Dat zou je bij openingsnummer ‘Liberia’ echter nog niet zeggen. Het nummer volgt vrij trouw het origineel dat in 1964 op Coltrane’s Sound (van John Coltrane) verscheen en toegegeven: als het hele album aangepakt was als het eerste nummer, dan hadden we snel weer een album van Coltrane zelf opgezet. Vanaf ‘Prema’ (origineel uitgebracht op Transfiguration (1978) van Alice Coltrane) en ‘Central Park West’ (eveneens van Coltrane’s Sound) geeft Lakecia Benjamin zichzelf meer vrijheid om de nummers een eigen geluid te geven. Vooral ‘Central Park West’, waarvan het origineel een hele mooie, breekbare jazz ballad is, leidt op Pursuance een heel ander leven. Met een vleugje hiphop geeft Benjamin het nummer een veel relaxtere, misschien zelfs nonchalantere attitude.
Ook ‘Going Home’ leeft op door de aanpak van Lakecia Benjamin. Het psychedelische nummer was in 1972 illustratief voor de overgang die Alice Coltrane maakte van jazz naar meer spirituele muziek. Het mooie, lang uitgesponnen stuk wordt door Benjamin ingekort en gemoderniseerd, zonder daarbij in te leveren op het sprookjesachtige geluid van het origineel. Daar staat tegenover dat nummers als ‘Alabama’ en ‘Pursuance’ de invulling van het origineel grotendeels intact laten.
Toch blijkt de grootste valkuil ook voor de saxofoniste niet te vermijden. Hoe goed ze ook haar best doet om een eigen draai te geven aan deze klassiekers, het lukt haar niet om uit de schaduw van de jazzlegendes te stappen. Toegegeven, die lat ligt ook erg hoog en het is dan ook absoluut geen schande. Het zorgt er echter wel voor dat Pursuance: The Coltranes een album ‘voor af en toe’ blijft: de rest van de tijd grijp je toch sneller naar een album met het origineel. Prikken we daar doorheen, dan levert Lakecia Benjamin een album met prima, eigentijdse versies af van een aantal klassieke jazzcomposities. Versies die absoluut de moeite waard zijn!
The White Buffalo - On The Widow`s Walk The White Buffalo is een snel groeiende naam binnen de Americana. The White...
Sufjan Stevens, Lowell Brams - Aporia Wie op de nieuwe Sufjan Stevens en Lowell Brams folk à la ‘Chicago’ of...