VERSLAG: Ramblin Roots 2019

Ramblin Roots

Het Ramblin Roots festival transformeert één keer per jaar Tivoli Vredenburg om tot een Country, Soul en Americana walhalla. Verspreid over vijf locaties in het pand klinkt het beste van de Amerikaanse muziek. Tussen alle trappen, liften en zalen is het soms een zoektocht om bij de juiste artiest uit te komen, maar een tocht die continu beloond wordt met de mooiste optredens.

Dat begint al met het gezellige en swingende gezelschap van The Dustbowl Revival. Zangeres Liz Beebe en Zach Lupetin wisselen elkaar af. Met twee blazers en een violist is het al snel een aanstekelijke bedoeling. Bijvoorbeeld tijdens de New Orleans soul van ‘It Ain’t My Fault’. De groep pakt echter een verscheidenheid aan rootsstijlen. Echt indruk maken ze met het gospel geïnspireerde ‘Beside You’. The Dustbowl Revival is een band die langzaam rijpt. Binnenkort komen ze met een vijfde cd. Vanavond laat The Dustbowl Revival horen een geschikte kandidaat te zijn om een grote naam binnen de Americana te worden.

Zangeres Bonnie Bishop draait al wat langer mee. Eerder deze week verscheen een nieuwe cd. De liedjes van deze vertaalt Bonnie vanavond prachtig naar het podium. In de stijl van Lucinda Williams gaat de rootsfolk goed samen met een krachtige stem die aan Beth Hart doet denken. Het is prachtig zoals de gitarist zachtjes op de achtergrond staat te soleren terwijl Bishop krachtige liedjes zingt.

Het rijtje krachtige zangeressen gaat dan mooi door met Frazey Ford. Voor het eerst sinds vijf jaar is Frazey Ford terug met nieuwe muziek. Na eerder een zegetocht langs onder andere Into The Great Wide Open viert ze de comeback in de grote zaal. Frazey Ford zoekt nog steeds het midden tussen sfeervolle folk en soul. Kalmpjes galmt haar muziek. Het gehele optreden is relaxed, mede door enkele liedjes achter de piano en dankzij de achtergrondzangeres die in dezelfde rust meezingt. Frazey Ford overdondert niet, maar verveeld ook niet.

Er zit meer energie in de set van de rauwe rocker
Grayson Capps. Het gezelschap van drie man speelt prima rock ’n roll. Grayson zingt, speelt gitaar, mondharmonica en drums. De extra gitarist maakt dat liedjes in deze kleine bezetting toch stevig rocken. Het mondharmonica spel tijdens ‘Highway 42’ doet aan Springsteen en Dylan denken.

Countryrocker Dave Alvin is de headliner van dit festival. Samen met folkzanger Jimmie Dale Gilmore maakte hij de best rock ’n roll cd van vorig jaar. Op het podium hebben de twee vanavond een goede chemie. Gilmore is 74 jaar oud. Het houdt hem echter niet tegen om het meest swingende optreden van de avond te geven. Fantastisch zoals Gilmore breekbaar de Lightnin Hopkins cover ‘Buddy Brown’s Blues’ opent om vervolgens met Dave Alvin en band volledig los te laten gaan. Een rock ’n roll show van de bovenste plank!

Nathan Bell pakt het vervolgens helemaal anders aan. De singer-songwriter schrijft Springsteen liedjes, maar doet het in zijn eentje. Met gitaarkoffer en mondharmonica reist hij de wereld over om zijn verhalen te vertellen. In de uitvoering mixt hij blues en folk, maar weet met zijn kalme presentatie te boeien. Op een gegeven moment mist de subtiliteit van een achtergrondband zoals Bonnie Bishop eerder had, maar Nathan Bell verveelt geen moment.

De North Mississippi Allstars zijn geen oudgedienden of vergeten legendes uit de Amerikaanse staat. Het gaat om de broers Luther en Cody Dickinson. In wisselende samenstellingen zoeken ze al vele jaren de grenzen van de blues op. Vanavond doen ze dat fantastisch. De drumritmes zijn regelmatig funky, maar het gitaarspel van Luther Dickinson valt continu terug op de Chicago blues van bijvoorbeeld Freddie King. Fantastisch is de solo op het elektronisch bewerkte wasbord van Cody Dickinson. Dit moment, en eigenlijk de gehele avond, laat zien dat er in alle hoeken van de Americana op dit moment een frisse wind waait die het genre vanuit alle invalshoeken nieuwe energie geeft.