Gebruikers-recensie: Sonisphere Wedstrijd: Wat is een Sonisphere? 2009

Schrijf ook een eigen verslag
Schrijf een verslag over jouw belevingen op Sonisphere Wedstrijd: Wat is een Sonisphere? 2009 en deel deze met duizenden Festivalinfo bezoekers.
De lichten dimmen, het gemompel in de zaal wordt onderbroken door een korte stilte. Een lading mensen begint te schreeuwen, de bekende hoorntjes gaan de lucht in en het gestamp wordt luider.
Een instrumentaal nummer wordt ingezet, de zachtaardige cello’s van het nummer overrompelen het geschreeuw, de zaal wordt gevuld met een gevoelige klassieke zang. Het geklap start weer, het geklap wordt luider en luider tot de intro stopt.
Een enorm gejuich volgt weer, mijn hart begint sneller te kloppen. Is dit het moment?
Plotseling bevindt het viertal zich op het podium, in een oogwenk zie ik de gitarist aanhalen naar zijn gitaar, BAM!
Het gejuich wordt verpletterd door een oorverdovende muur van gitaar, een enorm vuurbal maakt plaats boven het podium. De haren op mijn armen staan rechtop, mijn pupillen worden kleiner en kleiner door de immens grote lichtflits.
De menigte split uiteen en maakt plaats voor een kolossaal grote cirkel vol met zwetende, behaarde schepsels die tot het uiterste gaan.
Hopeloos probeer ik enig zicht te krijgen op mijn vrienden, jammer dan: Ik ga ervoor.
Ongelukkig probeer ik me door het publiek te wurgen richting de immens grote moshpit. Eenmaal aangekomen voer ik vlug een schietgebedje naar de metalgoden en plaats ik mezelf in de beukende zwarte kudde.
Met veel moeite probeer ik mezelf staande te houden tussen de opeenhoping van bezwete en naakte bovenlichamen. Slaand en duwend zit ik te genieten van een goddelijk optreden, schreeuwend op de maat van de diepe boosaardige tonen
Plotseling wordt ik door een drietal personen bovenop het publiek getild. Evenwichtig op tientallen handen wordt ik richting het podium verplaatst. Ik probeer te genieten van mijn eerste crowdsurf ervaring, maar tegelijkertijd wordt ik al vriendelijk aangekeken door de security aan het eind van het podium.
Als een laatste eerbetoon voer ik mijn duivelse groet richting de band, ik ontvang een wenk terug van de zanger en ik denk: DIT is Sonisphere.
Wat vind jij van deze recensie?

(1.5 / 9 stemmen)

REACTIES

geen avatar
do 16 apr 2009 15:41

moonsight Haha, grappig verhaaltje lenny ;)

 0

REAGEREN

REAGEREN?
Plaats een reactie bij deze gebruikersrecensie.
Je moet wel even inloggen met je Agendainfo account.
Nog geen Agendainfo account?
Hier kan je een Agendainfo account aanmaken.