RECENSIE: Snoop Dogg - Malice N Wonderland

Snoop Dogg – Malice N Wonderland
2009-12-18 Snoog Dogg levert met Malice N Wonderland inmiddels zijn tiende studio album af. Steeds als er weer een album van Snooop uit komt hoop ik dat het dezelfde impact heeft als zijn debuut Doggystyle, dikke beats van Dr Dre en de laid back rapper die er overheen flowt. Doggystyle is vooralsnog echter onovertroffen en zal hoogstwaarschijnlijk ook nu niet geëvenaard worden. Toch wil dat niet zeggen dat het nieuwe werk niet de moeite waard is. De vraag is alleen hoe goed het huidige album is.

Snoop heeft enkele mindere albums uitgebracht, maar is de laatste jaren bezig met het produceren van dikke hits zonder daarbij concessies te doen aan zijn stijl. Hij verstaat de kunst om next level te denken, tegen dogma’s in te gaan en nieuwe muziek snel op te pikken. 'I wanna rock', het eerste nummer en een co-productie van Dr Dre is de eerste single van het album en een voorbeeld van zo’n hit. Het geeft je bij de eerste keer luisteren meteen het idee dat je dit nummer al eerder gehoord hebt. De single is vergelijkbaar met de hit 'Drop it like it’s hot', ook zo’n nummer wat niet dansbaar lijkt, maar juist wel ontzettend dansbaar blijkt te zijn. De autotune stemmen van The Dream op 'Gangsta Luv' en Soulja Boy op 'Pronto' leveren erg aanstekelijke nummers. Op 'Pimpin aint EZ' met een zingende R Kelly is Snoop zelf heerlijk aan het vertellen, je ziet hem bijna achterover leunen in een stoel en relaxed een verhaaltje vertellen. Het laatste nummer van het album is een samenwerking met nichtje Brandy en Pharell, een lekkere R&B song. De cd is wel wat kort. Daar waar alle vorige albums rond de 20 nummers bevatten, staan er op zijn tiende album slechts een veertiental nummers. Geen of slechts een enkele daarvan is matig en daaraan dankt deze schijf misschien ook wel zijn kracht en hoge niveau. Gooi alles wat slecht is weg en je houdt een supergoed product over. Verwacht echter geen hoogstaande verhandelingen op het album. Vrouwen blijven ‘Bitches’, Snoop blijft een ‘Pimp, Player, Gangster of Hustler’ en rookt graag zijn wiet. De rapper heeft gewoon een fijne stem om naar te luisteren en dan maakt het niet zoveel uit wat je zegt. Meer van hetzelfde, maar het klinkt gewoon weer eens ontzettend lekker.

Zijn tiende album zal niet als zijn allerbeste album ooit de geschiedenisboeken in gaan maar je kunt haast wel stellen dat Malice N Wonderland een van de beste Snoop Dogg albums tot nu toe is. Mocht er ooit postuum een ‘best of Snoop Dogg verzamelbox’ uitkomen dan kunnen van dit album ook weer enkele mooie hits geplukt worden.


Eerdere recensies van Snoop Dogg:
- 11-05-2008: Ego Trippin'.
Recensent:Willem Swinkels Artiest:Snoop Dogg Label:Priority Records
30 Seconds to Mars - This is War

Thirty Seconds to Mars - This is WarNa een jaar juridisch getouwtrek met het oude label Virgin, komt 30 Seconds...

Neil Young – Dreamin’ Man Live ‘92

Neil Young - Dreamin' Man '92 In 1992 brengt Neil Young het album Harvest Moon uit. Het vormt een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT