Opvallender en nog duidelijker makend dat de band iets meer met roots uit de oude blues wil gaan doen, is het nummer ‘Lazy Jesus’. Geïnspireerd op de zuidelijke blues van midden vorige eeuw, volledig voorzien van bijpassende mondharmonica. Een ander leuk, opvallend nummer is ‘Why why why’, dat mij nog het meest deed denken aan Steppenwolf’s klassieker van weleer.
Een voetnoot bij al deze positieve kritiek moet toch gemaakt worden. Nashville Pussy swingt de pan uit, op dit album zoals op alle eerdere, maar het echte werk gebeurt nog steeds op de podia zoals afgelopen maand weer was te zien in de Effenaar. Daar straalt de band in hun karakteristieke herrie met podiumprestaties waar je u tegen kunt zeggen. Op de cd wordt het toch net iets meer duidelijk dat bijvoorbeeld gitariste Suys toch maximaal drie akkoorden gebruikt en de ritmes van Jeremy Thompson eentoniger blijken dan ze op het podium lijken. Toch slagen ze er maar mooi weer in een goed album af te leveren waarin verschillende facetten van de harde rock’n’roll terug komen.
Eerdere recensies van Nashville Pussy:
- 17-10-2008: Live in Hollywood.
Spawn - HosdroplosDe naam Spawn zal de meeste mensen in eerste instantie niet zo veel...
Polar Bear Club - Sometimes Things Just Disappear Polar Bear Club werd in 2005 opgericht. De ontwikkeling van de band kwam...