Het Dranouter Festival ontstond in 1975 vanuit de toenmalige toonaangevende folkclub “De Zon”. Het eerste festival was een ééndaags gebeuren op de speelplaats van de toenmalige jongensschool. Er speelden 8 groepen en er waren een 300-tal toeschouwers.
In 1977 werd het voor het eerst een tentenfestival. Het festival lokte toen al meer dan duizend toeschouwers. Eind de jaren ’70 had Dranouter zich geprofileerd als Folkfestival naar Angelsaksisch model met groepen uit voornamelijk Engeland, Vlaanderen, Frankrijk en Nederland.
In de jaren ’80 stagneerde de groei. De folk kreeg het moeilijk en werd wat in de verdrukking geduwd door de opmars van allerlei elektronische toestanden en de rock.
Eind de jaren tachtig kwam de kentering. De programmatie werd toen ook opengetrokken naar wereldmuziek en fusies tussen genres deden hun intrede. De interesse groeide, waardoor ook ‘grotere namen’ konden worden geprogrammeerd. In 1995 steeg het toeschouwersaantal tot 45.000.
Ondertussen zat de tweede folkrevival er aan te komen, waardoor ook meer jonge mensen de weg naar de folkweide vonden. In 1997 barstte het festivalterrein bijna uit zijn voegen met meer dan 65.000 toeschouwers. Sindsdien is de oppervlakte nagenoeg verdubbeld, werd het publiekscomfort gevoelig vergroot en werd de nieuwe concerttent op gejuich onthaald.
Dranouter is klaar voor de 21ste eeuw en mag zich, naar mijn mening, één van de beste festivals in België noemen. Niet echt om de bekendheid van alle artiesten, maar vooral om de gezelligheid. Het is er elke dag feest en er is een groot éénheidsgevoel.
Vorig jaar was Dranouter aan zijn 30ste editie toe. Dan kwamen Starsailor, Calexico, Arid, De mens, de dolfijntjes, De nieuwe snaar, Sioen, Laïs en nog vele andere..
Welke artiesten dit jaar het podium zullen betreden valt nog af te wachten.. Het wordt alleszins weer een niet te missen belevenis!