VERSLAG: Roadburn 2010

Festivalinfo was aanwezig op Roadburn Festival 2010 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 63 foto's.

VERSLAG: Sabbas Smits  

123

Dag 1

30 minuten. Meer tijd was er niet nodig om Roadburn 2010 te doen uitverkopen. Het festival kent wereldwijd al jaren een haast legendarische status voor liefhebbers van stoner, sludge, doom metal en andere minder toegankelijk hardere genres en dat zal met dit record alleen maar toenemen. Dit jaar is naast 013, ook het Midi theater erbij betrokken om nog meer bands te kunnen programmeren. Tilburg maakt zich op voor de 15e editie!

Hoe donker en zwart de muziek dit weekend ook mag klinken, de zon trekt er geen bal van aan en schijnt volop! In de buurt van 013 is het een gezellige mengelmoes van internationale liefhebbers, die al aardig in de olie zijn op het moment de eerste band aan mag vangen.

YOB weet al vroeg op de dag de grote zaal goed vol te krijgen. Met loodzware riffs en een basversterker op standje 11 overtuigen deze Amerikanen in hun eerste optreden van dit weekend. De doom metal van dit gezelschap is afwisselend, zo wordt het trage en zware geluid ondersteund met catchy hooks. Dat op zich is al een kunst binnen het genre. Als je daar het enthousiasme van deze band en een charismatische frontman als Mike Scheidt bij optelt kom je tot de conclusie dat de populariteit van deze band niet ongegrond is! Zaterdag spelen ze nog een set, heerlijk!

In de Bat Cave staat het duo Eagle Twin een matig indrukwekkend optreden te geven. Sunn O))) nam deze band vorig jaar mee op tournee en de vergelijkingen liggen voor het oprapen. Het is echter niet alleen maar drone wat de klok slaat, het is iets dynamischer en afwisselender. Misschien te afwisselend, want de vaart wordt volledig uit de lang uitgesponnen composities gehaald, jammer en onnodig. Het stemgeluid van zanger Gentry Densley lijkt ook dusdanig veel op dat van Scott Kelly van Neurosis, dat je je doet afvragen of ze niet bij teveel Abrahammen de mosterd willen halen.

Wat krijg je als je de branie van Phil Anselmo samen met de gestoorde, licht demente, podiumpresentatie van Ozzy Osbourne in een sludge vaatje gooit? Juist! Eyehategod. Het optreden van deze pioniers uit New Orleans stond op het verlanglijstje van veel Roadburn gangers. Zij worden niet teleur gesteld. De energie wordt met een indrukwekkende hoeveelheid opgefokte agressie de zaal in geflikkerd dat je er zelf pissig van wordt. In een kleinere zaal had deze band nog meer indruk gemaakt en waarschijnlijk het dak er eigenhandig afgeschopt, maar dat is voor een eventuele volgende keer.

Enslaved is dit jaar gevraagd als Artist in Residence. Dat wil zeggen dat gedurende het festival deze Noren meerdere optredens zullen verzorgen waarin artistiek gezien de breedte wordt opgezocht. Dit optreden betreft een reguliere set met hier en daar wat verassingen. De eerste verassing is de half lege zaal gedurende het optreden. Waar dat precies aan ligt is mij onduidelijk, maar het vermoeden dat Roadburners geen grote liefhebbers van black metal zijn wordt op meerdere momenten bevestigd dit weekend. Enfin, Enslaved laat zich niet kennen en er wordt een set gespeeld waarin het progressieve karakter van deze band goed naar voren komt. Begonnen als de vaandeldragers van de viking metal heeft Enslaved zich door ontwikkeld en het accent verlegd naar een meer psychedelisch en progressief metal geluid. Het heeft de heren zelfs een Noorse Grammy Award opgeleverd in 2005.

De band is dan niet de populairste van deze eerste dag, hun plek als artist in residence op Roadburn is wel degelijk gerechtvaardigd. Dat bewijs wordt met name geleverd op de momenten dat het experiment wordt opgezocht. Zo wordt er een herschreven versie van klassieker ‘Jotunblod’ vertolkt en krijgen we een voorproefje van de collaboratie met The Shining op zaterdag als de saxofonist een nummer mee komt spelen. Enslaved 1.0 was kwalitatief succesvol.

De afsluiter van dag één, Goatsnake, kan vanavond wel op de volledige steun van Roadburn rekenen. Niet vreemd als je bedenkt dat er in de originele line-up wordt gespeeld, met de alom geprezen Greg Anderson in de gelederen (juist, die van Sunn O)))). Een volle zaal kan genieten van een set stoner-doom van de bovenste plank, en wellicht nu al het zwaarste gitaargeluid van dit weekend. Het is smullen om de toch al kwalitatieve en smerig vette riffs, op deze manier te mogen aanschouwen. Zanger Pete Stahl is de andere smaakmaker van het stel. Het is een markante, maar bovenal oprechte en enthousiaste vertoning, die er samen met een angstig goed geluid voor een goed slot van de eerste dag zorgt. De subtiele hommage die Goatsnake en Enslaved brengen aan de overleden Peter Steele valt niet te missen. Een klein zwart randje aan een verder zonnige en goede eerste dag!

123

FOTOGRAFIE: Erik Luyten  

123456
Kylesa foto Roadburn 2010 Kylesa foto Roadburn 2010 Ancestors foto Roadburn 2010 Ancestors foto Roadburn 2010 Ancestors foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Shining (Noorwegen) foto Roadburn 2010 Eagle Twin foto Roadburn 2010
 
123456
 
festival logo

LONDON CALLING #1 2010Tijdens deze editie van London Calling rijst de vraag hoe lang de formule nog...

festival logo

MOTEL MOZAÏQUE 2010 Het jaarlijkse Motel Mozaïque festival vond afgelopen weekend weer plaats in...