VERSLAG: Take Root 2019

Festivalinfo was aanwezig op Take Root 2019 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 34 foto's.

Bekijk de Take Root 2019 foto's

VERSLAG: Karst Jaarsma  

TakeRoot 2019

Met de woorden This Is About Feeling Down trapt Josh Ritter één van zijn nummers af om vervolgens met een enorme grijns een fantastische versie van ‘Dreams’ te spelen. Het is tekenend voor alle artiesten die op TakeRoot spelen. Americana liedjes over de zware kant van het leven worden gespeeld door gepassioneerde muzikanten. Dit alles aanschouwd door een stampvolle Spot Groningen met bezoekers die net zo gepassioneerd zijn van deze trieste cowboy- en levensliedjes. Zeer zelden is het zo stil als vanavond bij een solo Josh Ritter in de grote zaal.

Dit jaar kan er uit zes verschillende zalen gekozen worden tussen harde rockbands, zachte singer-songwriters en swingende countrybands die allen vanuit dezelfde filosofie spelen. Zoals elk jaar zijn de beste optredens te vinden in de kleinere zaaltjes. En zoals elk jaar mist de gemiddelde bezoeker ongetwijfeld verschillende hoogtepunten. Te denken valt aan de donkere blues van Cedric Burnside waar de rij meters dik voor de ingang staat.

Josh Ritter tekent in de grote zaal voor het hoogtepunt van de avond. Slechts gewapend met zijn akoestisch gitaar en een enorm enthousiasme pakt hij de zaal in. Indrukwekkend is de enorme afwisseling in ritmes. Het gospelachtige ‘Oh Lord, Pt. 3’, het melancholische ‘Thunderbolt’s Goodnight’ en het onlangs uitgebrachte ‘Old Black Magic’ zijn enkele hoogtepunten. Dit staat in schril contrast met de andere bands op het grote podium. Son Volt en Drive-By Truckers zetten prima optredens neer, maar zonder dat gevoel van verbinding van Josh Ritter. Son Volt kent mooie stukken slidegitaar, maar het rechttoe-rechtaan gitaargeweld gaat op een gegeven moment vervelen.

Genoeg alternatieven. Caroline Spence opent de avond met een goede show. Caroline heeft een mooie stem die ook een beetje aan Ilse DeLange doet denken. Aangenaam balanceert ze op de grens tussen pop en Americana. De meegebrachte band zorgt voor mooie kleuring; onder andere in de finale met een Neil Young ritme onder ‘Hotel Amarillo’. Later speelt in dezelfde zaal Doug Seegers een swingend optreden. De zanger werd door de Zweedse zangeres Jill Johnson als dakloze ontdekt. Onlangs kon hij zijn eerste huis kopen. Het optreden swingt met een stukje rockabilly en de countryswing van ‘Baby Lost Her Way Home Again’, maar Doug Seegers maakt echt indruk als hij de rust pakt met ‘Going Down To The River’. Aan het einde van de avond maakt Andrew Adkins zijn naam als belofte waar. De singer-songwriter speelt, begeleid met een extra contrabassist, prachtige liedjes. Mooie verhalen over zijn geboortegrond van West-Virginia. Met een goede soulstem en zijn makkelijk te volgen, verhalende teksten doet hij sterk aan Steve Earle denken.

De mannen van The Long Ryders zijn de verrassing van de avond. De hoogtijdagen van de band lagen tussen 1983 en 1987, maar ze zijn nu weer met een nieuwe reünie op TakeRoot. Frontman Sid Griffin bespeelt de fotografen met zichtbaar plezier in zijn imitatie van een oude rockheld. Net iets te lang leunt hij op een voet of hij gaat overdreven op zijn knieën op het podium liggen. Overeind komen gaat lastig, maar dat deert Sid helemaal niks. Tussen alle humor door valt pas na verloop van tijd op dat dit een steengoede band is die de geest van Tom Petty vanavond weer tot leven brengt. The Long Ryders speelt een knappe mix van pop, rock en country. Dit gebeurd onder andere met een cover van Tom Petty. The Long Ryders brengen ‘Walls’ prachtig.‘Ivory Tower’ laat horen dat de zelfgeschreven liedjes echt niet onder doen voor Petty.

En zo vliegt de tijd voorbij. TakeRoot weet weer een prachtig overzicht van de beste Americana muzikanten van dit moment te presenteren. In alle uithoeken van Spot Groningen vallen de verhalen over misgelopen liefdes, politiek onrecht en de prachtige Amerikaanse natuur te horen. Dit alles gebracht en ontvangen met een liefde voor deze muziek zoals deze niet vaak te vinden is. Dat maakt ook deze editie weer een van de beste TakeRoot edities ooit.

FOTOGRAFIE: René Obdeijn  

123
Garrett T. Capps foto Take Root 2019 Garrett T. Capps foto Take Root 2019 Drive-By Truckers foto Take Root 2019 Drive-By Truckers foto Take Root 2019 Lilly Hiatt foto Take Root 2019 Lilly Hiatt foto Take Root 2019 Garrett T. Capps foto Take Root 2019 Garrett T. Capps foto Take Root 2019 Lera Lynn foto Take Root 2019 Drive-By Truckers foto Take Root 2019 Son Volt foto Take Root 2019 Drive-By Truckers foto Take Root 2019
 
123
 
festival logo

3VOOR12 SONG VAN HET JAAR 20193voor12 presenteerde vanuit TivoliVredenburg de Top 100 beste songs van dit...

Eindhoven Metal Meeting 2019 logo

EINDHOVEN METAL MEETING 2019 Eindhoven maakt zich dit weekend weer op voor de jaarlijkse Metal Meeting. De...