is een leuke toevoeging.

Als het iets over elf uur is wordt plots de stekker er bij Busta Rhymes uit getrokken. Hij mag nog snel zijn nummer afmaken, maar het vormt een lichtelijk teleurstellend einde van een geslaagde festivaldag. Het laat zien dat de organisatie van Expedition Festival nog even moet wennen aan het grotere formaat. De podia staan bij het Kralingse Bos dicht op elkaar. Hierdoor is er veel overlap van geluid. Maar ook het niet incalculeren van ombouwtijd tussen de acts en het geluidloos annuleren van bands zijn kinderziektes die er hopelijk snel uittrekken. Het Expedition Festival heeft echter alle potentie om het Rotterdamse alternatief voor Pitch te worden.