RECENSIE: Jeroen Kant - Diesel

Kant
2020-04-02 In een tijd dat de Nederlandstalige hiphop populairder lijkt dan ooit en de elektronische dance muziek uit eigen land over de gehele wereld domineert, lijkt het voor de authentieke liedjesschrijver al jarenlang knap lastig om het hoofd boven water te kunnen houden. Het doet echter niets af aan de kwaliteit, zoals we bijvoorbeeld hebben kunnen zien aan het niveau van het TV-programma Beste Singer-Songwriter Van Nederland. Zowel Douwe Bob als Nielsen hebben daarmee de kortste weg naar nationale bekendheid gevonden en daarnaast werd duidelijk dat er nog steeds behoefte is aan deze oprechte manier van muziek maken.

Op een paar maanden na is het al weer zeven jaar geleden dat Jeroen Kant zich op positieve wijze wist te onderscheiden in het goed bekeken programma en daarmee een plaatsje verwierf op het grote Concert At Sea festival. Desondanks is de sympathieke Brabantse ambachtsman er nog steeds niet in geslaagd om een plaatsje af te dwingen in de top van de gevestigde artiesten in Nederland. Merkwaardig aangezien hij al diverse alleraardigste producties op zijn naam heeft staan, hij is al ruim tien jaar actief in de muziek, die bovendien op uitstekende recensies konden rekenen. Wellicht dat zijn muzikale invalshoeken, die voornamelijk uit de Amerikaanse roots hoek afkomstig zijn, een bezwaar vormen. Onbegrijpelijk omdat hij over een bijzonder aangenaam stemgeluid beschikt en daarnaast ook nog eens als gitarist zijn mannetje staat. Bij Kant kon je altijd al aankloppen voor een stevig stuk bluesrock of een gevoelige akoestische country-ballad. Daarnaast wist de tekstschrijver ook nog wel eens op een zeer kritische wijze zijn mening te ventileren en eerlijkheid, zo blijkt nu, loont nu eenmaal niet altijd.

Op Diesel zijn vijf tracks te vinden die hij zelf heeft gecomponeerd en die ook overwegend zeer persoonlijk van aard zijn. Soms is Kant zelfs opvallend mild maar zet hij steeds weer aan het denken. Immers: ”Er is altijd hoop, zolang we blijven dromen” zoals hij zingt in het aangrijpende ‘Altijd Zo Geweest’, dat uitblinkt in eenvoud en tegelijkertijd heel erg binnenkomt. Vermeldenswaard daarbij is ook de bijdrage van bassiste Judith Renkema en die van drummer Jan Pohl, tegenwoordig tevens bekend van zijn werk voor Judy Blank.

De vraag is niet of het gaat gebeuren maar wanneer. Met deze vijf op Diesel is Jeroen Kant ijzersterk voor de dag gekomen en is de tijd aangebroken dat hij nu eindelijk wordt opgepikt door bepalende mensen in radioland. Het zag er enige tijd goed uit en op diverse festivalprogramma’s werd zijn naam al eens genoemd. In de titeltrack blikt hij terug: ”Vroeger had ik alles zoveel anders voorgesteld, Ik speelde alle zalen plat en kon zwemmen in het geld”. Tijd dus om zo snel mogelijk door te pakken. De muzikant laat zich er in ieder geval niet gek door maken. Hij blijft kalm wachten, heeft geleerd om geduldig te blijven en weet dat eens zijn tijd gaat komen, of zoals hij zelf zingt: ”Zal ik het ooit leren maar ik weet het toch al lang, Ik ben net een diesel ik kom langzaam op gang”.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Jeroen Kant Label:Eigen Beheer
Cover Deleyaman - Sentinel

Deleyaman - SentinelHet achtste album van Deleyaman opent op broeierige wijze, met trage...

Cover Andy Shauf - The Neon Skyline

Andy Shauf - The Neon Skyline Andy Shauf is een Canadese singer-songwriter uit Regina (Saskatchewan)....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT